Famogast - tabletki powlekane

Substancją czynną preparatu jest famotydyna. Substancja ta blokuje receptory histaminowe typu 2 (receptory H2) w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka i w ten sposób hamuje wydzielanie kwasu solnego przez te komórki. W ten sposób zmniejsza się kwasowość (zwiększa się pH) soku żołądkowego. Famotydyna hamuje zarówno podstawowe (spoczynkowe) jak i indukowane pokarmem (poposiłkowe) wydzielanie kwasu solnego.

Famotydyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego; stężenie maksymalne uzyskiwane jest w ciągu 1–3 godzin po przyjęciu leku. Pokarm nie ma znaczącego wpływu na wchłanianie leku. Działanie famotydyny utrzymuje się do 10–12 godzin. Wydalana głównie przez nerki w postaci niezmienionej, w niewielkim odsetku także w postaci metabolitów.

Preparat jest wskazany w leczeniu lub profilaktyce następujących chorób:

• choroba wrzodowa dwunastnicy

• zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy po wyleczeniu jej aktywnej postaci

• stany chorobowe związane z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego (zespół Zollingera i Ellisona)

• choroba wrzodowa żołądka

• choroba refluksowa przełyku

• zapobieganie nawrotom choroby refluksowej przełyku oraz wystąpieniu nadżerek lub owrzodzeń w przebiegu choroby refluksowej przełyku.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne leki blokujące receptory histaminowe typu 2 (receptory H2).

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Przed rozpoczęciem leczenia chorych na chorobę wrzodową należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby. Stosowanie preparatu może maskować objawy raka żołądka i opóźniać właściwe rozpoznanie.

Famotydyna jest wydalana głównie przez nerki, dlatego u chorych z zaburzeniami czynności nerek konieczne może być odpowiednie zmniejszenie dawki.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci.

Jeżeli preparat jest stosowany długotrwale, zalecane jest kontrolowanie czynności wątroby oraz morfologii krwi.

U chorych z chorobą wrzodową, po złagodzeniu objawów, nie należy nagle przerywać stosowania preparatu.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera czerwień koszenilową, która może powodować reakcje alergiczne.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Osoby prowadzące pojazdy mechaniczne powinny zachować szczególną ostrożność, ponieważ preparat może powodować działania niepożądane, takie jak np. zawroty głowy, które mogą upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Jeżeli wystąpią takie działanie niepożądane, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Choroba wrzodowa dwunastnicy lub żołądka: 40 mg przed snem przez 4–8 tygodni (zwykle przez 4 tygodnie).

Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy: 20 mg bezpośrednio przed snem.

Stany chorobowe związane z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego (zespół Zollingera i Ellisona): początkowo 20 mg co 6 godzin, następnie lekarz dostosuje dawkowanie indywidualnie, w zależności od stanu chorego i reakcji na leczenie.

Choroba refluksowa przełyku: 20 mg 2 razy na dobę przez 6–12 tygodni; jeżeli doszło do nadżerek lub owrzodzeń przełyku: zwykle 40 mg 2 razy na dobę przez 6–12 tygodni.

Zapobieganie nawrotom choroby refluksowej przełyku oraz wystąpieniu nadżerek lub owrzodzeń w przebiegu choroby refluksowej przełyku: 20 mg 2 razy na dobę.

Szczególne grupy chorych:

U chorych z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek lekarz zaleci zmniejszenie dawki o połowę lub wydłużenie odstępu pomiędzy dawkami (do 36–48 godzin).

U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci.

Sposób przyjmowania leku:

Tabletki należy połykać w całości, popijając niewielką ilością wody. Można przyjmować niezależnie od posiłków.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Stosowanie leku w ciąży nie jest zalecane. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i gdy w ocenie lekarza oczekiwane korzyści wyraźnie przeważają nad możliwym ryzykiem. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku!

Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Famotydyna nie wchodzi w interakcje z lekami metabolizowanymi z udziałem cytochromu P450, takimi jak: warfaryna, teofilina, fenytoina, diazepam, propranolol, aminofenazon lub fenazon.

Famotydyna może zmniejszać wchłanianie ketokonazolu, itrakonazolu, atazanawiru i innych leków, których wchłanianie zależy od kwasowości soku żołądkowego. Ketokonazol należy przyjmować nie później, niż 2 godziny przed przyjęciem famotydyny.

Leki zobojętniające kwas solny w soku żołądkowym mogą zmniejszać wchłanianie famotydyny. Famotydynę należy przyjmować 1–2 godzin przed podaniem leków zobojętniających sok żołądkowy.

Należy unikać jednoczesnego przyjmowania famotydyny i probenecydu.

Należy unikać przyjmowania sukralfatu w ciągu 2 godzin po przyjęciu famotydyny.

Węglan wapnia może być nieskuteczny jako środek wiążący fosforany u chorych poddawanych hemodializie, jeśli jest podawany jednocześnie z famotydyną.

Pokarm może w niewielkim stopniu zmniejszyć dostępność biologiczną famotydyny, co nie ma znaczenia klinicznego.

Jak każdy lek, również Famogast może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Często lub niezbyt często: bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia smaku, anoreksja, zaparcia, biegunki, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, wymioty, wzdęcia, dyskomfort w jamie brzusznej, zmęczenie, wysypka, świąd i pokrzywka.

Bardzo rzadko: zaburzenia hematologiczne, takie jak zmniejszenie liczby leukocytów (leukopenia), małopłytkowość, agranulocytoza (zmniejszenie liczby granulocytów we krwi), neutropenia, reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny), przemijające stany splątania, depresja, stany lękowe, pobudzenie, omamy, zmniejszenie libido, bezsenność, drgawki, napady padaczkowe typu grand mal (zwłaszcza u chorych z zaburzeniami czynności nerek), parestezje, senność, zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), blok przedsionkowo–komorowy (po dożylnym podaniu leku), wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG (zwłaszcza u chorych z zaburzeniami czynności nerek), śródmiąższowe zapalenie płuc (niekiedy prowadzące do zgonu), przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, nadmierne wypadanie włosów, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, bóle mięśni i stawów, impotencja, ginekomastia, ucisk w klatce piersiowej.