Erytropoetyna
Nazwa preparatu | Postać; dawka; opakowanie | Producent | Cena 100% | Cena po refundacji |
---|---|---|---|---|
Binocrit
|
roztwór do wstrzykiwań;
10 000 j.m./ml (3000 j.m./0,3 ml);
6 ampułkostrzykawek 0,3 ml
|
Sandoz
|
b/d
|
|
Binocrit
|
roztwór do wstrzykiwań;
10 000 j.m./ml (4000 j.m./0,4 ml);
6 ampułkostrzykawek 0,4 ml
|
Sandoz
|
b/d
|
|
Binocrit
|
roztwór do wstrzykiwań;
10 000 j.m./ml (5000 j.m./0,5 ml);
6 ampułkostrzykawek 0,5 ml
|
Sandoz
|
b/d
|
|
Binocrit
|
roztwór do wstrzykiwań;
2000 j.m./ml;
6 ampułkostrzykawek 1 ml
|
Sandoz
|
b/d
|
|
Binocrit
|
roztwór do wstrzykiwań;
2000 j.m./ml (1000 j.m./0,5 ml);
6 ampułkostrzykawek 0,5 ml
|
Sandoz
|
b/d
|
|
Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.
Leczenie objawowej niedokrwistości związanej z przewlekłą niewydolnością nerek u dzieci i młodzieży w wieku 1–18 lat i dorosłych poddawanych hemodializom oraz u dorosłych poddawanych dializom otrzewnowym. Dorośli i dzieci poddawani hemodializom. I.v. Początkowo 50 j.m./kg mc. 3 ×/tydz.; dawkę można modyfikować nie częściej niż co 4 tyg., zmieniając o 25 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. W leczeniu podtrzymującym indywidualnie, zwykle u dorosłych 75–300 j.m./kg mc./tydz. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Dorośli poddawani dializom otrzewnowym. I.v. lub, jeśli port żylny nie jest łatwo dostępny, s.c. Początkowo 50 j.m./kg mc. 2 ×/tydz. W leczeniu podtrzymującym indywidualnie, zwykle 25–50 j.m./kg mc. 2 ×/tydz.
Leczenie ciężkiej niedokrwistości pochodzenia nerkowego, której towarzyszą objawy kliniczne, u dorosłych pacjentów z niewydolnością nerek, niewymagających jeszcze dializoterapii. I.v. lub, jeśli port żylny nie jest łatwo dostępny, s.c. Początkowo 50 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. Dawkę można modyfikować nie częściej niż co 4 tyg., zmieniając o 25 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. W leczeniu podtrzymującym indywidualnie. Lek można podawać 3 ×/tydz. lub, w przypadku podawania s.c., 1 ×/tydz. lub 1 ×/2 tyg. Dawka maks. 150 j.m./kg mc. 3 ×/tydz., 240 j.m./kg mc. (nie więcej niż 20 000 j.m.) 1 ×/tydz. lub 480 j.m./kg mc. (nie więcej niż 40 000 j.m.) 1 ×/2 tyg.
Leczenie niedokrwistości w celu zmniejszenia liczby koniecznych przetoczeń krwi u dorosłych poddawanych chemioterapii z powodu litych guzów, chłoniaków złośliwych czy szpiczaka plazmocytowego (szpiczaka mnogiego) oraz u dorosłych, u których przetoczenie krwi może być konieczne ze względu na stan ogólny (np. stan układu krążenia, istniejąca niedokrwistość przed rozpoczęciem chemioterapii). S.c. Początkowo 150 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. lub 450 j.m./kg mc. 1 ×/tydz. przez 4 tyg. Modyfikacja dawkowania i szczegółowe przedziały dawek – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Podawanie należy kontynuować przez 1 mies. po zakończeniu chemioterapii.
Zwiększanie objętości autologicznej krwi u pacjentów zakwalifikowanych do programu przetoczeń autologicznych. Dorośli. I.v. po zakończeniu pobierania krwi. Stosować jedynie u chorych z umiarkowaną niedokrwistością (stężenie hemoglobiny 10–13 g/dl [6,2–8,1 mmol/l), kiedy procedury oszczędzające krew są niedostępne lub niewystarczające i kiedy planowy duży zabieg chirurgiczny wymaga znacznej objętości krwi (nie mniej niż 4 j. krwi u kobiet, nie mniej niż 5 j. krwi u mężczyzn): 600 j.m./kg mc. 2 ×/tydz. przez 3 tyg. przed zabiegiem chirurgicznym.
Zmniejszanie narażenia na alogeniczne przetoczenia krwi u dorosłych bez niedoborów żelaza, przed poważnymi planowymi zabiegami ortopedycznymi, w przypadku dużego ryzyka wystąpienia powikłań po przetoczeniu krwi. S.c. Stosować jedynie u chorych z umiarkowaną niedokrwistością (stężenie hemoglobiny 10–13 g/dl [6,2–8,1 mmol/l), gdy brak jest możliwości dokonania przetoczenia krwi autologicznej oraz przy przewidywanej umiarkowanej utracie krwi (900–1800 ml): 600 j.m./kg mc. 1 ×/tydz. przez 3 tyg. w 21., 14. i 7. dniu przed zabiegiem oraz w dniu operacji. W przypadkach uzasadnionej medycznie konieczności skrócenia okresu przed zabiegiem do mniej niż 3 tyg. 300 j.m./kg mc./d przez 10 dni przed zabiegiem, w dniu zabiegu, a następnie przez 4 dni po operacji. Jeżeli stężenie hemoglobiny przekroczy 15 g/dl, należy przerwać podawanie leku.
Leczenie niedokrwistości objawowej (stężenie hemoglobiny ≤10 g/dl) u dorosłych z pierwotnymi zespołami mielodysplastycznymi (MDS) o małym lub pośrednim–1 ryzyku, u których zawartość erytropoetyny w surowicy jest <200 mj./ml. S.c. Początkowo 450 j.m./kg mc. 1 ×/tydz. (nie częściej niż co 5 dni), dawka maks. 40 000 j.m., następnie indywidualnie. Modyfikacja dawkowania i szczegółowe przedziały dawek – patrz: zarejestrowane materiały producenta.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze. Preparatów erytropoetyny nie należy podawać pacjentom, u których w wyniku leczenia jakimkolwiek preparatem erytropoetyny rozwinęła się wybiórcza aplazja czerwonokrwinkowa. Nie stosować u pacjentów przygotowywanych do dużych planowych operacji ortopedycznych nieuczestniczących w procedurze autologicznych przetoczeń krwi, z zaawansowanymi chorobami tętnic wieńcowych, obwodowych, tętnicy szyjnej i naczyń mózgowych, ze świeżym zawałem serca lub z zaburzeniami krążenia mózgowego. Nie podawać pacjentom przygotowywanym do zabiegu chirurgicznego, których z jakiejkolwiek przyczyny nie można poddać profilaktyce przeciwzakrzepowej. U pacjentów leczonych epoetyną alfa należy przestrzegać wszystkich przeciwwskazań, które dotyczą pacjentów uczestniczących w procedurach przedoperacyjnych autologicznych przetoczeń krwi.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł