Zaglądam przez okno komputera do monumentalnej biblioteki, z niekończącymi się korytarzami regałów wypełnionych po brzegi książkami. Zachwycam się baśniową architekturą budowli, która chroni pod swym dachem zapisane przez tysiąclecia słowa. Niekończące się ciągi liter zatrzymały ludzkie myśli, gotowe do nauki, polemiki i emocji. W magicznych szufladach katalogu, rewers za rewersem, obok patosu znalazł się banał, a prawda odsłania karty krzywoprzysięstwa. Demokracja z godną podziwu konsekwencją głosuje za populizmem. Alfabet wywołuje kolejne demony. Wykluczone „żet”, jak w biblijnej przypowieści, nieustannie walczy z grupą „ABC...” o pierwszeństwo przy stole Czytelnika.
Zaglądam przez uchylone drzwi do sali operacyjnej wielkiego szpitala. Monumentalne maszyny szumią monotonnie. Zachwycam się architekturą sterylnego pokoju, w którym trwa nieustanna wojna o zdrowie. Życiodajne i śmiercionośne płyny mieszają się, krążąc w sieci zależności, zgodnie z procedurą instrukcji obsługi. Przeliczone w molach i w miligramach, jałowe lekarstwa neutralizują toksyny odkładane w ciele, w czasie naukowej polemiki i burzliwego wzruszenia codziennością. Pierwszeństwo zachowała Nadzieja.
Andrzej Szczeklik przez kilkadziesiąt lat zaglądał do wnętrza Człowieka. W architekturze komórek, tkanek, narządów, niczym w bibliotece, szukał słów naukowego postępu, polemiki światopoglądów i bogactwa emocji. Idąc śladem Profesora, po raz siódmy, litera po literze i wers za wersem, prezentujemy literackie prace lekarzy i osób niepełnosprawnych, którym w tym roku dano laur pierwszeństwa.
Jarosław Wanecki
