Molsydomina (opis profesjonalny)

Działanie - Molsydomina

Mechanizm działania
Należy do grupy sydnonimin. W wątrobie metabolizowana jest do aktywnego metabolitu – linsydominy (SIN 1A). Ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne i przeciwdławicowe, działając bezpośrednio poprzez uwalnianie tlenku azotu (NO) z aktywnego metabolitu i naśladując fizjologiczne działanie śródbłonkowego czynnika rozkurczowego, który rozkurcza mięśnie gładkie naczyń i hamuje czynność płytek krwi. Jako farmakologiczny donor NO działa przeciwko patologicznemu niedoborowi NO w stwardniałych tętnicach wieńcowych, rozszerza nasierdziowe naczynia wieńcowe i poprawia dotlenienie mięśnia sercowego. Zmniejsza obciążenie wstępne serca poprzez zwiększenie pojemności układu żylnego i zmniejszenie objętości krwi powracającej do serca. Obniża ciśnienie w tętnicy płucnej oraz ciśnienie napełniania lewej komory, zmniejsza napięcie ściany lewej komory i jej objętość. W ten sposób molsydomina zmniejsza zużycie tlenu przez serce i poprawia tolerancję na wysiłek. Dodatkowe jej działanie polega na bezpośrednim rozszerzaniu naczyń tętniczych. Wykazuje działanie antyagregacyjne. Stosowana przewlekle nie wywołuje tolerancji.

Farmakokinetyka
Po podaniu p.o. wchłania się w ok. 90%; działanie pojawia się po ok. 20 min, tmax wynosi 30–60 min, t1/2 molsydominy – 1,6 h, linsydominy – 1–2 h, w ciężkim zaburzeniu czynności wątroby t1/2 ulega znacznemu wydłużeniu (do ok. 7,5 h). Czas działania po podaniu pojedynczej dawki wynosi 4–6 h. Dostępność biologiczna wynosi ok. 65%, z białkami osocza wiąże się w 11%. Wydalanie leku odbywa się przede wszystkim z moczem (90–95%; w tym ok. 2% w postaci niezmienionej) i z kałem (3–4%). Lek nie kumuluje się w organizmie.

Wskazania do stosowania - Molsydomina

Choroba niedokrwienna serca
Zapobieganie objawom choroby niedokrwiennej serca i ich leczenie. Poprawa tolerancji wysiłku u osób z chorobą niedokrwienną serca.

Przeciwwskazania stosowania - Molsydomina

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, wstrząs, ostra faza zawału serca z niskim ciśnieniem napełniania komory, niewydolność lewokomorowa związana z niskim ciśnieniem napełniania, niedociśnienie tętnicze znacznego stopnia, ciąża, zwłaszcza I trymestr, okres karmienia piersią, równoległe stosowanie ihibitorów fosfodiesterazy typu 5 (sildenafil, tadalafil, wardenafil), równoległe stosowanie stymulatorów rozpuszczalnej cyklazy guanylowej.

Stany wymagające zachowania ostrożności
U chorych w podeszłym wieku, z niedociśnieniem tętniczym mniejszego stopnia, ze zmniejszoną objętością płynów krążących i/lub leczonych innymi lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne należy zachować ostrożność.
Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem niedociśnienia tętniczego powinni być ściśle monitorowani i mogą wymagać dostosowania dawki.
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu, zaciskającym zapaleniem osierdzia i tamponadą serca oraz w przypadku zwężenia zastawki aortalnej i/lub mitralnej.

Ostra faza zawału serca
W ostrej fazie zawału serca molsydominę należy podawać wyłącznie po ustabilizowaniu krążenia, pod ścisłym nadzorem lekarskim, w warunkach umożliwiających stałe monitorowanie krążenia.

Napad dławicy piersiowej
Molsydomina nie jest odpowiednia do leczenia ostrego napadu dławicy piersiowej.

