Chór Warmińsko-Mazurskiej Izby Lekarskiej z Olsztyna pod dyrekcją Małgorzaty Wawruk zauroczył publiczność krakowskiego Teatru Słowackiego piosenkami z repertuaru Kabaretu Starszych Panów. Wcześniej Jerzy Trela rozpoczął finał VIII Edycji Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Profesora Andrzeja Szczeklika. Tym razem wybrał tekst z rozdziału „Urzeczenie miłosne” z tomu „Kore”. Trzy godziny później, po występie Beaty Rybotyckiej i Jacka Wójcickiego w drugiej części gali, we foyer rozdano książki „Serce woła” z utworami laureatów: pisarzy lekarzy oraz poetów niepełnosprawnych. Wydarzeniem wieczoru był benefis pracy artystycznej Anny Dymnej i 15-lecie Fundacji „Mimo wszystko”, która jest partnerem Medycyny Praktycznej i Naczelnej Rady Lekarskiej – współorganizatorów konkursu. „Wena” po raz ósmy przyszła do lekarza.
Wszystko było niby tak jak zawsze. Najpierw kwietniowe obrady jury, tradycyjnie w Trattorii Soprano. Toczyliśmy zażartą dyskusję. Ewa Lipska, Anna Dymna, Bronisław Maj i Waldemar Hładki ustalali z udziałem Piotra Gajewskiego, Anny Wierzchowskiej-Woźniak i moim listę zwycięzców. Wybór z roku na rok staje się trudniejszy, a nadesłane teksty coraz mniej zaskakują.
Podczas gali fragmenty tekstów sześciorga laureatów czytali, nagrani wcześniej, aktorzy Narodowego Starego Teatru w Krakowie: Małgorzata Gałkowska, Michał Majnicz, Anna Radwan, Radek Krzyżowski, Juliusz Chrząstowski i Dorota Segda. Na tle multimedialnej kliszy fotograficznej z obrazami malarstwa wręczano nagrody. Konkurs prozatorski wygrała Anna Pituch-Noworolska („Gra z cieniem”), członkini Unii Polskich Pisarzy Lekarzy, szefująca w oddziale krakowskim Związku Literatów Polskich. Pani profesor jest immunologiem klinicznym. Drugie miejsce zajęła Edyta Markiewicz-Niewińska („Upadły anioł”), lekarz rodzinny z Płońska, a trzecie Paulina Klopper („Jesień”), specjalistka chorób zakaźnych z Gdańska. Najlepszym poetą 2019 roku został Andrzej Berner („Serce”), internista z Dolistowia Starego, kolekcjoner 1500 odmian lilii ogrodowych. Drugie miejsce zajęła Anna Nieródkiewicz („Rozmowa z umierającą”), onkolog z Wałbrzycha, a trzecie Ilona Dzijak-Muniak („Tak się nie godzi”), pediatra z Nakła nad Notecią. Laureatom gratulowała, wraz z innymi jurorami, żona patrona konkursu Maria Szczeklik oraz prezesi Andrzej Matyja (Naczelna Rada Lekarska) i Robert Stępień (Okręgowa Izba Lekarska w Krakowie). Wszystkie nagrodzone prace zaprezentują w kolejnych numerach „Medycyna Praktyczna” i „Gazeta Lekarska”.
Każda edycja konkursu ma za zadanie przypominać teksty Andrzeja Szczeklika. Warto do nich wracać i odkrywać na nowo. „Jest taka choroba, na którą od wieków szukano lekarstwa i nie znaleziono – pisał w „Kore” Profesor – nazywa się miłość. Próżno pytać medyków o jej istotę. Opisu rządzących nią mechanizmów nie znajdziesz, czytelniku, w uczonych księgach lekarzy. Weź raczej do ręki tomik poezji i nie zawiedziesz się. Bez trudu odnajdziesz ją też w teatrze, powieści, malarstwie. Słowem, w sztuce. (…) Gdzie miałby się mieścić ośrodek miłości? Odpowiemy zapewne: w sercu. Nie ma jednak organu w naszym ciele, którego anatomia byłaby lepiej poznana niż serce, a przecież w nim takiego ośrodka nie znaleziono. A gdyby sięgnąć do dopuszczalnej analogii i zapytać o ośrodek artystycznych rozkoszy, jakie przynosi nam sztuka? Czy szukać go w mózgu?”.
Anna Dymna – mimo wszystko – upatruje miłości w sercu. W tym roku jej fundacja obchodzi 15-lecie. Z tej okazji odbył się podczas gali pokaz teledysku promującego Festiwal „Zaczarowanej piosenki”. Coroczny finał z udziałem śpiewających z niepełnosprawnymi gwiazd estrady odbywa się na krakowskim Rynku. Anna Dymna opowiedziała najpierw o twórcach rytmicznego songu, a dalej wspominała swoją debiutancką rolę Isi w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego (1969) na scenie Teatru Słowackiego. Przypomniała, jak inspirujące były dla niej spotkania nie tylko z patronem „Weny”, lecz także z rozmówcami programu telewizyjnego, w którym od wielu lat porusza problemy niepełnosprawności, pytając o marzenia i sens życia. Zanim jednak jubilatkę dopuszczono do głosu, Jerzy Trela recytował „Wenus” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, chór śpiewał „Cecyliadę” oraz „Jeżeli kochać” Jerzego Wasowskiego i Jeremiego Przybory. Na koniec 600-osobowa publiczność wykonała z artystami wzruszającą piosenkę Wiesława Dymnego:
Pejzaż horyzontalny
Horyzont różny, nie banalny
Człowiek, jak Stwórca nieobliczalny.
A potem wszyscy wstali i odśpiewali „Sto lat”.
Anna Dymna i Bronisław Maj zachęcali w ósmej edycji konkursu, aby lekarze i lekarze dentyści masowo nadsyłali limeryki. I tak się stało. Nie byliśmy w stanie przeanalizować setek nadesłanych propozycji. Każdy miał innego faworyta. Brak rozstrzygnięcia postanowiłem wykorzystać na scenie, prezentując swój, dedykowany jednoznacznie pięciowers:
Dymna jest czasem praktyczna
W teatrze pięknie liryczna
Ostateczna na ból, mimo,
że „wszystko” nie wyleczyło.
Marihuana sceniczna.
Liryczne „Dobranoc” z Kabaretu Starszych Panów było ostatnim utworem pierwszej części wieczoru. Wielkie brawa zebrał chór Warmińsko-Mazurskiej Izby Lekarskiej w Olsztynie „Medici Pro Musica”, działający nieprzerwanie od 1991 roku. W jego blisko 30-osobowym składzie są głównie lekarze i lekarze dentyści. Repertuar zespołu obejmuje zarówno pieśni dawne, jak i kompozycje współczesne a cappella oraz utwory wokalno-instrumentalne z towarzyszeniem orkiestry i solistów. Chórzyści koncertują dla środowiska lekarskiego i pacjentów, także za granicą: w Szwecji, Niemczech, Włoszech, Czechach, Francji, Hiszpanii, Estonii i na Litwie. Wykonaniem oratorium „Missa Sancti Nicolai” Haydna zainicjowali w 2010 roku Ogólnopolskie Koncerty Chórów Lekarskich. Ich albumy pływowe „Muzyka na receptę. Opus 1 i 2” zachwycają koneserów.
A w Krakowie padał deszcz. Mimo to i mimo wszystko po raz kolejny wygrała poezja, proza, limeryk, piosenka i słoneczny pejzaż z Anną Dymną, która od ośmiu lat prowadzi artystyczny obchód lekarski w zastępstwie Andrzeja Szczeklika.
Jarosław Wanecki
