Elestar - tabletki powlekane

Leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego. Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego podczas monoterapii olmesartanem medoksomilu lub amlodypiną. P.o. 1 tabl. 1 ×/d, niezależnie od posiłku. Preparat w dawce 20 mg + 5 mg może być stosowany u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego podczas monoterapii olmesartanem medoksomilu w dawce 20 mg lub amlodypiną w dawce 5 mg. Preparat w dawce 40 mg + 5 mg może być stosowany u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego podczas stosowania preparatu w dawce 20 mg + 5 mg. Preparat w dawce 40 mg + 10 mg może być stosowany u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego podczas stosowania preparatu w dawce 40 mg + 5 mg. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki poszczególnych substancji czynnych przed rozpoczęciem podawania preparatu złożonego. Jeżeli jest to uzasadnione klinicznie, można rozważyć bezpośrednią zamianę monoterapii na leczenie preparatem złożonym. Pacjentom otrzymującym olmesartan medoksomilu i amlodypinę w oddzielnych preparatach można ze względu na wygodę stosowania podawać preparat złożony, zawierający takie same dawki substancji czynnych. U osób w podeszłym wieku należy uważnie monitorować ciśnienie tętnicze, zwiększając dawkę olmesartanu medoksomilu do 40 mg/d. U osób z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 20–60 ml/min) dawka maks. olmesartanu medoksomilu wynosi 20 mg/d; nie zaleca się stosowania w przypadku zaburzeń o ciężkim nasileniu (klirens kreatyniny <20 ml/min). Zachować ostrożność u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby; w przypadku zaburzeń o umiarkowanym nasileniu dawka początkowa olmesartanu medoksomilu wynosi 10 mg/d, dawka maks. 20 mg/d.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub pochodne dihydropirydyny, II i III trymestr ciąży, ciężka niewydolność wątroby i niedrożność dróg żółciowych, ciężkie niedociśnienie, wstrząs (w tym wstrząs kardiogenny), zwężenie drogi odpływu z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aorty dużego stopnia), niestabilna hemodynamicznie niewydolność serca po ostrym zawale serca, równoległe stosowanie z aliskirenem u osób z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek (GFR <60 ml/min/1,73 m²).