Dopegyt - tabletki

Nadciśnienie tętnicze. P.o., przed posiłkiem lub po nim. Dawkowanie indywidualne. Dorośli. Początkowo zwykle 250 mg 2–3 ×/d przez 2 dni, następnie dawkę można stopniowo zwiększać lub zmniejszać, w zależności od uzyskanego obniżenia ciśnienia tętniczego, w odstępach nie mniejszych niż 2 dni. Ze względu na możliwe działanie sedatywne, przez 2–3 dni na początku leczenia i podczas zwiększania dawki zalecane jest zwiększanie najpierw dawki wieczornej. Zalecana dawka podtrzymująca 0,5–2 g/d w 2–4 daw. podz. Dawka maks. 3 g/d. Jeżeli obniżenie ciśnienia krwi jest niezadowalające po zastosowaniu dawki 2 g/d, zaleca się podawanie leku w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Po 2–3 mies. leczenia może rozwinąć się tolerancja na metyldopę; skuteczną kontrolę ciśnienia tętniczego można przywrócić przez włączenie do leczenia leku moczopędnego lub zwiększenie dawki metylodopy. U chorych w podeszłym wieku leczenie rozpoczynać od możliwie najmniejszej dawki, nie przekraczając 250 mg/d; w razie potrzeby dawkę można zwiększać w odstępach nie krótszych niż 2 dni. U osób z zaburzeniem czynności nerek zmniejszyć dawki. W przypadku łagodnej niewydolności nerek (GFR 60–89 ml/min/1,73 m²) odstęp między podaniem kolejnych dawek powinien wynosić 8 h, w umiarkowanej niewydolności nerek (GFR 30–59 ml/min/1,73 m²) – 8–12 h, w ciężkiej niewydolności nerek (GFR <30 ml/min/1,73 m²) – 12–25 h, po dializie należy podać dodatkową dawkę 250 mg. Dzieci i młodzież. Początkowo 10 mg/kg mc./d w 2–4 daw. podz., w razie potrzeby dawkę stopniowo zwiększać (w odstępach nie krótszych niż 2 dni) do maks. 65 mg/kg mc./d (maks. 3 g/d).

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, czynna choroba wątroby (np. ostre zapalenie wątroby, marskość wątroby), choroba wątroby indukowana metylodopą w wywiadzie, równoległe stosowanie inhibitorów MAO, guz chromochłonny, depresja.