Empliciti - proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Leczenie skojarzone z lenalidomidem i deksametazonem szpiczaka mnogiego u dorosłych pacjentów, u których zastosowano wcześniej co najmniej jedną terapię. 10 mg/kg mc. w 1., 8., 15. i 22. dniu przez pierwsze 2 cykle leczenia, a następnie co 2 tyg. w 1. i 15. dniu. Lenalidomid podaje się w dawce 25 mg 1 ×/d p.o., w dniach 1.–21. każdego 28-dniowego cyklu, co najmniej 2 h po zakończeniu wlewu elotuzumabu, jeśli podawane są w tym samym dniu. Deksametazon podaje się w dawce 28 mg p.o. 3–24 h przed podaniem elotuzumabu oraz 8 mg i.v. 45–90 min przed podaniem elotuzumabu; w dniach, w których elotuzumab nie jest podawany, natomiast zaplanowane jest podanie dawki deksametazonu (8. i 22. dzień cyklu 3. i wszystkich kolejnych cykli), deksametazon należy podawać w dawce 40 mg p.o. 
Leczenie skojarzone z pomalidomidem i deksametazonem nawrotowego i opornego szpiczaka mnogiego u dorosłych pacjentów, u których zastosowano wcześniej co najmniej 2 terapie, w tym zawierające lenalidomid i inhibitor proteasomu, i u których nastąpiła progresja choroby w trakcie ostatniego leczenia. 10 mg/kg mc. w 1., 8., 15. i 22. dniu przez pierwsze 2 cykle leczenia, a następnie 20 mg/kg mc. w 1. dniu każdego cyklu. Pomalidomid podaje się w dawce 4 mg p.o. 1 ×/d, w dniach 1.–21. każdego 28-dniowego cyklu, co najmniej 2 h po zakończeniu wlewu elotuzumabu, jeśli podawane są w tym samym dniu. Deksametazon osobom ≤75 lat podaje się w dawce 28 mg p.o. 3–24 h przed podaniem elotuzumabu oraz 8 mg i.v. 45–90 min przed podaniem elotuzumabu, natomiast pacjentom w wieku >75 lat deksametazon podaje się w dawce 8 mg p.o. 3–24 h przed podaniem elotuzumabu oraz 8 mg i.v. 45–90 min przed podaniem elotuzumabu; w dniach, w których elotuzumab nie jest podawany, natomiast zaplanowane jest podanie dawki deksametazonu (8., 15. i 22. dzień cyklu 3. i wszystkich kolejnych cykli), deksametazon należy podawać w dawce 40 mg p.o. pacjentom w wieku ≤75 lat i w dawce 20 mg p.o. pacjentom w wieku >75 lat.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Podawać i.v.; dawkę 10 mg/kg mc. z szybkością początkową 0,5 ml/min, którą w przypadku dobrej tolerancji można stopniowo zwiększać do maks. 5 ml/min; dla dawki 20 mg/kg mc. szybkość początkowa wynosi 3 ml/min, a maks. 5 ml/min. 45–90 min przed podaniem leku należy zastosować odpowiednią premedykację za pomocą deksametazonu, paracetamolu, antagonisty receptorów H₁, antagonisty receptorów H₂. Leczenie należy kontynuować do czasu wystąpienia progresji choroby lub nietolerowanych objawów toksyczności. W przypadku opóźnienia, przerwania lub całkowitego zakończenia podawania jednego leku ze schematu, z wyjątkiem deksametazonu, podawanie pozostałych leków można kontynuować zgodnie ze schematem. Natomiast w przypadku opóźnienia lub odstawienia deksametazonu, decyzję o dalszym podawaniu elotuzumabu należy oprzeć na ocenie klinicznej (np. ryzyka reakcji nadwrażliwości). Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u osób w podeszłym wieku, z zaburzeniami czynności nerek lub z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby.