Androcur (cyproteron (octan cyproteronu)) - tabletki

Syntetyczna pochodna progesteronu o działaniu gestagennym, antygonadotropowym i antyandrogennym

Leczenie antyandrogenowe nieoperacyjnego raka gruczołu krokowego. 100 mg 2–3 ×/d; nie należy przerywać leczenia ani zmniejszać dawki po uzyskaniu poprawy lub remisji. Uzupełniająco podczas terapii agonistami GnRH w celu zmniejszenia stężenia męskich hormonów płciowych: początkowo 100 mg 2 ×/d w monoterapii przez 5–7 dni, następnie 100 mg 2 ×/d przez 3–4 tyg. w skojarzeniu z agonistą GnRH. W leczeniu uderzeń gorąca u osób leczonych analogami GnRH lub po orchiektomii: 50–150 mg/d, zwiększając w razie potrzeby dawkę do 300 mg/d w 3 daw. podz.
Tłumienie popędu w dewiacjach seksualnych u mężczyzn. Początkowo zwykle 50 mg 2 ×/d; w razie konieczności dawkę zwiększyć do 100 mg 2 ×/d lub krótkotrwale do 100 mg 3 ×/d. Dawkę podtrzymującą ustalić indywidualnie, stopniowo zmniejszając dawkę o 25–50 mg/d w odstępach kilku tyg.; należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę (zwykle 25 mg 2 ×/d) przez dłuższy czas, w miarę możliwości w połączeniu z psychoterapią.
Ciężkie objawy androgenizacji u kobiet, takie jak hirsutyzm, łysienie androgenozależne, często związane z ciężkimi postaciami trądziku i/lub łojotoku. 100 mg 1 ×/d od 1. do 10. dnia cyklu, w skojarzeniu z antykoncepcyjnym środkiem zawierającym progestagen i estrogen w celu stabilizacji cyklu oraz zapewnienia działania antykoncepcyjnego. Po uzyskaniu poprawy klinicznej można podawać 25–50 mg 1 ×/d przez pierwszych 10 dni leczenia skojarzonego ze środkiem antykoncepcyjnym lub stosować wyłącznie środek antykoncepcyjny. U kobiet po menopauzie lub po usunięciu macicy preparat można stosować w monoterapii: 25–50 mg 1 ×/d przez 21 dni, po czym następuje 7 dni przerwy.

Wskazania u kobiet
Ciężkie objawy androgenizacji, takie jak wysokiego stopnia nietypowe owłosienie (hirsutyzm), ciężka androgenozależna utrata owłosienia głowy prowadząca ostatecznie do łysiny (wyłysienie androgenowe), często związane z ciężkimi postaciami trądziku i (lub) łojotoku.

Wskazania u mężczyzn
Tłumienie popędu w dewiacjach seksualnych.
Leczenie antyandrogenowe w przypadkach nieoperacyjnego raka gruczołu krokowego.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, choroby wątroby, zespół Dubina i Johnsona, zespół Rotora, nowotwory wątroby obecnie lub w wywiadzie, choroby wyniszczające, ciężka przewlekła depresja, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe czynne lub w wywiadzie, ciężka cukrzyca ze zmianami naczyniowymi, niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, istniejący lub przebyty oponiak. U kobiet ponadto: ciąża, okres karmienia piersią, żółtaczka w wywiadzie lub uporczywy świąd w trakcie ostatniej ciąży, opryszczka ciężarnych w wywiadzie.