Binocrit - roztwór do wstrzykiwań

Erytropoetyna

Preparat zawiera substancję epoetyna alfa

Lek wydawany na receptę do zastrzeżonego stosowania

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Binocrit
roztwór do wstrzykiwań; 10 000 j.m./ml (3000 j.m./0,3 ml); 6 ampułkostrzykawek 0,3 ml
Sandoz
b/d
Binocrit
roztwór do wstrzykiwań; 10 000 j.m./ml (4000 j.m./0,4 ml); 6 ampułkostrzykawek 0,4 ml
Sandoz
b/d
Binocrit
roztwór do wstrzykiwań; 10 000 j.m./ml (5000 j.m./0,5 ml); 6 ampułkostrzykawek 0,5 ml
Sandoz
b/d
Binocrit
roztwór do wstrzykiwań; 2000 j.m./ml; 6 ampułkostrzykawek 1 ml
Sandoz
b/d
Binocrit
roztwór do wstrzykiwań; 2000 j.m./ml (1000 j.m./0,5 ml); 6 ampułkostrzykawek 0,5 ml
Sandoz
b/d

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Binocrit - roztwór do wstrzykiwań?

Leczenie objawowej niedokrwistości związanej z przewlekłą niewydolnością nerek u dzieci i młodzieży w wieku 1–18 lat i dorosłych poddawanych hemodializom oraz u dorosłych poddawanych dializom otrzewnowym. Dorośli i dzieci poddawani hemodializom. I.v. Początkowo 50 j.m./kg mc. 3 ×/tydz.; dawkę można modyfikować nie częściej niż co 4 tyg., zmieniając o 25 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. W leczeniu podtrzymującym indywidualnie, zwykle u dorosłych 75–300 j.m./kg mc./tydz. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Dorośli poddawani dializom otrzewnowym. I.v. lub, jeśli port żylny nie jest łatwo dostępny, s.c. Początkowo 50 j.m./kg mc. 2 ×/tydz. W leczeniu podtrzymującym indywidualnie, zwykle 25–50 j.m./kg mc. 2 ×/tydz.
Leczenie ciężkiej niedokrwistości pochodzenia nerkowego, której towarzyszą objawy kliniczne, u dorosłych pacjentów z niewydolnością nerek, niewymagających jeszcze dializoterapii. I.v. lub, jeśli port żylny nie jest łatwo dostępny, s.c. Początkowo 50 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. Dawkę można modyfikować nie częściej niż co 4 tyg., zmieniając o 25 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. W leczeniu podtrzymującym indywidualnie. Lek można podawać 3 ×/tydz. lub, w przypadku podawania s.c., 1 ×/tydz. lub 1 ×/2 tyg. Dawka maks. 150 j.m./kg mc. 3 ×/tydz., 240 j.m./kg mc. (nie więcej niż 20 000 j.m.) 1 ×/tydz. lub 480 j.m./kg mc. (nie więcej niż 40 000 j.m.) 1 ×/2 tyg.
Leczenie niedokrwistości w celu zmniejszenia liczby koniecznych przetoczeń krwi u dorosłych poddawanych chemioterapii z powodu litych guzów, chłoniaków złośliwych czy szpiczaka plazmocytowego (szpiczaka mnogiego) oraz u dorosłych, u których przetoczenie krwi może być konieczne ze względu na stan ogólny (np. stan układu krążenia, istniejąca niedokrwistość przed rozpoczęciem chemioterapii). S.c. Początkowo 150 j.m./kg mc. 3 ×/tydz. lub 450 j.m./kg mc. 1 ×/tydz. przez 4 tyg. Modyfikacja dawkowania i szczegółowe przedziały dawek – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Podawanie należy kontynuować przez 1 mies. po zakończeniu chemioterapii.
Zwiększanie objętości autologicznej krwi u pacjentów zakwalifikowanych do programu przetoczeń autologicznych. Dorośli. I.v. po zakończeniu pobierania krwi. Stosować jedynie u chorych z umiarkowaną niedokrwistością (stężenie hemoglobiny 10–13 g/dl [6,2–8,1 mmol/l), kiedy procedury oszczędzające krew są niedostępne lub niewystarczające i kiedy planowy duży zabieg chirurgiczny wymaga znacznej objętości krwi (nie mniej niż 4 j. krwi u kobiet, nie mniej niż 5 j. krwi u mężczyzn): 600 j.m./kg mc. 2 ×/tydz. przez 3 tyg. przed zabiegiem chirurgicznym.
Zmniejszanie narażenia na alogeniczne przetoczenia krwi u dorosłych bez niedoborów żelaza, przed poważnymi planowymi zabiegami ortopedycznymi, w przypadku dużego ryzyka wystąpienia powikłań po przetoczeniu krwi. S.c. Stosować jedynie u chorych z umiarkowaną niedokrwistością (stężenie hemoglobiny 10–13 g/dl [6,2–8,1 mmol/l), gdy brak jest możliwości dokonania przetoczenia krwi autologicznej oraz przy przewidywanej umiarkowanej utracie krwi (900–1800 ml): 600 j.m./kg mc. 1 ×/tydz. przez 3 tyg. w 21., 14. i 7. dniu przed zabiegiem oraz w dniu operacji. W przypadkach uzasadnionej medycznie konieczności skrócenia okresu przed zabiegiem do mniej niż 3 tyg. 300 j.m./kg mc./d przez 10 dni przed zabiegiem, w dniu zabiegu, a następnie przez 4 dni po operacji. Jeżeli stężenie hemoglobiny przekroczy 15 g/dl, należy przerwać podawanie leku.
Leczenie niedokrwistości objawowej (stężenie hemoglobiny ≤10 g/dl) u dorosłych z pierwotnymi zespołami mielodysplastycznymi (MDS) o małym lub pośrednim–1 ryzyku, u których zawartość erytropoetyny w surowicy jest <200 mj./ml. S.c. Początkowo 450 j.m./kg mc. 1 ×/tydz. (nie częściej niż co 5 dni), dawka maks. 40 000 j.m., następnie indywidualnie. Modyfikacja dawkowania i szczegółowe przedziały dawek – patrz: zarejestrowane materiały producenta.

Kiedy nie stosować preparatu Binocrit - roztwór do wstrzykiwań?

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze. Preparatów erytropoetyny nie należy podawać pacjentom, u których w wyniku leczenia jakimkolwiek preparatem erytropoetyny rozwinęła się wybiórcza aplazja czerwonokrwinkowa. Nie stosować u pacjentów przygotowywanych do dużych planowych operacji ortopedycznych nieuczestniczących w procedurze autologicznych przetoczeń krwi, z zaawansowanymi chorobami tętnic wieńcowych, obwodowych, tętnicy szyjnej i naczyń mózgowych, ze świeżym zawałem serca lub z zaburzeniami krążenia mózgowego. Nie podawać pacjentom przygotowywanym do zabiegu chirurgicznego, których z jakiejkolwiek przyczyny nie można poddać profilaktyce przeciwzakrzepowej. U pacjentów leczonych epoetyną alfa należy przestrzegać wszystkich przeciwwskazań, które dotyczą pacjentów uczestniczących w procedurach przedoperacyjnych autologicznych przetoczeń krwi.

Dawkowanie preparatu Binocrit - roztwór do wstrzykiwań


I.v. podawać we wstrzyknięciach trwających 1–5 min. U pacjentów poddanych hemodializom szybkie wstrzyknięcie (bolus) można wykonać w trakcie dializy przez odpowiedni port żylny w przewodzie dializacyjnym lub preparat można wstrzyknąć po zakończeniu hemodializy do igły w przetoce, przez którą następnie należy wstrzyknąć 10 ml NaCl. S.c. na kończynach lub na przedniej ścianie brzucha. Nie należy podawać więcej niż 1 ml w jednym miejscu wstrzyknięcia. W przypadkach większych objętości należy wykonać wstrzyknięcia w kilka miejsc. Zalecany pożądany zakres stężenia hemoglobiny u dorosłych wynosi 10–12 g/dl (6,2–7,5 mmol/l). Należy unikać wzrostu stężenia hemoglobiny do wartości >12 g/dl (7,5 mmol/l), ani o więcej niż 2 g/dl (1,25 mmol/l) na 4 tyg.; jeśli to nastąpi, należy odpowiednio dostosować dawkę: jeśli stężenie hemoglobiny zwiększyło się o więcej niż 2 g/dl (1,25 mmol/l) na 4 tyg. lub jeśli utrzymujące się stężenie hemoglobiny >12 g/dl (7,5 mmol/l), należy zmniejszyć dawkę leku o 25%; jeśli stężenie hemoglobiny >13 g/dl (8,1 mmol/l), należy przerwać leczenie aż do zmniejszenia się do wartości <12 g/dl (7,5 mmol/l) i następnie ponownie rozpocząć leczenie w dawce o 25% mniejszej od poprzednio stosowanej. W celu uzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie należy zapewnić odpowiednie zapasy żelaza w ustroju, a w razie potrzeby należy podać suplementację żelaza. Zalecany pożądany zakres stężenia hemoglobiny u dzieci i młodzieży wynosi 9,5–11 g/dl (5,9–6,8 mmol/l). Należy unikać wzrostu stężenia hemoglobiny do wartości >11 g/dl (6,8 mmol/l), ani o więcej niż 2 g/dl (1,25 mmol/l) na 4 tyg.

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta