Mechanizm działania
Rozpuszczalna w wodzie pochodna izoalloksazyny, może występować w formie utlenionej lub zredukowanej. Jako mononukleotyd flawinowy (FMN) i dinukleotyd flawoadeninowy (FAD) wchodzi w skład licznych tkankowych enzymów oksydoredukcyjnych (flawoprotein) będących przenośnikami wodoru i uczestniczy w oddychaniu tkankowym. W siatkówce przekształca krótkie fale świetlne (niewidoczne dla oka) na fale dłuższe, bierze udział w procesie widzenia o zmierzchu. Jest niezbędna do prawidłowej czynności błon śluzowych, śródbłonka naczyń krwionośnych, układu nerwowego i skóry oraz rozwoju dzieci. Stanowi aktywator dla pirydoksyny i kwasu nikotynowego. Nie jest wytwarzana przez organizmy ssaków. Występuje w wielu produktach spożywczych, m.in. drożdżach, wątrobie, nerkach, jajach, mleku, serze i zielonych częściach warzyw; w przemyśle farmaceutycznym otrzymuje się ją syntetycznie lub w wyniku fermentacji. U dorosłych dobowe zapotrzebowanie wynosi 1–3 mg, u dzieci 0,4–1,2 mg; zwiększa się ono nieco w okresie ciąży (1,6 mg/d) i karmienia piersią (1,8 mg/d). Zapasy ryboflawiny w organizmie są małe. Niedobór ryboflawiny u ludzi może się objawiać uszkodzeniami rogówki (waskularyzacja, zapalenie), pieczeniem, swędzeniem i łzawieniem oczu, nadwrażliwością na światło, pękaniem skóry warg i kącików ust, wygładzeniem powierzchni języka, łojotokowym zapaleniem skóry, a w ciężkich przypadkach niedokrwistością i zapaleniem nerwów. U dzieci mogą wystąpić zaburzenia wzrostu i rozwoju psychoruchowego. Niedobór ryboflawiny współistnieje najczęściej z niedoborami innych witamin.
Farmakokinetyka
Ryboflawina dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego, w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza. Ulega niewielkiej kumulacji w wątrobie i nerkach; metabolizm zachodzi w wątrobie, t1/2 wynosi 1–1,5 h, wydalanie następuje z moczem (głównie metabolity, w przypadku zwiększonej podaży także w postaci niezmienionej).
Hipowitaminoza lub awitaminoza wit. B2, objawiająca się np. zapaleniem czerwieni warg, języka lub błon śluzowych, pękaniem błony śluzowej jamy ustnej, pleśniawkami, zajadami kącików ust, proliferacją naczyń w rogówce, zaćmą, łojotokiem, pelagrą, chorobami układu nerwowego, dystrofią mięśniową, obrzękiem śluzowatym, zespołem bolących stóp, zapaleniem skóry okolicy moczowo-płciowej i odbytu.
Zaburzenia wchłaniania, w okresie zwiększonego wysiłku fizycznego, ciąży oraz karmienia piersią.
Pomocniczo w gruźlicy, chorobach nowotworowych i zakaźnych, chorobach wątroby i dróg żółciowych, alkoholizmie, przewlekłych zakażeniach, biegunkach, nadczynności tarczycy i w okresie fototerapii u noworodków, a także po leczeniu antybiotykami, przebytych chorobach zakaźnych oraz podczas długotrwałego stosowania środków antykoncepcyjnych.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.
Niewydolność nerek
Ostrożnie stosować u chorych z niewydolnością nerek.
Leki zwiększające zapotrzebowanie na ryboflawinę
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, pochodne fenotiazyny, hormonalne środki antykoncepcyjne, probenecyd i alkohol oraz tytoń zwiększają zapotrzebowanie na ryboflawinę.
Metotreksat
Ryboflawina może osłabiać działanie metotreksatu.
Bardzo rzadko osutka, nudności, wymioty. Może barwić mocz na żółto. Ryboflawina charakteryzuje się niewielką toksycznością.
Przedawkowanie
Objawy jej przedawkowania nie są znane. Nadmiar spożytego leku wydalany jest z moczem.
Kategoria A (po przekroczeniu zalecanej dawki 1,6 mg/d – kategoria C). Przenika przez łożysko i do pokarmu kobiecego. Nie stwierdzono zagrożenia dla płodu ani noworodka w przypadku stosowania dawek leczniczych u kobiet w ciąży i okresie karmienia piersią. W ciąży nie zaleca się przekraczania całkowitej dawki 1,6 mg/d, a w okresie karmienia 1,8 mg/d.
Dorośli: p.o. zapobiegawczo 3–9 mg 1 ×/d lub w 2–3 daw. podz., leczniczo 9–30 mg/d w 3–5 daw. podz..
Dzieci: p.o. zapobiegawczo 1,5–6 mg/d w kilku daw. podz.; leczniczo do 3. rż. 3–9 mg 1 ×/d lub w 2–3 daw. podz., od 4. rż. 9–21 mg 1 ×/d lub w 2–3 daw. podz..
Chronić przed światłem.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł