Lynparza - tabletki powlekane

Monoterapia w leczeniu podtrzymującym dorosłych pacjentów z zaawansowanym (w stopniu III i IV wg klasyfikacji FIGO) nabłonkowym rakiem jajnika o niskim stopniu zróżnicowania, rakiem jajowodu lub pierwotnym rakiem otrzewnej z obecnością mutacji BRCA1/2 (dziedzicznej i/lub somatycznej), u których uzyskano odpowiedź (całkowitą lub częściową) po ukończeniu chemioterapii pierwszego rzutu opartej na związkach platyny. Monoterapia w leczeniu podtrzymującym dorosłych pacjentów z platynowrażliwym nawrotowym rakiem jajnika o niskim stopniu zróżnicowania, rakiem jajowodu lub pierwotnym rakiem otrzewnej, u których uzyskano odpowiedź (całkowitą lub częściową) na chemioterapię opartą na związkach platyny. Skojarzone z bewacyzumabem leczenie podtrzymujące dorosłych pacjentów z zaawansowanym (w stopniu III i IV wg klasyfikacji FIGO) nabłonkowym rakiem jajnika o wysokim stopniu złośliwości, rakiem jajowodu lub pierwotnym rakiem otrzewnej, u których uzyskano odpowiedź (całkowitą lub częściową) po ukończeniu chemioterapii I rzutu opartej na związkach platyny w skojarzeniu z bewacyzumabem i u których nowotwór złośliwy charakteryzuje się zaburzeniami procesu rekombinacji homologicznej, definiowanymi na podstawie obecności mutacji BRCA1/2 i/lub niestabilności genomu. Monoterapia dorosłych pacjentów z dziedzicznymi mutacjami BRCA1/2, u których występuje HER2-ujemny miejscowo zaawansowany lub rozsiany rak piersi. Pacjenci powinni wcześniej otrzymać terapię antracykliną i taksanem w ramach leczenia (neo)adiuwantowego lub z powodu choroby rozsianej, chyba że pacjenci nie kwalifikowali się do takich terapii. U pacjentów z rakiem piersi z obecnością receptorów hormonalnych (HR-dodatni) powinna również wystąpić progresja podczas lub po wcześniejszej terapii hormonalnej lub nie można u tych pacjentów zastosować terapii hormonalnej. Monoterapia w leczeniu podtrzymującym dorosłych pacjentów z przerzutowym gruczolakorakiem trzustki z obecnością dziedzicznych mutacji BRCA1/2, u których nie wystąpiła progresja choroby po leczeniu związkami platyny przez co najmniej 16 tyg. w ramach pierwszej linii chemioterapii. Monoterapia dorosłych pacjentów z przerzutowym, opornym na kastrację rakiem gruczołu krokowego z obecnością mutacji BRCA1/2 (dziedzicznych i/lub somatycznych), u których po wcześniej zastosowanej terapii z użyciem nowego leku o działaniu hormonalnym wystąpiła progresja choroby. P.o., niezależnie od posiłków; tabletki połykać w całości. Zalecana dawka 300 mg (2 tabl. 150 mg) 2 ×/d. U pacjentów z platynowrażliwym nawrotowym (PSR) rakiem jajnika o niskim stopniu zróżnicowania, rakiem jajowodu lub pierwotnym rakiem otrzewnej, u których uzyskano odpowiedź (całkowitą lub częściową) na chemioterapię opartą na związkach platyny, leczenie olaparybem należy rozpocząć nie później niż 8 tyg. po podaniu ostatniej dawki leków w schemacie zawierającym pochodne platyny. Czas trwania leczenia – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Stosowanie leku można przerwać w celu opanowania działań niepożądanych takich jak nudności, wymioty, biegunka i niedokrwistość; można również rozważyć zmniejszenie dawki leku do 250 mg (1 tabl. 150 mg + 1 tabl. 100 mg) 2 ×/d, a następnie, w razie konieczności, do 200 mg (2 tabl. 100 mg) 2 ×/d. Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób w podeszłym wieku lub z łagodną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 51–80 ml/min). U osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 31–50 ml/min) zalecana dawka wynosi 200 mg (2 tabl. 100 mg) 2 ×/d. Nie zaleca się stosowania w przypadku ciężkiej lub schyłkowej niewydolności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) oraz równolegle z silnymi lub umiarkowanymi inhibitorami CYP3A. W przypadku konieczności zastosowania jednocześnie silnego inhibitora CYP3A zaleca się zmniejszenie dawki olaparybu do 100 mg (1 tabl. 100 mg) 2 ×/d, a w przypadku umiarkowanego inhibitora CYP3A – do 150 mg (1 tabl. 150 mg) 2 ×/d. U chorych z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby nie jest wymagana modyfikacja dawkowania; nie zaleca się stosowania w przypadku ciężkich zaburzeń (klasa C w skali Childa i Pugha). Preparatu w postaci tabletek (100 mg i 150 mg) nie należy zastępować preparatem w postaci kapsułek (50 mg) w oparciu o przeliczenie dawki miligram do miligrama, z uwagi na różnice w dostępności biologicznej i dawkowaniu każdej z tych postaci; należy przestrzegać konkretnych zaleceń dawkowania dotyczących każdej postaci.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Nie należy karmić piersią podczas leczenia oraz przez miesiąc od przyjęcia ostatniej dawki.