Ketoprofen

Ketoprofen zaliczany jest do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ze względu na budowę chemiczną, zaliczany jest obok ibuprofenu czy naproksenu do pochodnych kwasu propionowego. Ketoprofen został wprowadzony do leczenia jako doustny lek przeciwbólowy w roku 1970. Obecnie na rynku w Polsce dostępnych jest kilkanaście preparatów zawierających go w swoim składzie.
Ketoprofen wykazuje działania charakterystyczne dla grupy NLPZ tj. działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz hamujące agregację płytek krwi. Podstawą mechanizmu działania NLPZ, w tym ketoprofenu, jest hamowanie aktywności cyklooksygenazy, enzymu biorącego udział w syntezie prostaglandyn z lipidów błon komórkowych. Istnieją przynajmniej 2 izoformy tego enzymu COX-1 i COX-2. Pierwsza z nich (COX-1) jest enzymem aktywnym w warunkach fizjologicznych w wielu tkankach, w tym w płytkach krwi, nerkach, naczyniach krwionośnych i żołądku. Druga izoforma (COX-2) jest enzymem, którego aktywność gwałtownie rośnie w tkankach objętych procesem zapalnym. NLPZ różnią się między sobą specyficznością działania wobec tych dwóch izoform cyklooksygenazy. Klasyczne NLPZ, w tym ketoprofen, wykazują aktywność wobec obu izoform, zarówno COX-1 jak i COX-2.
Wiadomo, że prostaglandyny prozapalne odgrywają znaczącą rolę w rozwoju objawów stanu zapalnego. Zahamowanie aktywności COX-2, a co za tym idzie zwiększonej syntezy prostaglandyn, leży u podstaw przeciwbólowego i przeciwzapalnego działania ketoprofenu. Natomiast hamowanie COX-1 w płytkach krwi, prowadzące do zahamowania syntezy tromboksanu, jest podstawą przeciwagregacyjnego mechanizmu działania tego leku. Działanie przeciwagregacyjne ketoprofenu jest jednak słabsze i krótsze niż kwasu acetylosalicylowego.
Hamowanie fizjologicznej aktywności COX-1 w tkankach może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych związanych ze stosowaniem NLPZ. I tak hamowanie syntezy prostaglandyn o działaniu ochronnym na błonę śluzową przewodu pokarmowego może przyczyniać się do podrażnień, owrzodzeń i krwawień z żołądka i dwunastnicy. Podobnie, hamowanie syntezy prostaglandyn w nerkach może powodować zmiany przepływu krwi przez nerki i prowadzić do zaburzeń czynności nerek, zaburzeń elektrolitowych oraz do wystąpienia nadciśnienia tętniczego. Zahamowanie aktywności COX-1 w oskrzelach może prowadzić do wzmożonej aktywności szlaku metabolicznego prowadzącego do syntezy leukotrienów. Jest to bowiem alternatywna do syntezy prostaglandyn droga metabolizmu lipidów. Nadmierna produkcja leukotrienów, substancji silnie kurczących oskrzela, może wystąpić już po zastosowaniu pojedynczej dawki leku i może doprowadzić do wystąpienia napadu tzw. astmy aspirynowej. Chorzy na astmę i alergicy powinni zachować szczególną ostrożność z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia napadu astmy lub skurczu oskrzeli powodującego trudności w oddychaniu po zastosowaniu NLPZ. Ponadto ketoprofen, podobnie jak wiele innych NLPZ, może zwiększać ryzyko wystąpienia incydentów zakrzepowych, zawału serca lub udaru mózgu, które mogą prowadzić do zgonu. Ryzyko to zwiększa się podczas długotrwałego stosowania dużych dawek oraz u osób z chorobami serca.
Ketoprofen może być stosowany doustnie, doodbytniczo, domięśniowo a także powierzchniowo w postaci maści, żelu lub kremu. Zastosowanie powierzchniowe pozwala znacznie ograniczyć toksyczne działanie leku, jednakże wiąże się z ryzykiem wystąpienia działania fotouczulającego. Stosowany zewnętrznie ketoprofen może powodować skórne reakcje nadwrażliwości po ekspozycji na światło, w tym fotoalergiczne zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy i inne. Należy chronić leczony obszar skóry przed ekspozycją na światło słoneczne (i promienie UV) nawet w przypadku pochmurnej pogody.
Po podaniu doustnym ketoprofen jest szybko i całkowicie wchłaniany. Działanie przeciwbólowe rozpoczyna się w czasie do 30 minut od momentu zastosowania Maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest zwykle w ciągu 1–2 godzin po podaniu (w przypadku kapsułek o przedłużonym uwalnianiu maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest w ciągu około 7 godzin po podaniu). Stosowanie domięśniowe pozwala na uzyskanie maksymalnego stężenia we krwi w czasie 20–30 minut.
Ketoprofen jest stosowany w leczeniu stanów zapalnych i bólowych związanych przede wszystkim z chorobami reumatycznymi lub urazami (w tym w reumatoidalnym zapaleniu stawów). Dawkowanie zależy od wskazania i stanu pacjenta. Zwykle doustnie stosuje się dawki 50–200 mg na dobę.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające ketoprofen

Bi-Profenid (tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu) Fastum (żel) Febrofen (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu) Ketoangin (aerozol do stosowania w jamie ustnej) Ketokaps Max (kapsułki miękkie) Ketokaps Med (kapsułki miękkie) Ketolek (kapsułki twarde) Ketonal (roztwór do wstrzykiwań) Ketonal (żel) Ketonal Active (kapsułki twarde) Ketonal DUO (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu) Ketonal Fast (gran. do sporz. roztworu doustnego) Ketonal forte (tabletki powlekane) Ketonal Sprint (gran. do sporz. roztworu doustnego) Ketonal Sprint Max (gran. do sporz. roztworu doustnego) Ketoprofen Ziaja (żel) Ketoprofen-SF (kapsułki twarde) Ketoprofen-SF (roztwór do wstrzykiwań) Ketospray Forte (płyn do natryskiwania na skórę) Opokan-keto (żel) Profenid (czopki) Profenid (tabletki powlekane) Refastin (tabletki)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta