Chorapur - proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Przywracanie płodności w przypadkach hipogonadyzmu hipogonadotropowego. Mężczyźni. 5000 j.m. 2 ×/tydz. w skojarzeniu z hMG lub FSH przez kilka mies. Aby uzyskać poprawę spermatogenezy leczenie należy kontynuować co najmniej przez 3 mies. Podczas leczenia należy okresowo kontrolować stężenie testosteronu; nie należy stosować terapii uzupełniającej testosteronem. Do uzyskania prawidłowego stężenia testosteronu może być konieczne zwiększenie dawki hCG. Jeśli reakcja na podstawowe leczenie hCG jest niewystarczająca, konieczne może być dodatkowe podanie hMG lub FSH. W niektórych przypadkach poprawę uzyskaną po leczeniu skojarzonym można utrzymać stosując wyłącznie hCG.
Leczenie wnętrostwa. Niemowlęta. 250 j.m. 2 ×/tydz. przez 5 tyg. Leczenie powinno się zakończyć przed ukończeniem 1. rż.
Indukcja owulacji i luteinizacji, w niepłodności spowodowanej anowulacją lub oligoowulacją, po stymulacji wzrostu pęcherzyków jajnikowych. Kobiety. Zwykle jednorazowo 5000–10 000 j.m., w czasie 24–48 h po osiągnięciu optymalnej stymulacji wzrostu pęcherzyków jajnikowych. Zaleca się, aby pacjentka odbyła stosunek płciowy w dniu podania i dzień po podaniu leku.
Indukcja ostatecznego dojrzewania pęcherzyków jajnikowych i luteinizacji, po stymulacji wzrostu pęcherzyków, w przypadku stosowania technik wspomaganego rozrodu, takich jak zapłodnienie pozaustrojowe. Kobiety. Zwykle jednorazowo 5000–10 000 j.m., w czasie 24-48 h po ostatnim podaniu FSH lub hMG (gdy zostanie osiągnięta optymalna stymulacja wzrostu pęcherzyków jajnikowych).
Opóźnione dojrzewanie u chłopców we współistniejącym hipogonadyzmem hipogonadotropowym. 5000 j.m. 1 ×/tydz. przez 3 mies.
Ocena czynności jąder u mężczyzn z hipogonadyzmem hipogonodotropowym przed rozpoczęciem leczenia stymulującego. Diagnostyka różnicowa wnętrostwa i wrodzonego braku jąder u dzieci i młodzieży. Jednorazowo 5000 j.m.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, guzy przysadki mózgowej lub podwzgórza, torbiele jajników lub powiększone jajniki z innych powodów niż zespół policystycznych jajników, krwawienia z dróg rodnych o nieznanej przyczynie, rak jajnika, macicy lub piersi, ciąża pozamaciczna w okresie ostatnich 3 mies., czynne zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, zespół hiperstymulacji jajników, okres karmienia piersią, guzy zależne od hormonów płciowych u mężczyzn. Preparatu nie należy stosować w sytuacjach, gdy uzyskanie pozytywnego wyniku leczenia jest mało prawdopodobne, z powodu np. pierwotnej niewydolności jajników, menopauzy, wad rozwojowych narządów płciowych lub włókniakomięśniaków macicy uniemożliwiających rozwój ciąży. Preparatu nie wolno stosować do leczenia wnętrostwa pochodzenia organicznego (przepuklina pachwinowa, przebyte operacje w okolicy pachwinowej, jądro ektopowe).