Oramorph - roztwór doustny

Silny ból lub ból nieustępujący po lekach przeciwbólowych o słabszym działaniu, w szczególności ból nowotworowy. P.o. z wodą lub sokiem, niezależnie od posiłków. Dorośli i młodzież w wieku >16 lat oraz dzieci 13–16 lat o mc. 40–50 kg. Początkowo zwykle 10–20 mg (8–16 kropli lub 5–10 ml roztworu) co 4–6 h. Dzieci 6–12 lat (20–40 kg mc.). Dawka maks. 5–10 mg (4–8 kropli lub 2,5–5 ml roztworu) co 4 h. Dzieci 1–5 lat (10–20 kg mc.). Dawka maks. 5 mg (4 krople lub 2,5 ml roztworu) co 4 h. Ze względu na stężenie, preparat nie jest odpowiedni dla dzieci, które nie ukończyły 1. rż. Lek nie jest przeznaczony do długotrwałego stosowania. Jeśli ze względu na rodzaj i nasilenie choroby konieczne jest długotrwałe leczenie przeciwbólowe siarczanem morfiny, należy prowadzić staranną obserwację, czy dalsze stosowanie leku jest konieczne, a w razie potrzeby zastosować odpowiedniejszą postać farmaceutyczną leku. W przypadku bólu przewlekłego zaleca się stały schemat dawkowania. U osób w podeszłym wieku oraz u chorych, których nie powinno się poddawać sedacji, należy stosować mniejsze dawki. Pacjenci w wieku ≥75 lat i/lub w ogólnie złym stanie zdrowia mogą wykazywać większą wrażliwość na morfinę, dlatego przy ustalaniu dawki u tych osób należy zachować szczególną ostrożność i/lub wydłużyć odstępy między dawkami, a w razie konieczności zmniejszyć dawkę. Zachować szczególną ostrożność u chorych z zaburzeniami czynności wątroby i/lub nerek oraz w przypadku podejrzenia spowolnionej perystaltyki przewodu pokarmowego. Szczegółowe informacje dotyczące ustalania dawki w przypadku zmiany leczenia z preparatu morfiny o innej drodze podania na postać p.o. – patrz: zarejestrowane materiały producenta. W przypadku decyzji o zakończeniu leczenia dawkę należy zmniejszać stopniowo.

Silny ból lub ból nieustępujący po lekach przeciwbólowych o słabszym działaniu, w szczególności ból nowotworowy.
Lek Oramorph wskazany jest u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1. roku życia.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ostre zatrucie alkoholem, pobudzenie spowodowane spożywaniem alkoholu lub przyjmowaniem leków nasennych, podejrzenie niedrożności porażennej jelit, zespół ostrego brzucha, ostre choroby wątroby (zapalenie wątroby, porfiria wątrobowa), uraz głowy i stany z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym, napady astmy, ostra i ciężka niedrożność oskrzeli, niewydolność oddechowa lub depresja oddechowa w przypadku, gdy wentylacja mechaniczna nie jest możliwa, stosowanie inhibitorów MAO równolegle lub w ciągu ostatnich 2 tyg., ciąża, okres karmienia piersią.