Klopamid

Klopamid – ma budowę sulfonamidową, jest lekiem moczopędnym (czyli diuretykiem) z grupy tiazydopodobnych. Działanie leków moczopędnych polega na zwiększeniu objętości wydalanego moczu. Tiazydowe i tiazydopodobne leki moczopędne działają w części nerki nazywanej kanalikiem dystalnym krętym, poprzez hamowanie transportu jonów chlorkowych i sodowych. Dzięki temu zwiększa się wydalanie sodu i wody. Zwiększone wydalanie sodu, na skutek zahamowania wymiany jonów sodu i potasu w nerkach, powoduje nasilenie wydalania jonów potasu. Nasileniu ulega także wydalanie jonów wodorowych, wodorowęglanowych, magnezu i fosforanów. Zmniejsza się natomiast wydalanie kwasu moczowego (lek może wywołać dnę moczanową). Zwiększa się wchłanianie zwrotne wapnia (mniej jonów wapnia zostaje wydalonych). W nerkowej moczówce prostej obserwuje się paradoksalny efekt zmniejszenia wielomoczu. Ze względu na zmniejszenie objętości płynów pozakomórkowych oraz bezpośrednie działanie na naczynia krwionośne (zmniejszenie stężenia sodu w ścianach naczyń krwionośnych zmniejsza ich wrażliwość na powodujące skurcz naczyń aminy katecholowe) i zmniejszenie oporu naczyniowego leki te obniżają ciśnienie tętnicze u osób z nadciśnieniem. Klopamid stosuje się w leczeniu nadciśnienia (zarówno jako jedyny lek lub w skojarzeniu z innymi lekami) oraz w obrzękach w niewydolności serca, wątroby lub nerek. Diuretyki tiazydowe i tiazydopodobne mogą zmniejszać tolerancję glukozy.

Przeczytaj też artykuły

• Nadciśnienie tętnicze
• Obrzęki

Preparaty na rynku polskim zawierające klopamid

Zobacz substancje złożone zawierające klopamid

• klopamid + dihydroergokrystyna + rezerpina