Mechanizm działania
Akamprozat (acetylohomotaurynian wapnia) jest strukturalnie zbliżony do tauryny i kwasu γ-aminomasłowego (GABA). Po wchłonięciu jest natychmiast przekształcany do acetylohomotauryny i w tej postaci przenika przez barierę krew–mózg. Jest antagonistą aminokwasów działających pobudzająco na OUN (przede wszystkim kwasu glutaminowego), stymuluje też neurotransmisję w układzie GABA-ergicznym. Mechanizm jego działania na procesy neuroprzekaźnictwa nie jest jednak dostatecznie wyjaśniony. Wykazano, że akamprozat zwiększa stężenie serotoniny w mózgu i krwi, i nasila neuronalny wychwyt GABA w hipokampie i wzgórzu. Wpływa na uzależnienie od alkoholu, zmniejszając odczucie głodu i nawroty, pomagając w utrzymaniu abstynencji. Nie wpływa na spożycie pokarmu ani płynów.
Farmakokinetyka
Wchłanianie po podaniu p.o. jest powolne, dostępność biologiczna wynosi od kilku do ok. 11%; występują duże różnice osobnicze. Pokarm zmniejsza dostępność biologiczną akamprozatu. tmax wynosi 5,2 h, lek nie wiąże się z białkami osocza. Stężenie leku osiąga stan stacjonarny po ok. 5–7 dniach leczenia. Wydalanie jest szybkie i następuje głównie z moczem w postaci niezmienionej. t1/2 podczas doustnego stosowania dawek wielokrotnych wynosi 15–30 h i jest bardziej reprezentatywny dla wchłaniania z przewodu pokarmowego niż wydalania. Niewydolność wątroby nie wpływa na farmakokinetykę akamprozatu. U chorych z niewydolnością nerek klirens całkowity i nerkowy leku jest mniejszy, a t1/2 większy (istnieje liniowa zależność między klirensem kreatyniny a tymi parametrami).
Uzależnienie od alkoholu
Leczenie podtrzymujące abstynencję alkoholową u osób uzależnionych od alkoholu podczas jednoczesnego stosowania psychoterapii.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, niewydolność nerek (stężenie kreatyniny w surowicy >120 µmol/l).
Niewydolność wątoby
Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u osób z ciężką niewydolnością wątroby (stopień C wg Childa i Pugha).
Depresja i skłonności samobójcze
Ponieważ u osób uzależnionych od alkoholu może występować zwiększone ryzyko depresji i skłonności samobójczych, pacjentów należy uważnie obserwować.
Wywołanie uzależnienia
Akamprozat nie ma znaczącego potencjału wywoływania uzależnienia od leku.
Uwagi
Nie stosować w fazie odtruwania. Lek nie zapobiega szkodliwemu działaniu alkoholu w razie jego nadużywania.
Nie stosować u chorych do 18. i po 65. rż. (brak odpowiednich badań).
Disulfiram, oksazepam, tetrabamat, meprobamat
Nie wykazano interakcji z disulfiramem, oksazepamem, tetrabamatem oraz meprobamatem.
Inne leki
W badaniach klinicznych akamprozat był bezpiecznie stosowany w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi, przeciwlękowymi, nasennymi i uspokajającymi oraz nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi.
Alkohol
Jednoczesne przyjęcie akamprozatu i alkoholu nie wpływa na farmakokinetykę leku ani alkoholu.
Bardzo często: biegunka, często: nudności, wymioty, bóle brzucha, świąd, wysypka plamisto-grudkowa, oziębłość płciowa, impotencja, osłabienie libido.
Niezbyt często: zwiększenie libido.
Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości, w tym pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne.
Ponadto: zmiany pęcherzowe na skórze.
Przedawkowanie
Zwykle objawy ostrego przedawkowania są łagodne (biegunka, nie zaobserwowano hiperkalcemii). Leczenie objawowe.
Brak odpowiednich badań dotyczących stosowania leku w czasie ciąży; akamprozat może być stosowany w ciąży wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, gdy pacjentka nie może powstrzymać się od picia alkoholu bez leczenia i w konsekwencji istnieje ryzyko działania toksycznego i teratogennego alkoholu na płód.
Lek przenika do mleka karmiących zwierząt, nie wiadomo, czy przenika do pokarmu kobiecego – nie stosować u kobiet karmiących piersią; jeśli kobieta karmiąca piersią nie może powstrzymać się od picia alkoholu bez leczenia akamprozatem, należy podjąć decyzję, czy zaprzestać karmienia piersią, czy przerwać leczenie.
Leczenie należy rozpoczynać jak najwcześniej po odstawieniu alkoholu. Sporadyczny epizod wypicia alkoholu nie jest przeciwwskazaniem do kontynuowania leczenia.
P.o., między posiłkami. Dorośli. U osób ≥60 kg mc. 666 mg 3 ×/d; u osób do 60 kg mc. 666 mg rano i po 333 mg w południe oraz wieczorem.
Zalecany okres leczenia wynosi 1 rok.
Akamprozat nie upośledza sprawności psychofizycznej, nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł