2005–2011 Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Przebieg pracy zawodowej
2011–2012 Okręgowy Szpital Kolejowy w Katowicach
Dorobek zawodowy
Doświadczenie zawodowe zdobywałem w trakcie staży oraz pracy w oddziałach szpitalnych stacjonarnych (Centrum Psychiatrii w Katowicach, Wojewódzki Szpital Neuropsychiatryczny w Lublińcu), jak również w oddziałach dziennych (Fundacja „Droga” w Dąbrowie Górniczej) oraz przychodniach specjalistycznych (ZWPS w Katowicach, Poradnia Zdrowia Psychicznego przy Szpitalu MSWiA w Katowicach, Zespół Leczenia Środowiskowego w Tychach).
Zainteresowania zawodowe
Zaburzenia afektywne oraz nerwicowe, formy lecznictwa alternatywnego wobec hospitalizacji całodobowej, zastosowanie informatyki oraz technologii w medycynie.
Przynależność do towarzystw i organizacji
Polskie Towarzystwo Psychiatryczne
Inne informacje
W trakcie codziennej pracy zajmuję się diagnostyką i leczeniem zaburzeń psychicznych u osób dorosłych. W diagnostyce obok standardowego wywiadu oraz skal klinicznych wykorzystuję także tzw. analizę obszarów problemowych - wspólnie z Pacjentem poszukujemy możliwych przyczyn i uwarunkowań zgłaszanych objawów, jak również - w miarę potrzeb - badania laboratoryjne oraz neuroobrazowe. W zakresie oddziaływań terapeutycznych zajmuję się przede wszystkim celowaną, uzasadnioną z punktu widzenia neurobiologii psychofarmakologią. Jestem także entuzjastą treningu uważności, tzw. Mindfulness. W uzasadnionych przypadkach kieruję Pacjentów na psychoterapię prowadzoną przez certyfikowanych, superwizowanych terapeutów.
Kontakt
e-mail:
lukaszromanowski@onet.eu
(w godz. dowolne)
Schizofrenia
Schizofrenia to choroba ludzi młodych – ponad połowa zachorowań rozpoczyna się przed 30. rokiem życia. Przyczyny choroby są złożone i nie w pełni znane.
Zaburzenia odżywiania (anoreksja i bulimia)
Zaburzenia odżywiania się należą do grupy zaburzeń psychicznych i wymagają kompleksowego leczenia. Do najczęściej występujących zaburzeń zalicza się anoreksję i bulimię.
Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną
Zaburzenia lękowe to grupa bardzo różnorodnych zaburzeń, które jednak mają wspólną genezę historyczną związaną z pojęciem „nerwicy”, czy „nerwicy lękowej”, a w ich powstawaniu, rozwoju i przebiegu oraz prezentowanych objawach bardzo istotną rolę odgrywają czynniki psychologiczne.
Depresja maskowana
Określenie „maskowana” oznacza, że faktyczny problem, jakim jest depresja, ukrywa się za objawami wskazującymi na inną chorobę. Charakterystyczne w jej przebiegu jest to, że objawy pod postacią obniżonego nastroju, zmniejszonej energii oraz niemożności cieszenia się tym, co wcześniej sprawiało przyjemność są mniej nasilone lub wcale nie występują, a na pierwszy plan wysuwają się m.in. zaburzenia snu, lęk o falującym przebiegu, różnego rodzaju dolegliwości somatyczne, a także zespoły bólowe.
Majaczenie niewywołane alkoholem
Majaczenie, inaczej delirium, jest jedną z form zaburzeń świadomości. Innymi słowy jest to przemijająca i odwracalna, uogólniona dysfunkcja czynności mózgu, czyli ośrodkowego układu nerwowego. U chorego z majaczeniem obserwuje się rozmaite objawy zaburzeń stanu psychicznego. Ich nasilenie jest różne.
Choroba afektywna dwubiegunowa u dzieci i młodzieży
Choroba afektywna dwubiegunowa zwykle rozpoczyna się od jednego lub kilku epizodów depresyjnych i wtedy początkowo rozpoznaje się depresję. Rzadziej pierwszym epizodem jest mania lub hipomania.
Fobia społeczna
Fobia społeczna to jeden z rodzajów zaburzeń lękowych w postaci fobii, które należą do szerszej kategorii zaburzeń psychicznych określanych jako „zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną”. Charakterystycznym objawem, koniecznym do ustalenia rozpoznania jest lęk, który w przypadku całej grupy zaburzeń lękowych przejawiać się może w najróżniejszy sposób i może być reakcją na różne czynniki, natomiast odnosząc się konkretnie do fobii społecznej, pojawia się w sytuacjach narażenia na kontakty międzyludzkie, zwłaszcza z osobami nieznajomymi
Depresja
Depresja jest jedną z najczęściej występujących chorób na świecie. Dlatego warto zaznajomić się z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi jej przyczyn, objawów depresji oraz sposobów postępowania w przypadku jej wystąpienia.
Dieta w chorobie Alzheimera
Sugeruje się, że wprowadzenie do diety pewnych składników pokarmowych czy odżywianie się zgodnie z danym modelem żywienia może być pomocne w zapobieganiu chorobie oraz wspomagać zasadnicze leczenie. Uważa się, że pewne znaczenie mają kwasy tłuszczowego omega 3, witaminy antyoksydacyjne, witaminy z grupy B i kwas foliowy oraz polifenole roślinne.
Bezsenność
Osoby cierpiące na bezsenność skarżą się na trudności w zasypianiu, utrzymaniu snu, zbyt wczesne budzenie się lub sen o złej jakości, który nie daje wypoczynku. Poszukiwanie przyczyny bezsenności należy rozpocząć od oceny ogólnego stanu zdrowia. Ocena ta obejmuje zebranie wywiadu, badanie lekarskie, pomiar ciśnienia.
Uzależnienie od komputera i sieci (siecioholizm)
Osoby uzależnione od komputera spędzają przy nim średnio 35 godzin tygodniowo (poza obowiązkami wynikającymi z zatrudnienia). Wyróżnia się 5 typów uzależnienia związanego z komputerem: erotomanię internetową, socjomanię internetową, uzależnienie od sieci internetowej, przeciążenie informacyjne oraz uzależnienie od komputera.
Choroby somatyczne u osób z poważnymi zaburzeniami psychicznymi
Odpowiedź na pytanie: „Dlaczego leczenie osób z chorobami somatycznymi i zaburzeniami psychicznymi bywa tak trudne?” jest złożona. Kłopoty te mogą wynikać nie tylko ze swoistych objawów zaburzeń psychicznych, ale również z działań niepożądanych niektórych leków psychotropowych lub z problemów w relacjach między lekarzem a pacjentem.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dorosłych
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to stan kliniczny, któremu towarzyszy upośledzenie funkcjonowania w wielu dziedzinach, powodując problemy w nauce, zaburzone relacje z bliskimi, trudności społeczne i występowanie różnych problematycznych zachowań. Jest to jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych u dzieci.
Depresja sezonowa
Depresja sezonowa ma sezonowo-nawrotowy przebieg, co oznacza, że epizody depresyjne pojawiają się najczęściej u pacjenta późną jesienią lub wczesną zimą i trwają do wiosny, kiedy to dochodzi do poprawy nastroju. Zdarza się, choć znacznie rzadziej, że objawy choroby obserwuje się wiosną i latem, a w okresie jesienno-zimowym dochodzi do remisji.
Choroba afektywna dwubiegunowa
Choroba afektywna dwubiegunowa rozpoczyna się najczęściej w młodym wieku (przed 35. rokiem życia), co w połączeniu z bardzo dużą nawrotowością objawów przyczynia się do poważnych, negatywnych konsekwencji we wszystkich aspektach życia chorego.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne charakteryzuje się wystepowaniem nawracających, natrętnych myśli (obsesje) i/lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć, ponieważ próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem.
Depresja okołomenopauzalna
Menopauza (okres przekwitania, klimakterium) to zazwyczaj naturalny proces biologiczny, w przebiegu którego u kobiet (w wieku około 45–50 lat) dochodzi do zmniejszenia i ostatecznie zatrzymania produkcji estrogenów, co wiąże się początkowo z nieregularnym występowaniem cyklów miesiączkowych, aż do ich ostatecznego zatrzymania.
Dieta a stres
Chroniczny stres zwiększa potrzeby metaboliczne organizmu i powoduje wzrost zużycia oraz wydalania wielu istotnych składników odżywczych, co w konsekwencji może prowadzić do licznych niedoborów witamin, makro- oraz mikroelementów, a także do dysfunkcji w zakresie aktywności neurotransmiterów i zaburzenia funkcjonowania gospodarki hormonalnej.
Trichotillomania
Trichotillomania to zaburzenie psychiczne polegające na uporczywym i niekontrolowanym przymusie wyrywania sobie włosów.
Depresja i psychoza poporodowa
Depresja poporodowa i inne zaburzenia psychiczne tego okresu związane są z ryzykiem negatywnego wpływu na życie i funkcjonowanie samej kobiety, dziecka oraz całej rodziny. Brak odpowiedniego rozpoznania i leczenia może mieć niekorzystny wpływ na relacje kobiety z dzieckiem, partnerem i rodziną.