Zaburzenia czynności wątroby
U osób z niewydolnością wątroby wskazane jest rozpoczynanie leczenia od mniejszej dawki, którą można stopniowo zwiększać, aż do uzyskania odpowiedniego efektu klinicznego. Jest to szczególnie istotne u chorych z niewydolnością wątroby przyjmujących leki rozszerzające naczynia krwionośne, u których leczenie molsydominą należy rozpoczynać od dawki 1 mg 2 ×/d.

Zaburzenia czynności nerek
Zazwyczaj nie zaleca się modyfikacji dawkowania u osób z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ jednak 90–95% metabolitów molsydominy jest wydalane przez nerki, można rozważyć zmniejszenie jej dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami.

Dodatkowe składniki preparatu
Ze względu na zawartość laktozy nie stosować u chorych z dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ze względu na zawartość sacharozy nie stosować u chorych z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Interakcje - Molsydomina

Leki rozszerzające naczynia krwionośne
Molsydomina może nasilać działanie hipotensyjne leków rozszerzających naczynia krwionośne.

Iloprost
Podczas równoległego stosowania molsydominy i iloprostu może dojść do znacznego zahamowania agregacji płytek krwi. Wskazane jest badanie oceniające morfologię krwi oraz agregację płytek krwi.

Alkaloidy sporyszu
Możliwa jest interakcja farmakodynamiczna pomiędzy lekami uwalniającymi tlenek azotu a alkaloidami sporyszu, która może prowadzić do antagonistycznego działania pomiędzy tymi lekami; należy unikać równoległego stosowania leków uwalniających tlenek azotu i alkaloidów sporyszu.

Inhibitory fosfodiesterazy typu 5
Jednoczesne stosowanie molsydominy i inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia nagłego, znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego z omdleniem i zapaścią. Molsydominy nie należy stosować co najmniej przez 24 h po przyjęciu sildenafilu oraz co najmniej przez 48 h po przyjęciu wardenafilu.

Stymulatory rozpuszczalnej cyklazy guanylowej
Jednoczesne stosowanie molsydominy i stymulatorów rozpuszczalnej cyklazy guanylowej jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego.

Alkohol
Molsydomina może nasilać działanie alkoholu.

Działania niepożądane - Molsydomina

Często: bóle głowy w początkowym okresie leczenia (zwykle przemijające w trakcie trwania leczenia).

Rzadko: reakcje nadwrażliwości (np. rekacje skórne, skurcza oskrzeli), zawroty głowy, ciężkie objawowe niedociśnienie tętnicze (np. zapaść krążeniowa, wstrząs), nudności, alergiczne reakcje skórne.

Bardzo rzadko: wstrząs anafilaktyczny.

Z nieznaną częstością: małopłytkowość, obniżenie ciśnienia tętniczego, niedociśnienie ortostatyczne, wysypki skórne, zaczerwienienie twarzy.

Przedawkowanie
Objawami przedawkowania są niedociśnienie tętnicze, bradykardia, osłabienie, zawroty głowy, senność, zapaść i wstrząs. Jeśli od przyjęcia leku nie upłynęła więcej niż 1 h można rozważyć płukanie żołądka. Ponadto należy wdrożyć leczenie objawowe.

Ciąża i laktacja - Molsydomina

Nie stosować w ciąży, szczególnie w I trymestrze ani w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie - Molsydomina

P.o., niezależnie od posiłków.

Dorośli
Dawkę i porę przyjmowania leku ustalić indywidualnie. W przypadku dławicy piersiowej samoistnej, ostatnią dawkę molsydominy najlepiej przyjmować przed zaśnięciem. Zwykle 1–2 mg 3–4 ×/d, w razie potrzeby dawkę można stopniowo zwiększać do 4 mg 3–4 ×/d.

Uwagi dla Molsydomina

Niektóre działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, mogą upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające molsydomina

Molsidomina WZF (tabletki)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta