Oestrogel - żel przezskórny

Hormonalna terapia zastępcza – leczenie objawów spowodowanych niedoborem estrogenów u kobiet, u których od ostatniej miesiączki upłynęło co najmniej 6 mies., zapobieganie osteoporozie u kobiet po menopauzie, z dużym ryzykiem przyszłych złamań, u których występuje nietolerancja lub przeciwwskazania do stosowania innych leków, stosowanych w zapobieganiu osteoporozie. Podawać na skórę, na jak największą powierzchnię przedramienia, ramienia i/lub wewnętrznej części uda. Lek w monoterapii wskazany jest wyłącznie u kobiet po usunięciu macicy, u kobiet z zachowaną macicą należy przez 14–16 dni w miesiącu dodatkowo stosować odpowiedni progestagen. Zwykle: 1 dawka 1,25 g żelu (0,75 mg estradiolu) 1 ×/d przez 21 dni w miesiącu, po których następuje 7 dni przerwy. W razie konieczności dawkę można dostosować po 2–3 cyklach leczenia, w zależności od objawów klinicznych. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta.

Oestrogel jest wskazany do stosowania u kobiet po menopauzie jako:
• Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) w leczeniu objawów spowodowanych niedoborem estrogenów (u kobiet, u których od ostatniej miesiączki upłynęło co najmniej 6 miesięcy).
• Zapobieganie osteoporozie u kobiet po menopauzie, z dużym ryzykiem przyszłych złamań, u których występuje nietolerancja lub przeciwwskazania do stosowania innych produktów leczniczych, stosowanych w zapobieganiu osteoporozie (patrz także punkt 4.4).
Doświadczenie dotyczące leczenia kobiet w wieku powyżej 65 lat jest ograniczone.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, nowotwór piersi w wywiadzie, rozpoznany lub podejrzewany, rozpoznanie lub podejrzenie występowania złośliwych nowotworów estrogenozależnych, np. raka trzonu macicy, krwawienie z dróg rodnych o nieznanej etiologii, nieleczony rozrost błony śluzowej trzonu macicy, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa obecnie lub w wywiadzie (np. zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), rozpoznane zaburzenia związane z nadkrzepliwością (np. niedobór białka C, białka S lub antytrombiny), czynne lub ostatnio przebyte zaburzenia zakrzepowo-zatorowe tętnic (np. dławica piersiowa, zawał serca), czynna choroba wątroby lub choroba wątroby w wywiadzie, do czasu powrotu parametrów czynności wątroby do normy, porfiria.