Lek przeciwpadaczkowy
Nazwa preparatu | Postać; dawka; opakowanie | Producent | Cena 100% | Cena po refundacji |
---|---|---|---|---|
ValproLEK 500
|
tabletki o przedłużonym uwalnianiu;
500 mg (1 tabl. zawiera: 333 mg walproinianu sodu, 145 mg kwasu walproinowego);
30 tabl.
|
Sandoz
|
22,69 zł
|
0,00
zł
Cena po refundacji
lek wydawany bezpłatnie:
we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00
zł
Cena po refundacji
lek wydawany bezpłatnie:
we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
3,20
zł
Cena po refundacji
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu:
we wskazaniach: padaczka; dodatkowo: neuralgia lub neuropatia w obrębie twarzy
0,00
zł
Cena po refundacji
lek wydawany bezpłatnie do wysokości limitu:
we wskazaniach: choroby psychiczne lub upośledzenia umysłowe
|
Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.
Napady padaczkowe pierwotnie uogólnione (typowe i atypowe napady nieświadomości, napady miokloniczne, toniczno-kloniczne, mieszane postaci napadów toniczno-klonicznych i napadów nieświadomości, napady atoniczne). Inne rodzaje padaczki, które nie reagują na inne leki przeciwdrgawkowe, takie jak: napady częściowe proste i złożone, napady wtórnie uogólnione, zwłaszcza akinetyczne i atoniczne. W przypadku napadów pierwotnie uogólnionych lek często można stosować w monoterapii. W napadach częściowych, wtórnie uogólnionych oraz w postaciach mieszanych częściej konieczne jest leczenie skojarzone. Dorośli i dzieci. Monoterapia. Początkowo 10–20 mg/kg mc./d w 2 daw. podz. Dawkę zwiększać o 5–10 mg/kg mc./d co 7 dni do uzyskania odpowiedniego efektu klinicznego. Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 20–30 mg/kg mc./d z zakresem dawkowania dla dzieci i młodzieży 15–60 mg/kg mc./d, dla dorosłych 9–35 mg/kg mc./d. Dawka maks. 60 mg/kg mc./d. Podczas stosowania dawek ≥35 mg/kg mc./d zaleca się kontrolowanie stężenia leku w osoczu. W niektórych przypadkach pełną odpowiedź na leczenie uzyskuje się po 4–6 tyg., dlatego nie należy zbyt wcześnie zwiększać dawek dobowych ponad średnie wartości. W przypadku stosowania w terapii skojarzonej należy rozważyć zmniejszenie dawki równolegle stosowanego leku przeciwpadaczkowego, zwłaszcza fenobarbitalu. Odstawiając lek przeciwpadaczkowy, należy dawki zmniejszać stopniowo, a w razie odstawienia leku indukującego enzymy wątrobowe (np. fenobarbital, fenytoina, prymidon, karbamazepina) 4–6 tyg. po podaniu ostatniej dawki odstawionego leku należy oznaczyć stężenie osoczowe kwasu walproinowego i w razie konieczności zmniejszyć jego dawkę. U osób w podeszłym wieku dawkowanie jest uzależnione od stopnia kontroli napadów drgawkowych.
Leczenie epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, w przypadku, gdy leczenie solami litu jest przeciwwskazane lub źle tolerowane. Kontynuację leczenia można rozważać u pacjentów, u których uzyskano odpowiedź kliniczną na leczenie walproinianem ostrej fazy manii. Dorośli. Początkowo zwykle 750 mg/d (w badaniach klinicznych uzyskano zadowalający profil bezpieczeństwa po zastosowaniu dawki początkowej 20 mg/kg mc./d); następnie dawkę zwiększać tak szybko, jak to możliwe, do uzyskania zadowalającej poprawy klinicznej; należy indywidualnie ustalić najmniejszą skuteczną dawkę. Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 1–2 g/d. Podawanie dawek >45 mg/kg mc./d wymaga ścisłej obserwacji pacjenta.
Napady padaczkowe pierwotnie uogólnione:
– typowe i atypowe napady nieświadomości (petit mal),
– napady miokloniczne,
– napady toniczno-kloniczne (grand mal),
– postaci mieszane napadów toniczno-klonicznych i napadów nieświadomości,
– napady atoniczne.
Ponadto lek może być stosowany w innych rodzajach padaczki, które nie reagują na inne leki przeciwdrgawkowe, takich jak:
– napady częściowe, zarówno proste (o początku ogniskowym), jak i złożone (psychomotoryczne),
– napady wtórnie uogólnione, zwłaszcza napady akinetyczne i atoniczne.
W przypadku napadów pierwotnie uogólnionych lek często można stosować w monoterapii.
W napadach częściowych częściej konieczne jest leczenie skojarzone, podobnie jak w napadach wtórnie uogólnionych oraz w postaciach mieszanych, obejmujących napady pierwotnie uogólnione i częściowe.
Leczenie epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, w przypadku, gdy lit jest przeciwwskazany lub źle tolerowany. Kontynuację leczenia walproinianem można rozważać u pacjentów, u których uzyskano odpowiedź kliniczną na leczenie walproinianem sodu 300/500 ostrej fazy manii.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, zaburzenia czynności wątroby i/lub trzustki, ciężkie zaburzenia czynności wątroby (zwłaszcza związane ze stosowaniem leków) w wywiadzie albo w wywiadzie rodzinnym, porfiria, skaza krwotoczna, rozpoznane zaburzenia cyklu mocznikowego. Nie stosować u pacjentów z zaburzeniami mitochondrialnymi wywołanymi mutacjami genu jądrowego kodującego enzym mitochondrialny – polimerazę γ (POLG), np. u osób z zespołem Alpersa i Huttenlochera oraz u dzieci w wieku <2 lat z podejrzeniem zaburzeń związanych z POLG. Nie stosować w ciąży (w przypadku leczenia padaczki wyjątkiem jest brak odpowiedniego alternatywnego leczenia) ani u kobiet w wieku rozrodczym, chyba że spełnione są warunki programu zapobiegania ciąży.
Depakine Chrono 300 (tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu) Depakine Chrono 500 (tabletki o przedłużonym uwalnianiu) Depakine Chrono 500 (tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu) Depakine Chronosphere 100 (granulat o przedłużonym uwalnianiu) Depakine Chronosphere 250 (granulat o przedłużonym uwalnianiu) Depakine Chronosphere 500 (granulat o przedłużonym uwalnianiu) Depakine Chronosphere 750 (granulat o przedłużonym uwalnianiu) Depakine Chronosphere 1000 (granulat o przedłużonym uwalnianiu) ValproLEK 300 (tabletki o przedłużonym uwalnianiu)
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł