Petinimid - kapsułki

Padaczka pierwotnie uogólniona z typowymi lub nietypowymi napadami nieświadomości. P.o. podczas posiłku; dawkę dobową zwykle podaje się w 2 daw. podz. Dorośli. Początkowo zazwyczaj 5–10 mg/kg mc./d, następnie dawkę można zwiększać o 5 mg/kg mc. co 4–7 dni lub, w zależności od tego kiedy zostanie osiągnięte stężenie w stanie stacjonarnym, co 8–10 dni. Przykładowy schemat dawkowania: początkowo 500 mg/d przez tydzień, następnie 1 g/d w 2. tyg., 1,5 g/d w 3. tyg. i 1,5–2 g w 4. tyg. Dawkę podtrzymującą należy ustalić indywidualnie, zwykle wynosi 15 mg/kg mc./d; dawka maks. 30 mg/kg mc./d. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania dawek >1500 mg/d. Dzieci. Początkowo zwykle 5–10 mg/kg mc./d, następnie dawkę można zwiększać o 5 mg/kg mc. co 4–7 dni lub, w zależności od tego kiedy zostanie osiągnięte stężenie w stanie stacjonarnym, co 8–10 dni. Przykładowy schemat dawkowania u dzieci w wieku 3–6 lat: początkowo 250 mg/d przez tydzień, następnie 500 mg/d w 2. tyg. i 750 mg/d od 3. tyg. U dzieci w wieku szkolnym: początkowo 250 mg/d przez tydzień, następnie 500 mg/d w 2. tyg., 1 g/d w 3. tyg. i 1–1,5 g/d w 4. tyg. Dawkę podtrzymującą należy ustalić indywidualnie, zwykle wynosi 20 mg/kg mc./d; dawka maks. 40 mg/kg mc./d. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania dawek 750–1000 mg/d. U chorych z klirensem kreatyniny <10 ml/min stosować mniejsze dawki. Zachować szczególną ostrożność u osób z ciężką niewydolnością wątroby, może być wskazane zmniejszenie dawki.

Pierwotnie uogólniona padaczka z typowymi i nietypowymi napadami nieświadomości.

Nadwrażliwość na etosuksymid, inne imidy kwasu bursztynowego lub którykolwiek składnik preparatu.