Lek |
Droga podania |
Dawka początkowa |
noworodki od urodzenia do 30. dnia życia | ||
morfina |
iniekcja i.v.a |
25–50 µg/kg mc. co 6 h |
iniekcja s.c. | ||
infuzja i.v. |
pierwszy bolusa 25–50 µg/kg mc., następnie wlew ciągły z prędkością 5–10 µg/kg mc./h | |
fentanylb |
iniekcja i.v.c |
1–2 µg/kg mc. co 2–4 h |
infuzja i.v. |
pierwszy bolusc 1–2 µg/kg mc., następnie wlew ciągły z prędkością 0,5–1 µg/kg mc./h | |
niemowlęta (od 1. mż. do ukończenia 12. mż.) | ||
morfina |
p.o. (preparat szybko działający) |
80–200 µg/kg mc. co 4 h |
iniekcja i.v.a |
1.–6. mż.: 100 µg/kg mc. co 6 h >6.–12. mż.: 100 µg/kg mc. co 4 h (maks. 2,5 mg/dawkę) | |
iniekcja s.c. | ||
infuzja i.v. |
1.–6. mż.: pierwszy bolusa 50 µg/kg mc., następnie wlew ciągły z prędkością 10–30 µg/kg mc./h >6.–12. mż.: pierwszy bolusa 100–200 µg/kg, następnie wlew ciągły z prędkością 20–30 µg/kg mc./h | |
infuzja s.c. |
1.–3. mż.: 10 µg/kg mc./h >3.–12. mż.: 20 µg/kg mc./h | |
fentanylb |
iniekcja i.v.c |
1–2 µg/kg mc. co 2–4 h |
infuzja i.v. |
pierwszy bolusc 1–2 µg/kg mc., następnie wlew ciągły z prędkością 0,5–1 µg/kg mc./h | |
oksykodon |
p.o. (preparat szybko działający) |
50–125 µg/kg mc. co 4 h |
dzieci >12. mż. do ukończenia 12. rż. | ||
morfina |
p.o. (preparat szybko działający) |
1.–2. rż.: 200–400 µg/kg mc. co 4 h 3.–12. rż.: 200–500 µg/kg mc. co 4 h |
p.o. (preparat o przedłużonym uwalnianiu) |
200–800 µg/kg mc. co 12 h (lub co 8 hd) | |
iniekcja i.v.a |
1.–2. rż.: 100 µg/kg mc. co 4 h 3.–12. rż.: 100–200 µg/kg mc. co 4 h | |
iniekcja s.c. | ||
infuzja i.v. |
pierwszy bolusa 100–200 µg/kg mc., następnie wlew ciągły z prędkością 20–30 µg/kg mc./h | |
infuzja s.c. |
20 µg/kg mc./h | |
fentanylb |
iniekcja i.v.c |
1–2 µg/kg mc. co 30–60 min |
infuzja i.v. |
pierwszy bolusc 1–2 µg/kg mc., następnie wlew ciągły z prędkością 1 µg/kg mc./h | |
hydromorfone (niedostępny w Polsce) |
p.o. (preparat szybko działający) |
30–80 µg/kg mc. co 3–4 h (maks. 2 mg/dawkę) |
iniekcja i.v.f lub s.c. |
15 µg/kg mc. co 3–6 h | |
metadong |
p.o. (preparat szybko działający) |
100–200 µg/kg mc. co 4 h przez pierwsze 2–3 dawki, następnie co 6–12 h (maks. 5 mg/dawkę inicjującą)h; dawka nie zależy od drogi podania |
iniekcja i.v.i lub s.c. | ||
oksykodon |
p.o. (preparat szybko działający) |
125–200 µg/kg mc. co 4 h (maks. 5 mg/dawkę) |
p.o. (preparat o przedłużonym uwalnianiu) |
5 mg co 12 hj | |
a Morfinę i.v. podaje się powoli, co najmniej przez 5 min. b Podane dawki fentanylu dla noworodków są zgodne z zasadami stosowania leku w bólu pooperacyjnym i w sedacji. U noworodków niewymagających respiratora należy zastosować mniejszą dawkę (konieczna jest konsultacja anestezjologa). c Fentanyl i.v. podaje się powoli, co najmniej przez 3–5 min. d U niektórych dzieci w wieku szkolnym konieczne jest skrócenie przerw między kolejnymi dawkami do 8 h (ból końca dawki), co wynika ze specyficznej farmakokinetyki morfiny w tym okresie życia. e Hydromorfon należy do opioidów silnie działających o wysokim współczynniku zamiany dawki doustnej na dożylną, dlatego należy zachować szczególną ostrożność przy zmianie drogi podania leku, a przelicznik przy zamianie postaci podawanej parenteralnie na doustną może przekraczać wartość 5. f Hydromorfon i.v. podaje się powoli, co najmniej przez 2–3 min. g Osobnicza zmienność farmakokinetyki metadonu i skomplikowany metabolizm leku w organizmie powodują, że preparat należy podawać ostrożnie i tylko pod nadzorem doświadczonych osób. h Dawkę metadonu należy zwiększać tak jak dawki innych opioidów podczas ich stosowania. Jednak w związku z niemożliwą do przewidzenia kumulacją leku (wybitna zmienność osobnicza farmakokinetyki substancji), już po 2–3 dniach stosowania konieczne może być zmniejszenie dawki początkowej metadonu nawet o 50%. U takich osób kolejne dawki leku zwiększa się w co najmniej tygodniowych odstępach i maks. o 50% w stosunku do zaplanowanej wcześniej (wyjściowo) wartości. i Metadon i.v. podaje się powoli, co najmniej przez 3–5 min. j U dzieci z masą ciała >30 kg i zdolnych do połykania tabletek. |