Reslizumab (opis profesjonalny)

Działanie - Reslizumab

Mechanizm działania
Reslizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym przeciwko ludzkiej interleukinie 5 (IL-5). IL-5 jest główną cytokiną odpowiedzialną za różnicowanie, dojrzewanie, rekrutację i aktywację ludzkich eozynofili. Reslizumab wiąże się swoiście z IL-5 i utrudnianiu jej połączenia z receptorem na powierzchni komórki. Wiązanie z IL-5 występuje przy stężeniach rzędu pikomoli i prowadzi do blokowania jej funkcji biologicznych, zmniejszając przeżywalność i aktywność eozynofili.

Farmakokinetyka
Po podaniu i.v. c_max w surowicy wynoszące około 80 µg/ml jest zazwyczaj osiągane pod koniec wlewu. Stężenie reslizumabu w surowicy po osiągnięciu szczytu zwykle zmniejsza się w sposób dwufazowy. V_d leku wynosi około 5 l, co wskazuje na minimalną dystrybucję do tkanek. Podobnie jak inne przeciwciała monoklonalne, reslizumab ulega rozkładowi na małe peptydy i aminokwasy na drodze proteolizy enzymatycznej. Ponieważ lek wiąże się z rozpuszczalnymi komórkami docelowymi, należy oczekiwać, że jego klirens jest liniowy bez udziału komórek docelowych. Klirens leku wynosi około 7 ml/h, t_1/2 – ok. 24 dni. Farmakokinetyka reslizumabu u osób w podeszłym wieku oraz u dzieci i młodzieży od 12. rż. nie różni się znacząco od farmakokinetyki u osób dorosłych. Płeć nie ma wpływu na farmakokinetykę leku. Wyniki analizy populacyjnej wskazują, że farmakokinetyka reslizumabu różni się nieznacznie pomiędzy grupami etnicznymi (rasa biała, czarna i azjatycka). Leku nie badano u chorych z zaburzeniami czynności wątroby. Nie oczekuje się bezpośredniego wpływu czynności wątroby na farmakokinetykę reslizumabu, ponieważ jako przeciwciało usuwany jest z organizmu głównie na drodze katabolizmu. U osób z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie obserwowano znaczącej różnicy farmakokinetyki reslizumabu. Leku nie badano u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub schyłkową niewydolnością nerek.

Wskazania do stosowania - Reslizumab

Leczenie astmy
Leczenie uzupełniające u dorosłych pacjentów z ciężką astmą eozynofilową, która nie jest wystarczająco kontrolowana dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych z innym lekiem do leczenia podtrzymującego.

Przeciwwskazania stosowania - Reslizumab

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Nagłe zaostrzenia choroby
Leku nie należy stosować w leczeniu nagłych zaostrzeń astmy.

Objawy astmy podczas leczenia
Podczas leczenia mogą wystąpić objawy związane z astmą lub zaostrzenia astmy. Jeśli po rozpoczęciu stosowania preparatu objawy choroby nie będą prawidłowo kontrolowane lub nasilą się, chory powinien skonsultować się z lekarzem.

Nadwrażliwość i reakcje związane z wlewem
Podczas leczenia zgłaszano występowanie ostrych reakcji ogólnoustrojowych, w tym reakcji anafilaktycznych. Mogą one wystąpić w trakcie podawania leku i do 20 min po jego zakończeniu. W tym okresie należy obserwować chorych, a w przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej - natychmiast przerwać podawanie leku i zastosować odpowiednie leczenie. Nie należy wznawiać podawania reslizumabu.

Zakażenia pasożytnicze
Eozynofile mogą uczestniczyć w odpowiedzi immunologicznej na niektóre zakażenia pasożytami jelitowymi. U osób z istniejącymi zakażeniami pasożytami jelitowymi należy zastosować leczenie przeciwpasożytnicze przed rozpoczęciem stosowania reslizumabu. Jeśli do zakażenia dochodzi podczas stosowania leku i chory nie reaguje na leczenie przeciwpasożytnicze, należy rozważyć tymczasowe przerwanie stosowania reslizumabu.

Interakcje - Reslizumab

Nie przeprowadzono badań interakcji reslizumabu z innymi lekami, ale na podstawie mechanizmu działania i własności leku nie należy się spodziewać ich wystąpienia. Dane in vitro wskazują, że jest mało prawdopodobne, aby IL-5 i reslizumab wpływały na aktywność CYP1A2, 3A4 lub 2B6.

