Dnor - tabletki

Leczenie wszystkich postaci hiperurykemii, których nie można kontrolować dietą, w tym hiperurykemii wtórnej różnego pochodzenia i powikłań klinicznych stanów przebiegających z hiperurykemią, zwłaszcza jawnej dny moczanowej, nefropatii moczanowej oraz w celu rozpuszczenia złogów i zapobiegania powstawaniu kamieni moczanowych. Leczenie nawracającej kamicy nerkowej, z kamieniami nerkowymi ? mieszanym składzie wapniowo-szczawianowym, z towarzyszącą hiperurykemią w przypadku gdy próby leczenia dietą, płynami i innymi metodami okazały się nieskuteczne. Wtórna hiperurykemia różnego pochodzenia u dzieci i młodzieży. Nefropatia moczanowa w przebiegu leczenia białaczki u dzieci i młodzieży. Zaburzenia związane z dziedzicznym niedoborem enzymów, zespół Lescha-Nyhana (częściowy niedobór lub całkowity niedobór fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej) oraz niedobór fosforybozylotransferazy adeninowej u dzieci i mlodzieży. Dorośli. P.o., 1 ×/d, po posiłku; jeśli dawka wynosi >300 mg/d i wystąpią objawy nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego, można ją przyjmować w daw. podz. Leczenie należy rozpocząć od stosowania małej dawki, np. 100 mg/d, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Początkową dawkę należy zwiększać tylko wtedy, gdy efekt kliniczny nie jest zadowalający. Zachować szczególną ostrożność u osób osłabioną czynnością nerek. Zwykle stosuje się 2–10 mg/kg mc./d lub 100–200 mg/d w stanach lekkich, 300–600 mg/d w stanach umiarkowanie ciężkich lub 700–900 mg/d w stanach ciężkich. U osób w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą dawkę skuteczną. Dzieci w wieku <15 lat. 10–20 mg/kg mc./d, dawka maks. 400 mg/d w 3 daw. podz. U osób dorosłych z klirensem kreatyniny >20 ml/min nie ma konieczności modyfikowania dawkowania; 10–20 ml/min 100–200 mg/d; <10 ml/min 100 mg/d lub większe odstępy między dawkami. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek wskazane może być stosowanie dawki <100 mg/d lub 100 mg w odstępach dłuższych niż 24 h. Jeśli możliwe jest monitorowanie stężenia oksypurynolu w osoczu, to dawkowanie należy ustalić tak, aby jego stężenie wynosiło <100 µmol/l (15,2 mg/l). U osób poddawanych dializom 2–3 ×/tydz. można rozważyć alternatywny sposób dawkowania: 300–400 mg po każdej dializie, bez podawania dodatkowych dawek pomiędzy dializami. U osób z zaburzeniami czynności wątroby zmniejszyć dawkę; na początku leczenia zaleca się okresowe wykonywanie testów czynnościowych wątroby. W leczeniu chorób z intensywnym obrotem moczanowym, np. w chorobach nowotworowych czy w zespole Lescha i Nyhana, lek należy stosować w dawkach z dolnych wartości zakresu dawkowania.

Dorośli
• Leczenie wszystkich postaci hiperurykemii, których nie można kontrolować dietą, w tym hiperurykemii wtórnej różnego pochodzenia i powikłań klinicznych stanów przebiegających z hiperurykemią, zwłaszcza jawnej dny moczanowej, nefropatii moczanowej oraz w celu rozpuszczenia złogów i zapobiegania powstawaniu kamieni moczanowych.
• Leczenie nawracającej kamicy nerkowej, z kamieniami nerkowymi ? mieszanym składzie wapniowo-szczawianowym, z towarzyszącą hiperurykemią w przypadku gdy próby leczenia dietą, płynami i innymi metodami okazały się nieskuteczne.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.