Minjuvi - proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Leczenie, początkowo w skojarzeniu z lenalidomidem, a następnie w monoterapii, dorosłych pacjentów z nawrotowym albo opornym na leczenie chłoniakiem nieziarniczym rozlanym z dużych komórek B (DLBCL), którzy nie kwalifikują się do autologicznego przeszczepu komórek macierzystych. I.v. 12 mg/kg mc., wyłącznie w infuzji, w 28-dniowych cyklach. W 1. cyklu w dniach 1., 4., 8., 15. i 22., następnie w cyklach 2. i 3. w dniach 1., 8., 15. i 22., i w każdym następnym cyklu w dniach 1. i 15. Od 1. do maks. 12. cyklu podaje się p.o. lenalidomid w dawce początkowej 25 mg/d, od 1. do 21. dnia każdego cyklu, dawkę początkową i późniejszy sposób dawkowania dostosować zgodnie z zarejestrowanymi materiałami producenta preparatu lenalidomidu. Po zakończeniu leczenia skojarzonego, pacjenci powinni kontynuować stosowanie tafasytamabu w monoterapii, aż do do momentu wystąpienia progresji choroby albo niemożliwej do zaakceptowania toksyczności. W 1. infuzji 1. cyklu lek podawać z szybkością 70 ml/h przez pierwsze 30 min, następnie zwiększyć szybkość, tak aby zakończyć podawanie w czasie 2,5 h. Kolejne infuzje należy podawać w czasie 1,5–2 h. Na 30 min – 2 h przed podaniem infuzji należy zastosować premedykację, która może obejmować leki przeciwgorączkowe, antagonistów receptora histaminowego H₁, antagonistów receptora histaminowego H₂ albo glikokortykosteroidy. Jeśli podczas pierwszych 3 infuzji nie występowały u pacjenta reakcje związane z infuzją, premedykacja przed podaniem kolejnych nie jest konieczna. W przypadku wystąpienia reakcji związanej z infuzją (≥2. stopnia) należy przerwać podawanie infuzji oraz zastosować odpowiednie leczenie objawowe. Po ustąpieniu objawów przedmiotowych i podmiotowych albo ich złagodzeniu do stopnia 1., można wznowić infuzję ze zmniejszoną szybkością. Modyfikacja dawkowania w przypadku wystąpienia działań niepożądanych – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów >65. rż., u pacjentów z łagodnymi albo umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek ani u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie są dostępne dane dotyczące pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub umiarkowanymi albo ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, które umożliwiałyby sformułowanie zaleceń dotyczących dawkowania w tych populacjach. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u dzieci w wieku <18 lat.

Nadwrażłiwość na którykolwiek składnik preparatu. Kobietom należy zalecić, aby nie karmiły piersią w trakcie leczenia tafasytamabem i przez co najmniej 3 mies. po przyjęciu jego ostatniej dawki.