Antagoniści receptora leukotrienowego, kortykosteroidy o działaniu ogólnym
W badaniu farmakokinetyki populacyjnej wykazano, że równoległe stosowanie reslizumabu i antagonistów receptora leukotrienowego lub kortykosteroidów o działaniu ogólnym nie ma wpływu na farmakokinetykę reslizumabu.

Leki immunosupresyjne
Ze względu na brak badań profil bezpieczeństwa i skuteczności stosowania reslizumabu równolegle z lekami immunosupresyjnymi innymi niż kortykosteroidy stosowane p.o. nie jest znany.

Szczepionki
Nie badano działania leku u osób otrzymujących żywe szczepionki. Brak danych dotyczących wtórnego przeniesienia zakażenia z osób otrzymujących żywe szczepionki na chorych leczonych reslizumabem oraz dotyczących odpowiedzi na szczepienie u osób stosujących reslizumab.

Działania niepożądane - Reslizumab

Często: zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi. Niezbyt często: ból mięśni, reakcja anafilaktyczna.

PrzedawkowanieW przypadku przedawkowania zaleca się monitorowanie pacjenta pod kątem występowania objawów przedmiotowych i podmiotowych działań niepożądanych i zastosowanie odpowiedniego leczenia objawowego. Podanie i.v. pojedynczej dawki 12,1 mg/kg mc. nie miało wpływu na stan kliniczny chorego.

Ciąża i laktacja - Reslizumab

Brak danych dotyczących stosowania reslizumabu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. Nie zaleca się stosowania tego leku u kobiet w ciąży. Nie wiadomo czy reslizumab przenika do pokarmu kobiecego. Podczas pierwszych kilku dni po porodzie przeciwciała mogą przedostać się do krwioobiegu noworodków wraz z mlekiem. W tym okresie nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią noworodka. W późniejszym okresie w razie potrzeby lek można stosować podczas karmienia piersią.

Dawkowanie - Reslizumab

I.v. po rozcieńczeniu w 50 ml 0,9% roztw. NaCl, we wlewie trwającym 20–50 min.
Dorośli o masie ciała <35 kg lub >199 kg. 3 mg/kg mc. co 4 tyg.
Dorośli o masie ciała 35–199 kg. Maks. 3 mg/kg mc. co 4 tyg. Zalecaną dawkę należy modyfikować wyłącznie w przypadku znaczących zmian masy ciała. Zalecane dawkowanie reslibumabu w zależności od masy ciała: 35–41 kg mc. – 100 mg, 42–49 kg mc. – 125 mg, 50–58 kg mc. – 150 mg, 59–66 kg mc. – 175 mg, 67–74 kg mc. – 200 mg, 75–83 kg mc. – 225 mg, 84–91 kg mc. – 250 mg, 92–99 kg mc. – 275 mg, 100–108 kg mc. – 300 mg, 109–116 kg mc. – 325 mg, 117–124 kg mc. – 350 mg, 125–133 kg mc. – 375 mg, 134–141 kg mc. – 400 mg, 142–149 kg mc. – 425 mg, 150–158 kg mc. – 450 mg, 158–166kg mc. – 475 mg, 167–174 kg mc. – 500 mg, 175–183 kg mc. – 525 mg, 184–191 kg mc. – 550 mg, 192–199 kg mc. – 575 mg.

Osoby o mc. >188 kg
Nie badano dawkowania leku u osób o mc. >188 kg.

Lek jest przeznaczony do długotrwałego stosowania. Konieczność kontynuowania leczenia należy określać co najmniej raz w roku, na podstawie oceny nasilenia choroby oraz poziomu kontroli zaostrzeń.

Osoby w podeszłym wieku
Dostępne są ograniczone dane dotyczące stosowania reslizumabu u pacjentów po 75. rż. Nie ma koniczności modyfikacji dawkowania u osób po 65. rż.

Zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby
Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby.

Dzieci i młodzież
Doświadczenie dotyczące stosowania leku u dzieci i młodzieży jest ograniczone. Nie wykazano różnic w profilu bezpieczeństwa stosowania leku u osób 11.–18. rż. w porównaniu ze stosowaniem u osób dorosłych.

Uwagi dla Reslizumab

Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Preparaty na rynku polskim zawierające reslizumab