Sylodosyna

Sylodosyna jest wysoce wybiórczym antagonistą (blokerem) receptorów a1A-adrenergicznych.
W przypadku łagodnego rozrostu gruczołu krokowego wskutek naciskania rozrośniętej masy mięśni gładkich na cewkę moczową oraz zwiększenia się napięcia mięśni gładkich gruczołu krokowego i szyi pęcherza moczowego, dochodzi do powstania objawów, takich jak częste oddawanie moczu, naglące parcie na mocz, oddawanie moczu w nocy, słaby i przerywany strumień moczu oraz uczucie niezupełnego opróżnienia pęcherza moczowego. Receptory a1A-adrenergiczne występują głównie w gruczole krokowym, podstawie i szyi pęcherza moczowego, torebce stercza i części sterczowej moczowodu. Zablokowanie tych receptorów (działanie antagonisty) powoduje rozluźnienie mięśni gładkich struktur, w których występują. Sylodosyna poprzez blokowanie receptorów a1A-adrenergicznych poprawia objawy ze strony dolnych dróg moczowych związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego.
Sylodosyna jest wskazana u osób dorosłych w leczeniu objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Sylodosynę podaje się doustnie w trakcie posiłku. Nie przeprowadzono badań nad wpływem leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jednak podczas jego stosowania mogą wystąpić np. zawroty głowy, dlatego przed wykonaniem tych czynności należy poznać indywidualną reakcję na lek. Podczas stosowania sylodosyny istnieje możliwość występowania wytrysku z mniejszą ilością nasienia lub bez nasienia, co ma tymczasowy wpływ na męską płodność; działanie to ustępuje po odstawieniu leku.
Po podaniu doustnym dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego, a wchłanianie jest proporcjonalne do dawki. Dostępność biologiczna wynosi ok. 32%. Maksymalne stężenie w surowicy osiąga ok. 2,5 h po podaniu. Sylodosyna wiąże się z białkami osocza w 96,6%. Lek ulega w organizmie przemianom w znacznym stopniu. Głównym metabolitem jest glukuronid sylodosyny mający dłuższy biologiczny okres półtrwania i osiągający ok. 4-krotnie większe stężenie w osoczu w porównaniu z sylodosyną. Aktywność glukuronidu sylodosyny wykazano in vitro. Sylodosyna jest wydalana z moczem i kałem, głównie w postaci metabolitów. W moczu odzyskuje się bardzo małe ilości niezmienionego leku. Okres biologicznego półtrwania sylodosyny wynosi ok. 11 h. U osób z zaburzeniami czynności nerek narażenie na lek jest większe.

Preparaty na rynku polskim zawierające sylodosyna