Rak jelita grubego - przyczyny, objawy, leczenie i rokowania
Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych. Większość przypadków raka jelita grubego nie jest związana z występowaniem rodzinnym. W początkowej fazie choroba nie powoduje żadnych objawów i jest najczęściej wykrywana podczas badań przesiewowych (kolonoskopii). Do objawów należą m.in. obecność krwi w stolcu (widocznej gołym okiem lub utajonej), a także zaparcia, biegunki, zmiana kształtu stolca (np. stolec ołówkowaty).
Choroba Ménétriera
Jest to choroba niezwykle rzadka. Występuje głównie u dorosłych w wieku 30–60 lat, częściej u mężczyzn. U dzieci może współwystępować z ostrym zakażeniem wirusem cytomegalii (CMV).
Dieta w kamicy nerkowej
Jeśli skład kamieni nie jest znany, trudno realizować jakieś konkretne zalecenia. W takiej sytuacji najlepiej wybrać zrównoważoną i zbilansowaną dietę. Po ustaleniu składu kamieni moczowych można zalecić bardziej restrykcyjne ograniczenie pewnych produktów żywnościowych.
Choroba Stilla
Choroba Stilla u dorosłych jest rzadką chorobą tkanki łącznej (tkanki, która zapewnia podporę narządom i spaja inne tkanki) i charakteryzuje się zapaleniem stawów oraz wielu narządów wewnętrznych, gorączką i wysypką. Przyczyna powstawania choroby nie jest znana.
Toczeń rumieniowaty układowy
Toczeń rumieniowaty układowy to jedna z układowych chorób tkanki łącznej (tzw. kolagenoz), których przyczyną jest skierowanie układu odpornościowego przeciwko własnemu organizmowi (proces ten nazywamy autoimmunizacją).
Roponercze
Roponercze to ciężkie zakażenie układu moczowego z obecnością ropnej treści w miedniczce nerkowej.
Żylaki
Żylakami określa się wydłużenie i poszerzenie żyły, w wyniku którego uzyskuje ona kręty przebieg. Tendencję do tworzenia żylaków mają głównie żyły na nogach.
Zespół jelita drażliwego
Zespół jelita drażliwego to choroba przewlekła, której głównymi objawami są ból brzucha i nieprawidłowy rytm wypróżnień (biegunki, zaparcia lub naprzemiennie). Choć zespół jelita drażliwego powoduje przykre objawy i może wpływać na funkcjonowanie, nie jest ciężką chorobą ani nie prowadzi do niekorzystnych skutków zdrowotnych. Bardzo ważnym elementem leczenia jest odpowiednia dieta.
Zespół Zollingera i Ellisona
Zespół Zollingera i Ellisona jest rzadką chorobą, w przebiegu której dochodzi do powstawania uporczywych nawracających wrzodów trawiennych. Jego przyczyną jest guz nowotworowy produkujący gastrynę, która zwiększa produkcję kwasu solnego w żołądku
Zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej
Istnieją dwa podstawowe wskazania do wykonania zdjęcia przeglądowego jamy brzusznej: podejrzenie niedrożności przewodu pokarmowego oraz podejrzenie jego perforacji. Oba wskazania należą do grupy pilnych, zdjęcie zwykle zlecane jest u pacjenta, który z objawami niedrożności lub perforacji pojawił się na SOR lub na szpitalnej izbie przyjęć.
Choroba wieńcowa
Choroba wieńcowa polega na tworzeniu się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych (tętnicach doprowadzających krew do mięśnia sercowego). Choroba wieńcowa skutkuje niedokrwieniem mięśnia sercowego i może powodować – w zależności od nasilenia i stopnia niedokrwienia mięśnia sercowego – przewlekłe zespoły wieńcowe (dławica piersiowa stabilna) oraz ostre zespoły wieńcowe (zawały serca). Profilaktyka choroby wieńcowej opiera się na zapobieganiu miażdżycy, która jest najczęstszą przyczyną choroby wieńcowej.
Hemochromatoza
Hemochromatoza jest uwarunkowaną genetycznie chorobą, w której dochodzi do zwiększonego wchłaniania żelaza w jelicie cienkim, co prowadzi do przeładowania żelazem, czyli nadmiernego gromadzenia żelaza w tkankach – szczególnie w wątrobie, trzustce, sercu, stawach i przysadce – powodującego uszkodzenie tych narządów. Powikłaniem hemochromatozy jest marskość wątroby, która może prowadzić do raka wątrobowokomórkowego. W leczeniu stosuje się krwioupusty.
Nadczynność tarczycy w ciąży
Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy u kobiet w ciąży jest choroba Gravesa i Basedowa.
Nadczynność tarczycy
Nadczynność tarczycy jest jedną z najczęstszych chorób endokrynologicznych; dotyczy ok. 1–2% dorosłych w Polsce. Chorują głównie kobiety w wieku 20–40 lat, natomiast rzadko zdarza się u dzieci.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa)
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest chorobą zapalną błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w cięższych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit o niewyjaśnionej przyczynie. Głównym objawem choroby jest biegunka, często z domieszką krwi. Choroba przebiega z rzutami (zaostrzeniem objawów) i remisją. Leczenie colitis ulcerosa ma charakter przewlekły i polega na zapobieganiu nawrotom oraz na łagodzeniu przebiegu zaostrzeń.
Dławica odmienna
Dławica Prinzmetala (odmienna, naczynioskurczowa) jest rzadką postacią choroby wieńcowej, w której ból dławicowy (za mostkiem, który może promieniować) jest wywołany samoistnym skurczem tętnicy wieńcowej. Choć dolegliwości zwykle nawracają, to zapadalność na zawał serca jest bardzo mała
Choroba Fabry’ego
Choroba Fabry’ego to wrodzona wada genetyczna, którą powoduje niedobór enzymu o nazwie alfa-galaktozydaza A. Brak tego enzymu powoduje gromadzenie się w komórkach, głównie naczyń krwionośnych, dużych ilości substancji nazywanych sfingolipidami, co prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych i zaburzeń wielu narządów, zwłaszcza mózgu, nerek i serca.
Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego
W pewnych sytuacjach może dojść do stanu zapalnego w obrębie wyrostka robaczkowego. Bez względu na to jaki czynnik spowodawał rozwój stanu zapalnego, powoduje objawy określane jako ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. Nieleczone zapalenie wyrostka robaczkowego w przeważającej większości przypadków prowadzi do rozlanego zapalenia otrzewnej, które jest już stanem bezpośredniego zagrożenia życia.
Ropień odbytu
Ropnie najczęściej powstają w wyniku infekcji, która szerzy się albo od strony krypt i gruczołów odbytowych bądź tkanek położonych w miednicy małej w okolicy okołoodbytniczej (tzw. ropnie wysokie) albo od strony skóry.
Biegunki wywołane przez szczepy z rodzaju Shigella (szigeloza, czerwonka bakteryjna)
Najważniejszą cechą pałeczek Shigella jest bardzo duża zaraźliwość, zjadliwość i zdolność do inwazji tkankowej. Głównym rezerwuarem pałeczek Shigella są chorzy, którzy wydalają z kałem najwięcej drobnoustrojów w ostrej fazie czerwonki bakteryjnej. Z tego powodu najskuteczniejszym sposobem opanowania zakażeń jest izolowanie chorych.
