Choroba wieńcowa to stan niedokrwienia mięśnia sercowego związany ze zmianami w tętnicach (tzw. tętnicach wieńcowych), które doprowadzają do niego krew.
Jakie zmiany w tętnicach prowadzą do choroby wieńcowej?
Najczęstszą nieprawidłowością występującą w obrębie tętnic wieńcowych jest ich zwężenie, którego przyczyną jest blaszka miażdżycowa (zobacz ilustrację powyżej).
Blaszka miażdżycowa rozwija się w tętnicy przez wiele lat (zobacz także: Co to jest miażdżyca?). Wraz z jej powiększaniem mniej krwi napływa do mięśnia sercowego, co powoduje jego niedokrwienie i niedotlenienie, objawiające się bólami za mostkiem, początkowo podczas wysiłku a przy znacznym zwężeniu naczynia, także w spoczynku (zobacz: Objawy stabilnej choroby wieńcowej).
Rzadszymi przyczynami choroby wieńcowej są skurcze tętnic wieńcowych lub mostki mięśniowe. Mostki mięśniowe to pasma mięśnia sercowego przebiegające nad tętnicą wieńcową, które w czasie skurczu mięśnia sercowego uciskają tętnicę, powodując jej zwężanie się.
Jeśli żadna z wyżej wymienionych przyczyn nie zostanie wykryta, a u pacjenta występują objawy niedokrwienia mięśnia sercowego potwierdzone badaniami dodatkowymi (np. testem wysiłkowym – zobacz: Elektrokardiograficzny test wysiłkowy), wtedy rozpoznaje się tzw. sercowy zespół X, w którym rokowanie jest dobre. Pacjenci z zespołem X nie mają zwiększonego ryzyka zawału serca czy niewydolności serca, choć dolegliwości związane z jego obecnością są często dokuczliwe.
czytaj dalej: Co to jest choroba wieńcowa stabilna? »
