Lacydyna - tabletki powlekane

Substancją czynną preparatu jest lacydypina. Lacydypina należy do grupy leków zwanych antagonistami wapnia (lub blokerami kanału wapniowego), jest pochodną dihydropirydyny. Działanie antagonistów wapnia polega na blokowaniu kanałów wapniowych, struktur umożliwiających przepływ jonów wapnia przez błonę komórkową. Lacydypina blokuje napływ jonów wapnia z przestrzeni zewnątrzkomórkowej do wnętrza komórek mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych. Zwiększenie wewnątrzkomórkowego stężenia wapnia jest niezbędne do skurczu komórek mięśniowych. Lacydypina działa głównie na obwodowe naczynia krwionośne. Zablokowanie kanałów wapniowych powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich i rozszerzenie naczyń tętniczych. Bezpośrednim skutkiem takiego działania lacydypiny jest obniżenie ciśnienia tętniczego. Rozszerzenie tętniczek obwodowych zmniejsza obwodowy opór naczyniowy, co odciąża serce (zmniejsza się zużycie energii przez mięsień sercowy i jego zapotrzebowanie na tlen). Lacydypina może powodować nieznaczne wydłużenie odcinka QT w zapisie EKG.
Stosowana jest jako lek obniżający ciśnienie tętnicze, skuteczna u chorych z łagodnym lub umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Preparat przyjmuje się 1 raz na dobę. Lacydypina charakteryzuje się łagodnym początkiem działania przeciwnadciśnieniowego, dzięki czemu nie powoduje ona wystąpienia nagłego niedociśnienia tętniczego. Po podaniu doustnym lacydypina jest szybko wchłaniana. Dostępność biologiczna wynosi ok. 10%, ze względu na znaczny metabolizm podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. Główne metabolity praktycznie nie wykazują aktywności farmakologicznej. Stężenie maksymalne we krwi uzyskiwane jest pomiędzy 30 a 150 minutą po doustnym przyjęciu leku. Lacydypina wydalana jest w postaci metabolitów głównie z kałem, częściowo także z moczem.

Preparat jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego (monoterapia lub leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak leki moczopędne, beta-blokery, inhibitory konwertazy angiotensyny).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Należy zachować szczególną ostrożność u osób z nadwrażliwością na inne pochodne dihydropirydyny, ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji krzyżowej.

Nie możesz także stosować preparatu, jeżeli występuje u Ciebie:
• zwężenie zastawki aortalnej
• wstrząs kardiogenny lub niestabilna dławica piersiowa (jeżeli w okresie stosowania preparatu rozwinie się wstrząs kardiogenny lub niestabilna dławica piersiowa leczenie powinno zostać przerwane)
• zawał serca i okres miesiąca po przebytym zawale
• ciężka niewydolność lewej komory serca.
Preparatu nie wolno stosować w ciąży, o ile w ocenie lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne. Należy unikać stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Uważa się, że leki z grupy antagonistów wapnia mogą wywierać wpływ na czynność węzła zatokowego i węzła przedsionkowo-komorowego (jednak w badaniach nie stwierdzono takiego działania preparatu). Należy zachować ostrożność jeżeli preparat stosowany jest u osób z zaburzeniami automatyzmu lub zaburzeniami przewodzenia w sercu.
Leki z grupy antagonistów wapnia, w tym preparat, powinny być stosowane z zachowaniem ostrożności przez osoby z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odcinka QT w zapisie EKG. Szczególną ostrożność powinny także zachować osoby stosujące leki powodujące wydłużenie odcinka QT, takie jak np. leki przeciwarytmiczne klasy I i III, leki przeciwpsychotyczne lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre antybiotyki (np. erytromycyna) lub niektóre leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna).
Należy także zachować ostrożność jeżeli preparat stosowany jest przez osoby z małą rezerwą czynnościową serca.
Nie ma danych potwierdzających skuteczność stosowania preparatu w zapobieganiu wtórnemu zawałowi serca.
Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu w leczeniu nadciśnienia tętniczego złośliwego.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu może ulec nasileniu.
Nie ma danych, że lacydypina zaburza tolerancję glukozy lub pogarsza kontrolę cukrzycy.
Nie ma wystarczających danych dotyczących wpływu lacydypiny na płodność mężczyzn, jednakże niekiedy leki z grupy antagonistów wapnia mogą powodować wystąpienie działań niepożądanych związanych z płodnością, w tym odwracalnych zmian biochemicznych w główkach plemników.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
U niektórych osób preparat może powodować zawroty głowy lub inne objawy, które mogą upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność szybkiego reagowania. Osoby, u których wystąpią wyżej wymienione lub podobne objawy nie powinny prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, codziennie o tej samej porze dnia, najlepiej rano. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:
Zwykle zalecana dawka początkowa wynosi 2 mg 1 raz na dobę, najlepiej rano. W razie potrzeby, lekarz może zwiększyć dawkę do 4 mg, a następnie do 6 mg 1 raz na dobę. Zwiększanie dawki przeprowadza się po upływie czasu potrzebnego do wystąpienia pełnego efektu działania leku (zwykle przynajmniej 3–4 tygodnie), chyba że stan kliniczny chorego wymaga szybszego zwiększenia dawki.
Preparat może być stosowany długotrwale.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby działanie preparatu może ulec nasileniu; należy zachować ostrożność a chory powinien być monitorowany. W razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie.
Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u osób z niewydolnością nerek ani u osób w podeszłym wieku.

