Sekukinumab (opis profesjonalny)

Działanie - Sekukinumab

Mechanizm działania
Rekombinowane ludzkie przeciwciało monoklonalne należące do klasy IgG/κ uzyskiwane przez ekspresję w komórkach jajnika chomika chińskiego. Sekukinumab wiąże się z interleukiną-17A, przez co hamuje jej interakcję z receptorem dla IL-17, znajdującym się na różnych typach komórek, w tym keratynocytach. W konsekwencji sekukinumab hamuje uwalnianie prozapalnych cytokin, chemokin i mediatorów uszkodzenia tkanek oraz zmniejsza udział IL-17A w wywoływaniu chorób autoimmunologicznych i zapalnych. Sekukinumab dociera do skóry w klinicznie istotnych stężeniach i zmniejsza stężenie miejscowych markerów zapalenia. Bezpośrednim skutkiem leczenia sekukinumabem jest zmniejszenie zaczerwienienia, stwardnienia i łuszczenia się zmian skórnych w łuszczycy plackowatej. IL-17A jest naturalnie występującą cytokiną uczestniczącą w odpowiedziach zapalnych i immunologicznych. IL-17A odgrywa kluczową rolę w patogenezie łuszczycy plackowatej, łuszczycowego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa oraz spondyloartropatii osiowej bez zmian radiograficznych charakterystycznych dla zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, a jej stężenie jest zwiększone w zmienionej chorobowo skórze, w przeciwieństwie do niezmienionych fragmentów skóry pacjentów z łuszczycą plackowatą, oraz w tkance maziowej pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów. Częstość występowania komórek wytwarzających IL-17 była również znamiennie większa w podchrząstkowym szpiku kostnym powierzchni stawowych u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa. Zwiększoną liczbę limfocytów wytwarzających IL-17A stwierdzono także u pacjentów ze spondyloartropatią osiową bez zmian radiograficznych charakterystycznych dla zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Po 1–2 tyg. leczenia liczba granulocytów obojętnochłonnych naciekających naskórek oraz stężenie markerów od nich zależnych istotnie się zmniejsza. Zmniejsza się również stężenie białka C-reaktywnego.

Farmakokinetyka
Po podaniu pojedynczej dawki s.c. t_max wynosi 5–6 dni, natomiast po kilkukrotnym podaniu leku w pierwszym miesiącu leczenia t_max wydłuża się do 31–34 dni. Bezwzględna dostępność biologiczna leku po podaniu s.c. wynosi 60–77% u osób z łuszczycą plackowatą (podobne wartości obserwowano u osób z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa), natomiast dostępność biologiczna leku u osób z łuszczycowym zapaleniem stawów wynosi 85%. Po wielokrotnym, comiesięcznym podawaniu sekukinumabu, jego c_max i AUC zwiększa się 2-krotnie w porównaniu z podaniem pojedynczej dawki. IgG ulega eliminacji głównie w mechanizmie katabolizmu wewnątrzkomórkowego. Średni t_1/2 w fazie eliminacji u osób z łuszczycą plackowatą wynosi 27 dni.

Wskazania do stosowania - Sekukinumab

Łuszczyca plackowata
Leczenie łuszczycy plackowatej o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim u dorosłych, młodzieży i dzieci po 6. rż., którzy spełniają kryteria rozpoczęcia leczenia ogólnego.

Łuszczycowe zapalenie stawów
Monoterapia lub leczenie skojarzone z metotreksatem aktywnej postaci łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych, gdy odpowiedź na wcześniejszą terapię lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby jest niewystarczająca.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
Leczenie aktywnej postaci zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u dorosłych, u których odpowiedź na konwencjonalne leczenie jest niewystarczająca.

Spondyloartropatia osiowa bez zmian radiograficznych charakterystycznych dla zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa
Leczenie aktywnej postaci spondyloartropatii osiowej bez zmian radiograficznych charakterystycznych dla zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, z obiektywnymi objawami zapalenia, na które wskazuje zwiększone stężenie białka C-reaktywnego i/lub wynik badania metodą rezonansu magnetycznego u dorosłych, u których odpowiedź na leczenie NLPZ jest niewystarczająca.

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
Monoterapia lub leczenie skojarzone z metotreksatem aktywnego zapalenia stawów z towarzyszącym zapaleniem przyczepów ścięgnistych u osób po 6. rż., u których leczenie konwencjonalne nie jest wystarczająco skuteczne lub nie jest tolerowane. Monoterapia lub leczenie skojarzone z metotreksatem aktywnego młodzieńczego łuszczycowego zapalenia stawów u osób po 6. rż., u których leczenie konwencjonalne nie jest wystarczająco skuteczne lub nie jest tolerowane.

Przeciwwskazania stosowania - Sekukinumab

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, istotna klinicznie, aktywna postać zakażenia (np. czynna gruźlica).

Szczepionki
Nie należy podawać żywych szczepionek jednocześnie z sekukinumabem. Pacjenci mogą otrzymywać szczepionki inaktywowane podczas leczenia sekukinumabem. Zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia młodzież i dzieci otrzymały wszystkie szczepienia zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych.

Zakażenia
Sekukinumab może zwiększać ryzyko wystąpienia zakażenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z przewlekłym zakażeniem lub nawracającymi zakażeniami w wywiadzie. Należy poinformować pacjentów o konieczności zgłaszania się do lekarza, jeśli wystąpią u nich przedmiotowe lub podmiotowe objawy zakażenia. Jeśli u pacjenta wystąpi ciężkie zakażenie, jego stan należy ściśle monitorować oraz przerwać podawanie sekukinumabu do ustąpienia zakażenia.

Gruźlica
U pacjentów z utajoną gruźlicą należy rozważyć leczenie przeciwgruźlicze przed rozpoczęciem leczenia sekukinumabem.

Nieswoiste zapalenia jelit
Nie zaleca się stosowania sekukinumabu u osób z nieswoistymi zapaleniami jelit, w tym chorobą Leśniowskiego i Crohna oraz wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. W przypadku wystąpienia objawów zapalenia jelit lub zaostrzenia wcześniej istniejącej choroby zapalnej jelit, należy przerwać stosowanie sekukinumabu oraz wdrożyć odpowiednie leczenie.

Reakcje nadwrażliwości
W przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznych lub innych ciężkich reakcji nadwrażliwości podawanie leku należy natychmiast przerwać i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Leki immunosupresyjne
Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania sekukinumabu z lekami immunosupresyjnymi, w tym lekami biologicznymi, lub fototerapią u osób z łuszczycą. U osób z zapaleniem stawów (w tym u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów oraz spondyloartropatią osiową) nie obserwowano interakcji podczas jednoczesnego stosowania sekukinumabu z metotreksatem i/lub glikokortykosteroidami. Należy zachować ostrożność rozważając jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych i sekukinumabu.

Dodatkowe składniki preparatu
Osłonka na igłę ampułkostrzykawki i wstrzykiwacza zawiera pochodną lateksu i może powodować reakcje nadwrażliwości u osób uczulonych na lateks.

Interakcje - Sekukinumab

Szczepionki
Nie należy podawać żywych szczepionek jednocześnie z sekukinumabem. Pacjenci mogą otrzymywać szczepionki inaktywowane podczas leczenia sekukinumabem. Zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia młodzież i dzieci otrzymały wszystkie szczepienia zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych.

Midazolam
Nie obserwowano interakcji sekukinumabu z midazolamem (substrat CYP3A4).

Leki immunosupresyjne
Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania sekukinumabu z lekami immunosupresyjnymi, w tym lekami biologicznymi, lub fototerapią u osób z łuszczycą. U osób z zapaleniem stawów (w tym u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów oraz spondyloartropatią osiową) nie obserwowano interakcji podczas jednoczesnego stosowania sekukinumabu z metotreksatem i/lub glikokortykosteroidami. Należy zachować ostrożność rozważając jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych i sekukinumabu.

Metotreksat, glikokortykosteroidy
U osób z zapaleniem stawów, w tym z łuszczycowym zapaleniem stawów i spondyloartropatią osiową nie obserwowano interakcji sekukinumabu z jednocześnie podawanym metotreksatem i/lub glikokortykosteroidami. Należy zachować ostrożność rozważając jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych i sekukinumabu.

Działania niepożądane - Sekukinumab

Bardzo często: zakażenia górnych dróg oddechowych.

Często: opryszczka jamy ustnej, grzybica stóp, ból głowy, wyciek wodnistej wydzieliny z nosa, biegunka, nudności, zmęczenie.

Niezbyt często: kandydoza jamy ustnej, zapalenie ucha zewnętrznego, zakażenia dolnych dróg oddechowych, neutropenia, zapalenie spojówek, nieswoiste zapalenia jelit, pokrzywka.

Rzadko: reakcje anafilaktyczne, zapalenie naczyń związane z nadwrażliwością, złuszczające zapalenie skóry u pacjentów z łuszczycą.

Z nieznaną częstością: kandydoza błon śluzowych i skóry, w tym kandydoza przełyku.

Ciąża i laktacja - Sekukinumab

Ze względu na brak wystarczających danych dotyczących stosowania sekukinumabu u kobiet w ciąży, zaleca się unikanie jego stosowania w tym okresie. Podczas leczenia i co najmniej 20 tyg. po jego zakończeniu kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Nie wiadomo czy sekukinumab przenika do pokarmu kobiecego. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią podczas leczenia sekukinumabem i 20 tyg. po jego zakończeniu, czy przerwać stosowanie sekukinumabu.

Dawkowanie - Sekukinumab

Podawać s.c., we wstrzyknięciu; dawkę 300 mg podawać w dwóch wstrzyknięciach po 150 mg; w miarę możliwości unikać podawania leku we fragmenty skóry objęte łuszczycą.

Łuszczyca plackowata
Dorośli. 300 mg w 0., 1., 2., 3. i 4. tyg., następnie 300 mg co 1 mies.
Młodzież i dzieci po 6. rż. o mc. <50 kg 75 mg, natomiast ≥ 50 kg mc. zwykle 150 mg (niektórzy pacjenci mogą odnieść dodatkowe korzyści z przyjmowania dawki 300 mg); ww. dawki podaje się w 0., 1., 2., 3. i 4. tyg., a następnie co 1 mies.

Łuszczycowe zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, spondyloartropatia osiowa bez zmian radiograficznych charakterystycznych dla zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. 150 mg w 0., 1., 2., 3. i 4. tyg., następnie 150 mg co 1 mies.; w łuszczycowym zapaleniu stawów i zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa w zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę można zwiększyć do 300 mg. U pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów i występującą jednocześnie łuszczycą plackowatą o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim albo z niewystarczającą odpowiedzią na leki anty-TNF-α zalecana dawka wynosi 300 mg w 0., 1., 2., 3. i 4. tyg., następnie 300 mg co 1 mies.

Zapalenie stawów z towarzyszącym zapaleniem przyczepów ścięgnistych i młodzieńcze łuszczycowe zapalenie stawów. Młodzież i dzieci po 6. rż. o mc. <50 kg 75 mg, ≥50 kg mc. 150 mg; ww. dawki podaje się w 0., 1., 2., 3. i 4. tyg., a następnie co 1 mies.

We wszystkich wskazaniach odpowiedź kliniczna występuje zwykle w ciągu 16 tyg. leczenia. Należy rozważyć przerwanie leczenia u pacjentów, którzy nie wykazują odpowiedzi do 16. tyg. terapii. Niektórzy pacjenci, u których wystąpiła częściowa odpowiedź na początku leczenia, mogą później wykazywać poprawę w miarę kontynuowania leczenia >16 tygodni. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób w podeszłym wieku.

Zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby
Ze względu na brak badań, nie można podać zaleceń dotyczących dawkowania u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Preparaty na rynku polskim zawierające sekukinumab