Xeljanz - tabletki powlekane

Leczenie skojarzone z metotreksatem czynnego RZS o nasileniu umiarkowanym i ciężkim u dorosłych pacjentów, u których odpowiedź na terapię co najmniej jednym lekiem modyfikującym przebieg choroby jest niewystarczająca lub którzy nie tolerują takiego leczenia. Lek może być stosowany w monoterapii w przypadku nietolerancji metotreksatu lub gdy leczenie metotreksatem nie jest odpowiednie. Leczenie skojarzone z metotreksatem czynnego łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych pacjentów, u których wystąpiła niewystarczająca odpowiedź na wcześniejsze leczenie lekiem modyfikującym przebieg choroby lub nietolerancja takiego leczenia. 5 mg 2 ×/d.
Leczenie czynnej postaci zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u dorosłych pacjentów, u których odpowiedź na standardowe leczenie była niewystarczająca. 5 mg 2 ×/d. Poprawę kliniczną obserwuje się w ciągu 16 tyg. od rozpoczęcia leczenia; rozważyć kontynuację leczenia u pacjentów, u których w tym okresie nie zaobserwowano
poprawy klinicznej.
Leczenie czynnej postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego o nasileniu umiarkowanym i ciężkim u dorosłych pacjentów z niewystarczającą odpowiedzią, bądź utratą odpowiedzi na leczenie konwencjonalne lub biologiczne albo w przypadku nietolerancji takiego leczenia. 10 mg 2 ×/d przez 8 tyg. (leczenie indukujące), następnie 5 mg 2 ×/d (leczenie podtrzymujące). U chorych, u których w ciągu 8 tyg. nie uzyska się wystarczającej odpowiedzi, leczenie indukujące można przedłużyć o dodatkowe 8 tyg. Leczenie należy przerwać, jeśli do 16. tyg. nie uzyska się żadnych korzyści terapeutycznych. Nie zaleca się stosowania dawki 10 mg 2 ×/d w leczeniu podtrzymującym u pacjentów z czynnikami ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, ciężkich zdarzeń sercowo-naczyniowych i nowotworów złośliwych, chyba że nie są dostępne odpowiednie alternatywne metody leczenia. U chorych bez tych czynników ryzyka można rozważyć kontynuację stosowania leku w dawce 10 mg 2 ×/d w leczeniu podtrzymującym w przypadku wystąpienia zmniejszenia odpowiedzi na leczenie dawką 5 mg 2 ×/d i braku reakcji na alternatywne metody leczenia (np. inhibitorami TNF). Lek w dawce 10 mg 2 ×/d w leczeniu podtrzymującym należy stosować przez możliwie najkrótszy czas. U chorych, u których uzyskano odpowiedź na leczenie można zmniejszyć dawkę kortykosteroidów i/lub zaprzestać ich stosowania. U osób, u których leczenie zostało przerwane, można rozważyć jego wznowienie. W przypadku utraty odpowiedzi można rozważyć ponowne przeprowadzenie leczenia indukującego dawką 10 mg 2 ×/d. W badaniach klinicznych okres przerwy w leczeniu nie przekraczał 1 roku; skuteczność leczenia można przywrócić do 8. tyg., stosując lek w dawce 10 mg 2 ×/d.
Leczenie czynnej postaci wielostawowego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (zapalenia wielostawowego z czynnikiem reumatoidalnym [RF+] lub bez tego czynnika [RF-] i rozszerzonego zapalenia nielicznostawowego) oraz młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów u osób w wieku ≥2 lat, u których wystąpiła niewystarczająca odpowiedź na wcześniejszą terapię lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby. Lek może być stosowany w skojarzeniu z metotreksatem albo w monoterapii w przypadku nietolerancji metotreksatu lub gdy leczenie metotreksatem nie jest odpowiednie. Dawkowanie w zależności od masy ciała: 10–<20 kg mc. 3,2 mg 2 ×/d; 20–<40 kg mc. 4 mg 2 ×/d; ≥40 kg mc. 5 mg 2 ×/d. U dzieci <40 kg mc. należy stosować lek w postaci roztworu doustnego.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, czynna gruźlica, ciężkie zakażenia (posocznica, zakażenia oportunistyczne), ciężkie zaburzenia czynności wątroby, ciąża, okres karmienia piersią.

Podawać p.o., niezależnie od posiłku; w przypadku trudności z połykaniem tabletki można rozkruszyć i podawać z wodą. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia u osób, u których bezwzględna liczba limfocytów wynosi <750/µl, bezwzględna liczba neutrofili <1000/µl (u dzieci <1200/µl) lub stężenie hemoglobiny <9 g/dl (u dzieci <10 g/dl). Szczegółowe informacje dotyczące modyfikacji dawkowania w przypadku wystąpienia zmian w obrazie morfologicznym krwi – patrz: zarejestrowane materiały producenta. W przypadku wystąpienia ciężkiego zakażenia, leczenie należy przerwać i wznowić po jego ustąpieniu. Dawkę dobową należy zmniejszyć o 50% u pacjentów przyjmujących silne inhibitory CYP3A4 (np. ketokonazol) oraz u pacjentów przyjmujących równolegle co najmniej jeden lek, który umiarkowanie hamuje aktywność CYP3A4 i jest silnym inhibitorem CYP2C19 (np. flukonazol). Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób w wieku ≥65 lat. Dane dotyczące stosowania u osób w wieku ≥75 lat są ograniczone. U chorych z umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby lub ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) dawkę należy zmniejszyć do 5 mg 1 ×/d, gdy zwykle zalecana dawka wynosi 5 mg 2 ×/d i do 5 mg 2 ×/d, gdy zwykle zalecana dawka wynosi 10 mg 2 ×/d. Dostosowanie dawki nie jest konieczne w przypadku łagodnych zaburzeń czynności wątroby oraz łagodnych i umiarkowanych zaburzeń czynności nerek.