Dzieci i młodzież:
Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia i nie należy go stosować w tej grupie wiekowej.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Stosowanie preparatu w ciąży jest dopuszczone wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i gdy w ocenie lekarza oczekiwane korzyści związane z leczeniem wyraźnie przeważają nad związanym ze stosowaniem preparatu ryzykiem dla płodu lub noworodka.
Lacydypina i jej metabolity przenikają do mleka kobiety karmiącej. Należy unikać stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Preparaty zmniejszające aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak np. diltiazem, ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, erytromycyna) mogą hamować metabolizm lacydypiny i powodować zwiększenie jej stężenia we krwi i nasilenie działania. Należy zachować ostrożność; w razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie.
Preparaty zwiększające aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (takie jak np. ryfampicyna, ziele dziurawca, fenobarbital, fenytoina i karbamazepina) mogą powodować zmniejszenie stężenia lacydypiny we krwi i osłabiać jej działanie. Należy zachować ostrożność.
Lacydypina może nasilać przeciwnadciśnieniowe działanie równolegle stosowanych leków obniżających ciśnienie tętnicze (takich jak np. leki moczopędne, leki przeciwnadciśnieniowe, w tym beta-blokery i inhibitory konwertazy angiotensyny, leki przeciwdepresyjne, nitrogliceryna i inne azotany).
Nie stwierdzono występowania specyficznych interakcji lacydypiny z lekami przeciwnadciśnieniowymi, digoksyną, tolbutamidem czy warfaryną.
Równoległe stosowanie cymetydyny może powodować zwiększenie stężenia lacydypiny we krwi.
Równoległe spożywanie soku grejpfrutowego może powodować zwiększenie stężenia lacydypiny we krwi i nasilenie jej działania. Nie należy przyjmować preparatu łącznie z sokiem grejpfrutowym.
U chorych po przeszczepach nerek przyjmujących cyklosporynę, lacydypina normalizuje zmniejszoną przez cyklosporynę filtrację i przepływ nerkowy.
Równoległe stosowanie preparatu i kortykosteroidów lub tetrakozaktydu może powodować osłabienie przeciwnadciśnieniowego działania preparatu.
Alkohol może nasilać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu.

Jak każdy lek, również Lacydyna, może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Do najczęściej występujących działań niepożądanych należą: bóle i zawroty głowy, kołatanie serca, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, uderzenia gorąca (nagłe zaczerwienienie twarzy), nudności, niestrawność, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej, osłabienie, obrzęki, wielomocz, wysypka, rumień, świąd. Niezbyt często możliwe: nasilenie istniejącej dławicy piersiowej (zwłaszcza na początku leczenia lub u chorych z objawową chorobą niedokrwienną serca; jeżeli rozwinie się niestabilna dławica piersiowa należy, pod nadzorem lekarza, przerwać stosowanie preparatu), niedociśnienie tętnicze, omdlenia, rozrost dziąseł. Rzadko lub bardzo rzadko: kurcze mięśni, drżenia, depresja, reakcje nadwrażliwości: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu).