Meronem - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji

Ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne zapalenie płuc i zapalenie płuc związane z mechaniczną wentylacją płuc. Powikłane zakażenia układu moczowego. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich. Dorośli i młodzież. 500 mg lub 1 g co 8 h. Dzieci w wieku 3 mies.–11 lat ≤50 kg mc. 10 lub 20 mg/kg mc. co 8 h.
Zakażenia śródporodowe i poporodowe. Dorośli i młodzież. 500 mg lub 1 g co 8 h.
Zapalenie oskrzeli i płuc w przebiegu mukowiscydozy. Ostre bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Dorośli i młodzież. 2 g co 8 h. Dzieci w wieku 3 mies.–11 lat ≤50 kg mc. 40 mg/kg mc. co 8 h.
Leczenie gorączkujących pacjentów z neutropenią, u których występuje podejrzenie zakażenia bakteryjnego. Dorośli i młodzież. 1 g co 8 h. Dzieci w wieku 3 mies.–11 lat ≤50 kg mc. 20 mg/kg mc. co 8 h.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub którykolwiek lek przeciwbakteryjny z grupy karbapenemów, ciężka nadwrażliwość (np. reakcje anafilaktyczne, ciężkie reakcje skórne) na którykolwiek inny lek przeciwbakteryjny z grupy β-laktamów (np. penicyliny lub cefalosporyny).

Podawać i.v. zazwyczaj we wlewie trwającym 15–30 min; dawki ≤1 g (≤20 mg/kg mc. u dzieci) można podawać we wstrzyknięciu i.v. trwającym ok. 5 min. Dane dotyczące podania we wstrzyknięciu i.v. dawki 2 g (40 mg/kg mc. u dzieci) są ograniczone. Lek jest wskazany także u pacjentów z bakteriemią związaną z którymkolwiek z ww. zakażeń lub gdy istnieje podejrzenie istnienia takiego związku. Dawka ≤2 g 3 ×/d u dorosłych i młodzieży oraz ≤40 mg/kg mc. 3 ×/d u dzieci może być odpowiednia podczas leczenia bardzo ciężkich zakażeń lub zakażeń wywołanych przez mniej wrażliwe drobnoustroje. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u osób w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek lub klirensem kreatyniny >50 ml/min. W zaburzeniach czynności nerek u dorosłych i młodzieży dawkowanie w zależności od klirensu kreatyniny: 26–50 ml/min – jednostkową dawkę (500 mg, 1 g lub 2 g) podawać co 12 h, 10–25 ml/min – 1/2 jednostkowej dawki co 12 h, <10 ml/min – 1/2 jednostkowej dawki co 24 h; dane dotyczące stosowania dawki 2 g u osób z niewydolnością nerek są ograniczone. Nie ustalono zaleceń dawkowania dla pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej. Nie ma konieczności modyfikacji dawki w przypadku zaburzeń czynności wątroby. Dane dotyczące stosowania leku u dzieci w wieku <3 mies. są ograniczone; dawkowanie 20 mg/kg mc. co 8 h może być odpowiednie. U dzieci >50 kg mc. dawkowanie jak u dorosłych. Brak danych dotyczących stosowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek.