Eplerenon Medreg - tabletki powlekane

Uzupełnienie standardowego leczenia β-adrenolitykami w celu zmniejszenia umieralności i chorobowości z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów w stanie stabilnym, z zaburzeniami czynności lewej komory serca (LVEF ≤40%) oraz klinicznymi objawami niewydolności serca, po przebytym niedawno zawale serca. Terapia uzupełniająca standardowe leczenie w celu zmniejszenia umieralności i chorobowości z przyczyn sercowo-naczyniowych u dorosłych pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (klasa II wg NYHA) oraz z zaburzeniami czynności lewej komory serca (LVEF ≤30%). Dorośli. P.o., niezależnie od posiłków. Początkowo 25 mg 1 ×/d, następnie dawkę stopniowo zwiększać, najlepiej w ciągu 4 tyg., kontrolując stężenie potasu w surowicy, do dawki podtrzymującej 50 mg 1 ×/d. U chorych po zawale serca leczenie rozpocząć w ciągu 3–14 dni od rozpoznania. Stężenie potasu należy oznaczyć przed rozpoczęciem leczenia, w ciągu 1. tyg. leczenia, po miesiącu od rozpoczęcia leczenia lub zmiany dawki, a następnie okresowo, w zależności od potrzeby. Jeżeli stężenie potasu w surowicy wynosi <5,0 mmol/l, dawkę leku należy zwiększyć, 5,0–5,4 mmol/l – nie zmieniać dawkowania, 5,5–5,9 mmol/l – dawkę leku należy zmniejszyć. U chorych, u których stężenie potasu wynosi ≥6 mmol/l, lek należy odstawić, a kiedy stężenie potasu zmniejszy się do <5 mmol/l, można zastosować dawkę 25 mg co 2. dzień. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u osób w podeszłym wieku, z łagodnym zaburzeniem czynności nerek lub łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (zaleca się okresowe monitorowanie stężenia potasu w surowicy, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku). U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30–60 ml/min) początkowo 25 mg co 2. dzień, następnie dawkę dostosowywać zależnie od stężenia potasu w surowicy. Ze względu na brak badań zachować ostrożność u chorych z klirensem kreatyniny <50 ml/min z niewydolnością serca po przebytym zawale serca. Brak badań dotyczących stosowania dawek >25 mg/d u osób z klirensem kreatyniny <50 ml/min. W przypadku jednoczesnego stosowania słabych lub umiarkowanych inhibitorów CYP3A4 (np. amiodaron, diltiazem, werapamil) dawka maks. 25 mg 1 ×/d.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, stężenie potasu w surowicy przed rozpoczęciem leczenia >5 mmol/l, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min/1,73 m²), ciężka niewydolność wątroby (klasa C w skali Childa i Pugha), równoległe stosowanie leków moczopędnych oszczędzających potas lub silnych inhibitorów CYP3A4 (np. itrakonazol, ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon), leczenie skojarzone z inhibitorem ACE i antagonistą receptora angiotensyny II.