2004–2010 Gdański Uniwersytet Medyczny, Wydział Lekarski
Poproś lekarza o uruchomienie e-rejestracji
Zobacz także
Pokrzywkowe zapalenie naczyń z hipokomplementemią
Zapalenie naczyń z hipokomplementemią jest stwierdzane według różnych źródeł u od 2 do 20% pacjentów z przewlekłą pokrzywką. Najczęściej chorują kobiety po 50. rż.
Ostre niedokrwienie kończyny górnej
Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator (74% przypadków) lub zakrzep (5–35% przypadków). Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
Choroba wieńcowa
Choroba wieńcowa polega na tworzeniu się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych (tętnicach doprowadzających krew do mięśnia sercowego). Choroba wieńcowa skutkuje niedokrwieniem mięśnia sercowego i może powodować – w zależności od nasilenia i stopnia niedokrwienia mięśnia sercowego – przewlekłe zespoły wieńcowe (dławica piersiowa stabilna) oraz ostre zespoły wieńcowe (zawały serca). Profilaktyka choroby wieńcowej opiera się na zapobieganiu miażdżycy, która jest najczęstszą przyczyną choroby wieńcowej.
Autoimmunologiczne metaplastyczne zapalenie błony śluzowej żołądka
Autoimmunologiczne metaplastyczne zapalenie błony śluzowej żołądka to przewlekły proces zapalny błony śluzowej żołądka, w efekcie którego dochodzi do zaniku błony śluzowej tego narządu. Objawy początkowo są niespecyficzne.
Pacjenci skarżą się na łatwą męczliwość, osłabienie, czasami senność bądź gorszą koncentrację. Niedokrwistość może prowadzić do uczucia szybkiej akcji serca, a w cięższych przypadkach duszności.
Ostra niewydolność wątroby
Ostra niewydolność wątroby to jeden z najbardziej dramatycznych zespołów klinicznych obserwowanych w praktyce - śmiertelność w przebiegu choroby sięga 30—80%.
Zespół nerczycowy
Zespół nerczycowy to grupa objawów klinicznych (dolegliwości) oraz nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych, będących powikłaniem chorób nerek, w których dochodzi do dużej utraty białka z moczem (białkomocz).
Przezskórne interwencje wieńcowe
Przezskórna angioplastyka wieńcowa polega na poszerzeniu zwężenia tętnicy wieńcowej za pomocą balonu na cewniku wprowadzonym przezskórnie (przez tętnicę w dolnej części przedramienia lub w pachwinie) do tętnicy wieńcowej w celu przywrócenia prawidłowego ukrwienia mięśnia sercowego. Podczas zabiegu w tętnicy wieńcowej może zostać umieszczony stent, który zapobiega ponownemu zwężeniu tętnicy. Przezskórną angioplastykę wieńcową wykonuje się pilnie w leczeniu określonych rodzajów zawału serca lub planowo u chorych z przewlekłymi zespołami wieńcowymi (dławicą piersiową stabilną).
Choroba Kawasakiego
Choroba 0;a:4:{s:13:"url_thumbnail";s:53:"https://adst.mp.pl/img/articles/choroby/pokrzywka.jpg";s:5:"title";s:51:"Pokrzywkowe zapalenie naczyń z hipokomplementemią";s:5:"brief";s:179:"z długoterminowych powikłań.
Badanie PET serca
Badanie PET serca, to badanie nieinwazyjne, wykorzystujące obrazowanie radioizotopowe. Metody obrazowania kardiologii nuklearnej, do których należy badanie PET serca, polegają na podaniu wybranego radiofarmaceutyku, który jest wychwytywany w różnym stopniu przez komórki mięśnia sercowego w zależności od jego ukrwienia i żywotności.
Biegunka bakteryjna
Zakażenia bakteryjne umiejscawiają się głównie w jelicie grubym, dlatego stolce w biegunkach bakteryjnych zwykle są niezbyt obfite, natomiast zawierają patologiczne domieszki, takie jak śluz, ropę lub krew. Biegunki bakteryjne przenoszą się drogą pokarmową i są znacznie mniej zaraźliwe niż biegunki wirusowe.
Cewnikowanie pęcherza moczowego
Cewnikowanie pęcherza moczowego jest procedurą medyczną, która polega na wprowadzeniu przez cewkę moczową do pęcherza moczowego cewnika. Cewnik to cienka rurka, przez którą mocz odprowadzany jest bezpośrednio do worka, z którym cewnik jest połączony. Cewnikowanie nie jest bolesne, choć może wiązać się z pewnym dyskomfortem
Rozlane zapalenie powięzi z eozynofilią
Powięź to silna błona łącznotkankowa pokrywająca mięśnie. Powięzie znajdują się w obrębie kończyn (tam mogą tworzyć przegrody między grupami mięśni), ale także w obrębie szyi, klatki piersiowej i jamy brzusznej. Wszędzie odgrywają bardzo ważną rolę w funkcjonowaniu narządów.
Astma aspirynowa
Astma aspirynowa, obecnie określana jako choroba układu oddechowego nasilana przez aspirynę jest szczególną postacią astmy. Podstawową jej cechą jest nadwrażliwość na aspirynę (kwas acetylosalicylowy) i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, oznaczane często skrótem NLPZ lub pochodzącym z języka angielskiego skrótem NSAID.
Tętniak aorty
Tętniak aorty to lokalne poszerzenie aorty o ponad 50% normy. Częstość występowania tętniaków aorty rośnie wraz z wiekiem. Tętniaki mają tendencję do powiększania się i pękania. Pęknięcie tętniaka aorty jest stanem zagrożenia życia i wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej.
Nieinwazyjne badania hemodynamiczne tętnic obwodowych
Dokładnie zebrany wywiad w połączeniu z wynikami badania fizykalnego oraz badań dodatkowych umożliwiają zlokalizowanie zwężeń tętnic, przeprowadzenie diagnostyki różnicowej oraz stanowią punkt odniesienia do oceny postępu choroby.
Diagnostyka zawału serca
Diagnostyka zawału serca opiera się przede wszystkim na ocenie przez lekarza zgłaszanych objawów, badaniu EKG oraz oznaczeniu stężenia troponiny we krwi. Należy pamiętać, że prawidłowe EKG nie wyklucza zawału serca.
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1 stanowi ok. 10% wszystkich typów cukrzycy. Początek zachorowania zwykle przypada między 10., a 14. rokiem życia. Dotyczy głównie dzieci i osób młodych.
Skrobiawica nerek
Amyloidoza (skrobiawica) jest ciężką ogólnoustrojową chorobą, której przyczyną jest gromadzenie się w wielu narządach amyloidu – nieprawidłowego białka produkowanego przez organizm chorego. Amyloid odkłada się między wszystkimi komórkami ciała w postaci nieprawidłowych mikroskopijnych włókienek, co prowadzi do uszkodzenia ważnych narządów, takich jak serce, nerki, wątroba, jelita oraz nerwy.
Zaciskające zapalenie osierdzia
Zaciskające zapalenie osierdzia jest obecnie rzadkim, ale poważnym następstwem i zarazem końcowym etapem przewlekłego procesu zapalnego toczącego się w osierdziu, który prowadzi do postępującej utraty elastyczności worka osierdziowego.
