medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania, farmakokinetyka
Podany p.o. łatwo się wchłania z przewodu pokarmowego, a następnie zostaje utleniony do dwutlenku węgla i glikogenu, który odkłada się w wątrobie lub zostaje wykorzystany do syntezy lipidów; doustne preparaty glicerolu działają łagodnie przeczyszczająco. Glicerol podany i.v. obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe i wewnątrzczaszkowe. Zastosowany p.r. w postaci czopków lub mikrowlewek działa miejscowo drażniąco, pobudza perystaltykę jelit i ułatwia wypróżnienie. Stosowany miejscowo na skórę wchłania wodę ze zmienionych zapalnie tkanek, działając łagodnie przeciwzapalnie. 20% roztw. glicerolu wykazuje niewielkie działanie bakteriostatyczne.
Zastosowanie glicerolu jest zależne od drogi jego podania:
p.o. – zaparcia, wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe (np. ostry atak jaskry);
p.r. – zaparcia;
zewnętrznie – w celu rozmiękczenia woskowiny, w nadmiernym rogowaceniu i pękaniu naskórka.
Roztwory glicerolu w postaci kropli do oczu stosuje się w celu zmniejszenia obrzęku rogówki.
Nadwrażliwość na glicerol, ostra niewydolność nerek.
Cukrzyca
Należy zachować ostrożność, podając glicerol chorym na cukrzycę.
Brak danych dotyczących interakcji z innymi lekami.
Duże dawki podawane doustnie mogą wywoływać ból głowy, nasilenie pragnienia, nudności i zwiększenie stężenia glukozy we krwi.
Brak danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania glicerolu w ciąży i podczas karmienia piersią.
P.o. 1–1,5 g/kg mc., stosuje się roztw. 50%.
P.r. 1–2 czopki wieczorem przed snem.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
