medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania
Należy do grupy sydnonimin. W wątrobie metabolizowana jest do aktywnego metabolitu – linsydominy. Zmniejsza obciążenie wstępne serca poprzez zwiększenie pojemności układu żylnego i zmniejszenie objętości krwi powracającej do serca. Obniża ciśnienie w tętnicy płucnej oraz ciśnienie napełniania lewej komory, zmniejsza napięcie ściany lewej komory i jej objętość. W ten sposób molsydomina zmniejsza zużycie tlenu przez serce i poprawia tolerancję na wysiłek. Dodatkowe jej działanie polega na bezpośrednim rozszerzaniu naczyń tętniczych. Wykazuje działanie antyagregacyjne. Stosowana przewlekle nie wywołuje tolerancji.
Farmakokinetyka
Po podaniu p.o. wchłania się w ok. 90%, tmax wynosi 30–60 min, t1/2 molsydominy – 1,6 h, linsydominy – 1–2 h, w ciężkim zaburzeniu czynności wątroby t1/2 ulega znacznemu wydłużeniu; działanie pojawia się po ok. 20 min. Czas działania po podaniu pojedynczej dawki wynosi 4–6 h. Dostępność biologiczna wynosi ok. 65%, z białkami osocza wiąże się w 11%. Wydalanie leku odbywa się przede wszystkim z moczem (90–95%; w tym ok. 2% w postaci niezmienionej) i z kałem (3–4%).
Choroba niedokrwienna serca
Zapobieganie objawom choroby niedokrwiennej serca. Poprawa tolerancji wysiłku u osób z chorobą niedokrwienną serca.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, wstrząs, niedociśnienie tętnicze znacznego stopnia, ciąża (szczególnie I trymestr), okres karmienia piersią, równoległe stosowanie sildenafilu.
Stany wymagające zachowania ostrożności
U chorych w podeszłym wieku, z niedociśnieniem tętniczym mniejszego stopnia, ze zmniejszoną objętością płynów krążących i/lub leczonych innymi lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne należy zachować ostrożność.
Dodatkowe składniki preparatu
Ze względu na zawartość laktozy nie stosować u chorych z dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ze względu na zawartość sacharozy nie stosować u chorych z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Leki rozszerzające naczynia krwionośne
Potęguje działanie leków rozszerzających naczynia krwionośne.
Iloprost
Przy równoległym stosowaniu molsydominy i iloprostu może dojść do znacznego zahamowania agregacji płytek krwi. Wskazane jest badanie oceniające morfologię krwi oraz agregację płytek krwi.
Sildenafil
Podczas leczenia molsydominą nie stosować sildenafilu ze względu na ryzyko wystąpienia nagłego, znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego z omdleniem i zapaścią. Po przyjęciu sildenafilu nie należy stosować molsydominy co najmniej przez 24 h.
Alkohol
Alkohol nasila działanie molsydominy.
Przejściowe bóle głowy w początkowym okresie leczenia, czasem utrata łaknienia, nudności, wysypki skórne, zaczerwienienie twarzy, niedociśnienie ortostatyczne.
Przedawkowanie
Objawami przedawkowania są silne bóle głowy, hipotonia, tachykardia. Stosować leczenie objawowe.
Nie stosować w ciąży, szczególnie w I trymestrze i w okresie karmienia piersią.
P.o., niezależnie od posiłków. Początkowo zwykle 1–2 mg 3–4 ×/d, w razie konieczności dawkę można stopniowo zwiększać do 4 mg 3–4 ×/d; ostatnią dawkę najlepiej przyjmować przed zaśnięciem.
Mniejsze dawki leku
Chorzy w podeszłym wieku lub z niewydolnością wątroby i/lub nerek oraz niskim ciśnieniem tętniczym powinni przyjmować mniejsze dawki.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł
Lekarz dla uchodźcy
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
