Imnovid - kapsułki twarde

Leczenie skojarzone z bortezomibem i deksametazonem dorosłych pacjentów ze szpiczakiem plazmocytowym (szpiczakiem mnogim), u których stosowano uprzednio co najmniej jeden schemat leczenia zawierający lenalidomid. Początkowo 4 mg 1 ×/d w dniach 1.–14. każdego 21-dniowego cyklu. Bortezomib w dawce 1,3 mg/m² pc. podaje się i.v. lub s.c. w dniach 1., 4., 8. i 11. w cyklach 1.–8., następnie od 9. cyklu w 1. i 8. dniu. Deksametazon podaje się p.o. w dawce 20 mg 1 ×/d (u osób w wieku >75 lat 10 mg 1 ×/d) w dniach 1., 2., 4., 5., 8., 9., 11. i 12. w cyklach 1.–8., od 9. cyklu w dniach 1., 2., 8. i 9.
Leczenie skojarzone z deksametazonem nawrotowego i opornego szpiczaka plazmocytowego (szpiczaka mnogiego) u dorosłych, u których stosowano uprzednio co najmniej dwa schematy leczenia, obejmujące lenalidomid i bortezomib, i u których w trakcie ostatniego leczenia nastąpiła progresja choroby. Początkowo 4 mg 1 ×/d przez 21 dni, a następnie 7 dni przerwy (28-dniowe cykle leczenia); deksametazon podaje się p.o. w dawce 40 mg 1 ×/d (u osób w wieku >75 lat 20 mg 1 ×/d) w dniach 1., 8., 15. i 22. każdego cyklu.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciąża. Kobiety w wieku rozrodczym muszą spełnić wszystkie warunki programu zapobiegania ciąży; odpowiednie środki bezpieczeństwa należy podjąć również u mężczyzn, ponieważ niewielkie ilości leku mogą znajdować się w spermie; szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta.

Podawać p.o., o stałej porze, niezależnie od posiłku; kapsułki połykać w całości. Leczenie kontynuować do wystąpienia progresji choroby lub niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności. Postępowanie w razie wystąpienia neutropenii, małopłytkowości lub innych działań toksycznych – patrz: zarejestrowane materiały producenta. W przypadku równoległego stosowania silnych inhibitorów CYP1A2 (np. cyprofloksacyna, enoksacyna, fluwoksamina) dawkę pomalidomidu zmniejszyć o 50%. Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób w podeszłym wieku lub z zaburzeniem czynności nerek albo wątroby. Chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy monitorować w celu wykrycia działań niepożądanych; w razie potrzeby należy zmniejszyć dawkę lub przerwać leczenie.