Cibinqo - tabletki powlekane

Leczenie AZS o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim u dorosłych pacjentów kwalifikujących się do leczenia ogólnoustrojowego. P.o. 1 ×/d, o stałej porze, niezależnie od posiłku. Lek można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z lekami do miejscowego leczenia. U chorych z dużym ryzykiem wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, ciężkiego zdarzenia sercowo-naczyniowego lub nowotworu złośliwego zalecana dawka początkowa wynosi 100 mg/d; w przypadku braku wystarczającej odpowiedzi dawkę można zwiększyć do 200 mg/d. U chorych nienależących do grupy ryzyka ww. chorób, u których stwierdzono nasilenie choroby lub wystąpiła niewystarczająca odpowiedź na leczenie dawką 100 mg/d zaleca się stosowanie dawki 200 mg/d; po złagodzeniu objawów dawkę należy zmniejszyć do 100 mg/d. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę podtrzymującą. U chorych niewykazujących korzyści z leczenia po 24 tyg. rozważyć przerwanie stosowania. Badanie morfologii krwi z rozmazem oraz lipidogramu, należy wykonać przed rozpoczęciem leczenia, po 4 tyg. stosowania leku, a następnie zgodnie z zaleceniami klinicznymi. Leczenia nie należy rozpoczynać u pacjentów, u których liczba płytek krwi wynosi <150 × 10³/µl, bezwględna liczba limfocytów <0,5 × 10³/µl, bezwzględna liczba neutrofili <1,2 × 10³/µl a stężenie hemoglobiny <10 g/dl. Jeśli podczas leczenia u pacjenta wystąpi ciężkie zakażenie, posocznica lub zakażenie oportunistyczne, należy rozważyć wstrzymanie podawania leku do czasu ustąpienia zakażenia. W przypadku równoległego stosowania silnego inhibitora CYP2C19 (np. fluwoksamina, flukozanol, fluoksetyna, tiklopidyna) lub silnego inhibitora CYP2C19 w połączeniu z umiarkowanym inhibitorem CYP2C9 zalecaną dawkę abrocytynibu należy zmniejszyć o połowę. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z umiarkowanymi lub silnymi induktorami CYP2C19 i CYP2C9 (np. ryfampicyna, apalutamid, efawirenz, enzalutamid, fenytoina). U chorych otrzymujących leki zwiększające pH soku żołądkowego (np. leki zobojętniające sok żołądkowy, inhibitory pompy protonowej, antagoniści receptora H₂) rozważyć stosowanie dawki 200 mg/d. W przypadku zaburzeń czynności nerek dawkowanie w zależności od klirensu kreatyniny: 30–<60 ml/min – 1/2 zalecanej dawki; <30 ml/min – dawka początkowa 50 mg/d, dawka maks. 100 mg/d. Brak badań dotyczących stosowania u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, poddawanych dializoterapii. Nie ma konieczności dostosowania w przypadku łagodnych i umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby. U osób w wieku ≥65 lat zalecana dawka wynosi 100 mg/d. Nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży w wieku <12 lat. Lek był badany u młodzieży w wieku 12–<18 lat, jednak ze względu na obserwowane zmiany w kościach u młodych szczurów potrzebne są dodatkowe badania długoterminowe, w celu określenia czy korzyści ze stosowania leku w tej grupie wiekowej przewyższają ryzyko.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, czynne ciężkie zakażenia ogólnoustrojowe (w tym gruźlica), ciężkie zaburzenia czynności wątroby, ciąża, okres karmienia piersią.