Adaring - system terapeutyczny dopochwowy

Antykoncepcja u kobiet w wieku rozrodczym. Dopochwowo. System zakładać najlepiej 1. dnia cyklu; w przypadku rozpoczęcia stosowania w 2.–5. dniu cyklu przez pierwsze 7 dni należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji mechanicznej. Pozostawić w pochwie na 3 tyg., następnie usunąć; po 7-dniowej przerwie, w czasie której zwykle występuje krwawienie z odstawienia, rozpocząć nowy cykl stosowania preparatu. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Decyzję o przepisaniu preparatu podjąć na podstawie indywidualnej oceny czynników ryzyka u pacjentki, zwłaszcza ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym związanej ze stosowaniem preparatu, w odniesieniu do innych złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, zapalenie trzustki obecnie lub w wywiadzie związane z ciężką hipertriglicerydemią, ciężka choroba wątroby obecnie lub w wywiadzie, o ile parametry czynności wątroby nie powróciły do wartości prawidłowych, nowotwory wątroby obecnie lub w wywiadzie (łagodne albo złośliwe), nowotwory złośliwe zależne od hormonów płciowych lub ich podejrzenie (np. nowotwory narządów płciowych bądź piersi), krwawienie z dróg rodnych o nieustalonej etiologii, ciąża, równoległe stosowanie preparatów zawierających ombitaswir/parytaprewir/rytonawir oraz dazabuwir, równoległe stosowanie preparatów zawierających glekaprewir/pibrentaswir. Występowanie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej lub ryzyko jej wystąpienia: czynna żylna choroba zakrzepowo-zatorowa leczona lekami przeciwzakrzepowymi, przebyta żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (np. zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), znana dziedziczna lub nabyta predyspozycja do występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (np. oporność na aktywne białko C [w tym czynnik V Leiden], niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S), rozległy zabieg operacyjny związany z długotrwałym unieruchomieniem, duże ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wskutek występowania wielu czynników ryzyka. Występowanie tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub ryzyko ich wystąpienia: czynne tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe (np. zawał serca) lub objawy prodromalne (np. dławica piersiowa), choroby naczyń mózgowych (czynny lub przebyty udar albo objawy prodromalne w wywiadzie, np. przemijający napad niedokrwienny), stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, np. hiperhomocysteinemia i obecność przeciwciał antyfosfolipidowych (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy), migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie, duże ryzyko zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic z powodu występowania wielu czynników ryzyka lub występowania jednego z poważnych czynników ryzyka, takich jak cukrzyca ze zmianami naczyniowymi, ciężkie nadciśnienie tętnicze, ciężka dyslipoproteinemia.