Klomipramina

Klomipramina to lek z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Blokuje transport noradrenaliny i serotoniny z powrotem do neuronu (komórki nerwowej), czyli hamuje wychwyt zwrotny tych substancji (monoamin). W efekcie dochodzi do wzrostu ich stężenia w przestrzeniach pomiędzy kolejnymi neuronami, przez co zwiększa się ich działanie na odpowiednie receptory (serotonina wiąże się z receptorami 5-HT, a noradrenalina z receptorami i ß). Klomipramina wzmaga przekaźnictwo noradrenergiczne i serotoninergiczne w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN), czyli zwiększa przesyłanie informacji za pośrednictwem noradrenaliny i serotoniny. Blokuje receptory muskarynowe, histaminowe (silniej H1 niż H2), adrenergiczne (silniej a1 niż a2) oraz serotoninowe (silniej 5-HT2 niż 5-HT1). Główny metabolit - N-demetyloklomipramina - silniej hamuje wychwyt noradrenaliny niż serotoniny.
Klomipramina wykazuje wyraźne działanie przeciwdepresyjne, wpływając na wszystkie komponenty zespołu depresyjnego, w tym na spowolnienie psychoruchowe, lęk, obniżenie nastroju; działa słabo uspokajająco.
Klomipramina jest wskazana w stanach depresyjnych o różnej przyczynie i objawach, w depresji w przebiegu schizofrenii (w skojarzeniu z innymi lekami) i zaburzeń osobowości, w zespołach depresyjnych związanych z wiekiem, w przebiegu przewlekłych stanów bólowych i przewlekłych chorób psychosomatycznych (chorób organicznych do których powstania przyczyniły się czynniki emocjonalne). Stosowana jest także w leczeniu zespołów natręctw, fobii i napadów lęku, jak również w leczeniu moczenia nocnego u dzieci po 5. rż. pod warunkiem wykluczenia przyczyn organicznych.
Lek stosuje się doustnie. Dawkę leku należy zarówno stopniowo zwiększać, jak i stopniowo zmniejszać (stopniowo odstawiać). Nagłe przerwanie leczenia, szczególnie długotrwałego, może wywołać objawy odstawienie m.in. bezsenność, drażliwość, nudności, bóle głowy, nadmierną potliwość w pierwszych tygodniach po zaprzestaniu leczenia. Odpowiedź kliniczna zwykle występuje po 2–3 tyg. leczenia. W przypadku moczenia nocnego stosować raz dziennie po wieczornym posiłku w postaci tabletek powlekanych o standardowym uwalnianiu. W przypadku dzieci moczących się we wczesnych godzinach nocnych część dawki należy podać wcześniej (ok. godziny 16.00). Po uzyskaniu poprawy klinicznej leczenie kontynuować przez 1–3 miesięcy. Ze względu na możliwość wystąpienia uczucia senności, zmniejszenia ostrości wzroku lub innych objawów ze strony OUN, należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu podczas stosowania leku.
Podana doustnie wchłania się całkowicie, dostępność biologiczna wynosi ok. 50%. Pokarm nie wpływa istotnie na dostępność biologiczną, może nieznacznie opóźniać wchłanianie i wydłużać czas, po którym w surowicy osiągane jest maksymalne stężenie leku (tmax wynosi 2–6 h). Ulega przemianom m.in. do aktywnej biologicznie N-demetyloklomipraminy. Biologiczny okres półtrwania klomipraminy wynosi 12–36 h (średnio 21 h), natomiast w przypadku przedawkowania może ulec znacznemu wydłużeniu. Około 2/3 jednorazowo podanej dawki klomipraminy wydala się z moczem, a około 1/3 dawki jest wydalana z kałem.
Więcej informacji – patrz: opisy preparatów

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające klomipramina

Anafranil (tabletki powlekane) Anafranil SR (tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta