Rifamazid - kapsułki

Lek przeciwprątkowy, preparat złożony zawierający 2 substancje czynne, stosowany w leczeniu gruźlicy.

Preparat zawiera substancję izoniazyd + ryfampicyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Rifamazid
kapsułki; 100 mg + 150 mg (1 kaps. zawiera: 150 mg ryfampicyny, 100 mg izoniazydu); 100 kaps.
Polfa Tarchomin
182,05 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
6,48 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie do wysokości limitu: we wskazaniach: gruźlica, w tym gruźlica oporna na wiele leków i inne mykobakteriozy
Rifamazid
kapsułki; 150 mg + 300 mg (1 kaps. zawiera: 300 mg ryfampicyny, 150 mg izoniazydu); 100 kaps.
Polfa Tarchomin
351,13 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie do wysokości limitu: we wskazaniach: gruźlica, w tym gruźlica oporna na wiele leków i inne mykobakteriozy

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Rifamazid - kapsułki?

Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne o działaniu przeciwprątkowym: ryfampicynę oraz izoniazyd. Stosowanie 2 leków przeciwprątkowych zapobiega powstawaniu szczepów prątków opornych. Ryfampicyna jest półsyntetycznym antybiotykiem, pochodną ryfamycyny wytwarzanej przez szczep Streptomyces mediterranei. Działanie ryfampicyny polega na hamowaniu aktywności enzymu odpowiedzialnego za syntezę RNA (polimerazy RNA) w komórce bakteryjnej. Prowadzi to do zahamowania syntezy białek bakteryjnych i w konsekwencji do śmierci komórki. Ryfampicyna działa bakteriobójczo wobec prątków gruźlicy, prątków atypowych i prątków trądu. Izoniazyd jest hydrazydem kwasu izonikotynowego. Działa bakteriobójczo wobec szybko namnażających się prątków. Izoniazyd hamuje syntezę kwasów mykolowych będących składnikami ściany komórkowej prątka, co powoduje nieprawidłowości w jej budowie; wpływa również na syntezę białek, tłuszczów, węglowodanów i kwasów nukleinowych.
Preparat przeznaczony jest do stosowania doustnego. Po podaniu doustnym szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Pokarm znacznie zmniejsza wchłanianie leku. Preparat dobrze przenika do tkanek i płynów ustrojowych, w tym także do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Kiedy stosować Rifamazid - kapsułki?

Preparat jest wskazany w leczeniu wszystkich postaci gruźlicy płuc i pozapłucnej, zarówno zdiagnozowanej po raz pierwszy, jak i we wznowach z zachowaną wrażliwością prątków na ryfampicynę i izoniazyd.

Kiedy nie stosować preparatu Rifamazid - kapsułki?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne antybiotyki z grupy anzamycyny.
Stosowanie preparatu jest także przeciwwskazane w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby lub żółtaczki.
Przeciwwskazane jest równoległe stosowanie z sakwinawirem lub rytonawirem.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Rifamazid - kapsułki?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Leczenie powinno być prowadzone pod kontrolą lekarza specjalisty.
Preparat zawiera 2 substancje czynne, które mogą powodować zaburzenia czynności wątroby. Zwykle przed rozpoczęciem stosowania preparatu lekarz zaleci wykonanie badań czynności wątroby i badania krwi. Ze względu na ryzyko toksycznego działania preparatu na wątrobę lekarz może zalecić dalsze okresowe badania czynności wątroby.
Jeżeli u osób z prawidłową czynnością wątroby wystąpi zwiększenie stężenia bilirubiny lub aktywności enzymów wątrobowych należy skonsultować się z lekarzem. Zwykle jednak powyższe objawy są przemijające i nie ma konieczności przerwania leczenia.
U chorych z prawidłową czynnością wątroby kontrola parametrów czynności wątroby jest konieczna, jeżeli w okresie leczenia wystąpią jakiekolwiek objawy zaburzeń czynności wątroby (np. jadłowstręt, gorączka, nudności, wymioty, żółtaczka, zmęczenie, osłabienie). W razie wystąpienia powyższych objawów lub pogorszenia stanu chorego należy skonsultować się z lekarzem.
U chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność, a leczenie powinno być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarskim. Konieczne jest odpowiednie zmniejszenie dawki przez lekarza, w zależności od stopnia niewydolności wątroby. Osobom z tej grupy chorych lekarz zaleci regularną kontrolę czynności wątroby, zwłaszcza aktywności enzymów wątrobowych AST i ALT. Wykonanie badań jest zalecane przed rozpoczęciem leczenia, następnie po upływie 1 tygodnia i 2 tygodni leczenia, a następnie co 2 tygodnie przez pozostały okres leczenia. Jeżeli w okresie leczenia wystąpią jakiekolwiek objawy zaburzeń czynności wątroby należy skonsultować się z lekarzem, gdyż konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu. Jeżeli po normalizacji czynności wątroby lekarz zaleci ponowne stosowanie ryfampicyny zaleca się codzienne kontrolowanie parametrów czynności wątroby.
Jeżeli jesteś osobą w podeszłym wieku, chorujesz na cukrzycę, występują u Ciebie predyspozycje do neuropatii i/lub Twój organizm jest wyniszczony to leczenie powinno być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarskim i konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności.
W niektórych sytuacjach lekarz może zalecić leczenie w schemacie przerywanym, które powinno być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarskim a chory powinien pozostawać pod nadzorem personelu medycznego; w takim schemacie leczenia istnieje zwiększone ryzyko nasilenia działań niepożądanych, w tym wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego.
Ślina, pot, łzy, mocz mogą mieć zabarwienie pomarańczowe lub czerwonobrązowe w okresie stosowania preparatu. Zabarwieniu mogą także ulegać miękkie soczewki kontaktowe.
Zachowania szczególnej ostrożności wymaga stosowanie preparatu u osób spożywających alkohol. U tych osób występuje zwiększone ryzyko toksycznego działania na wątrobę.
W okresie leczenia zaleca się okresowe badania wzroku, zwłaszcza u osób z chorobami oczu.
U chorych na porfirię preparat może spowodować zaostrzenie objawów choroby.
Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne (takie jak np. wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest w takim przypadku przeciwwskazane. W razie konieczności lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne.
Należy zwrócić uwagę na fakt, preparat wchodzi w liczne interakcje z innymi równolegle stosowanymi lekami, w wielu przypadkach mogące prowadzić do wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Konieczna może być modyfikacja dawkowania stosowanych leków.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Mogą jednak wystąpić działania niepożądane, takie jak np. bóle i zawroty głowy, które mogą zmniejszać sprawność psychofizyczną i ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Jeżeli wystąpią działania niepożądane wpływające na sprawność psychofizyczną nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Rifamazid - kapsułki

Preparat ma postać kapsułek. Lekarz zaleci odpowiednie dawkowanie w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia oraz stanu chorego. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania.
Dorośli: u osób o masie ciała mniejszej niż 50 kg stosuje się 3 kapsułki 150 mg+100 mg 1 raz na dobę, a u osób o masie ciała większej niż 50 kg stosuje się 2 kapsułki 300 mg+150 mg 1 raz na dobę.
U osób w podeszłym wieku, zwłaszcza z niewydolnością wątroby, należy zachować ostrożność.
Sposób podawania:
Preparat przeznaczony jest do stosowania doustnego. Kapsułki należy przyjmować 1 raz na dobę popijając szklanką wody, 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.

Czy można stosować Rifamazid - kapsułki w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne, oraz w jego ocenie oczekiwane korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Stosowanie preparatu w ostatnich miesiącach ciąży może spowodować poporodowe krwotoki zarówno u matki jak i u noworodka (lekarz może zalecić stosowanie witaminy K).
Ryfampicyna i izoniazyd przenikają do mleka kobiety karmiącej. Jeżeli konieczne jest przyjmowanie leku zaleca się przerwanie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Ryfampicyna zwiększa aktywność enzymów mikrosomalnych wątroby co wpływa na metabolizm wielu leków i może wymagać dostosowania ich dawkowania. Należy zachować ostrożność.
Jeżeli preparat jest stosowany równolegle z następującymi lekami, należy zachować ostrożność. Konieczne może być, aby lekarz dostosował dawkowanie poniższych leków, ponieważ ryfampicyna przyspiesza ich metabolizm:
• leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina)
• leki przeciwarytmiczne (np. dizopiramid, meksyletyna, chinidyna, tokainid, lorkainid)
• doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna); konieczne jest codzienne oznaczanie czasu protrombinowego i odpowiednia modyfikacja dawki leków przeciwzakrzepowych przez lekarza
• leki przeciwgrzybicze z grupy pochodnych azolowych (np. flukonazol, itrakonazol, ketokonazol)
• cymetydyna
• barbiturany (np. heksobarbital)
• leki beta-adrenolityczne (tzw. beta-blokery)
• antagoniści kanału wapniowego - pochodne dihydropirydyny (np. nifedypina), diltiazem oraz werapamil
• azatiopryna i inne leki immunosupresyjne: cyklosporyna, takrolimus, sirolimus
• glikozydy naparstnicy (np. digoksyna)
• leki hormonalne (np. niektóre glikokortykosteroidy, doustne preparaty antykoncepcyjne, progestageny)
• klofibrat
• antybiotyki (np. dapson, doksycyklina, chloramfenikol, klarytromycyna) oraz fluorochinolony (np. cyprofloksacyna)
• zydowudyna
• haloperidol
• doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
• lewotyroksyna
• metadon
• opioidowe leki przeciwbólowe
• chinina
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina, nortryptylina)
• pochodne benzodiazepiny (np. diazepam)
• pochodne teofiliny
• sulfasalazyna
• enalapryl.
Preparat może zmniejszać skuteczność doustnych preparatów antykoncepcyjnych. Należy skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznych metod antykoncepcji w okresie stosowania preparatu.
Równoległe stosowanie kwasu paraaminosalicylowego (PAS) zmniejsza stężenie ryfampicyny we krwi; należy zachować 8 godzinną przerwę pomiędzy przyjęciem tych leków.
Jeżeli równolegle z preparatem stosowana jest fenytoina należy monitorować jej stężenie we krwi; konieczne może być dostosowanie dawkowania fenytoiny.
Izoniazyd może nasilać toksyczność etosuksymidu, diazepamu, triazolamu, teofiliny.
Izoniazyd stosowany równolegle z karbamazepiną powoduje zwiększenie jej stężenia we krwi, co może doprowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby.
Preparaty zobojętniające sok żołądkowy (np. wodorotlenek glinu, wodorowęglan sodu, związki magnezu) zmniejszają wchłanianie ryfampicyny i izoniazydu.
Wpływ preparatu na wyniki badan laboratoryjnych:
-badania stężenia bilirubiny oraz aktywności fosfatazy alkalicznej lub aminotransferaz oraz kontrastowe badania woreczka żółciowego powinny być wykonywane rano, przed przyjęciem preparatu
-stosowanie preparatu może wpływać na wyniki oznaczeń kwasu foliowego i witaminy B12, wykonywanych metodą mikrobiologiczną;
-może wystąpić fałszywie dodatni wynik badań wykrywających opioidy.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Rifamazid - kapsułki?

Jak każdy lek, również Rifamazid może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Działania niepożądane mogą być skutkiem działania ryfampicyny lub izoniazydu. Działania niepożądane spowodowane przez ryfampicynę mogą obejmować: objawy nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego (zgaga, bóle brzucha, zmniejszenie łaknienia, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, żółtaczka. Możliwe zaburzenia hematologiczne: małopłytkowość (głównie w leczeniu przerywanym, u pacjentów przyjmujących duże dawki ryfampicyny i ustępuje po odstawieniu leku; małopłytkowość wymaga przerwania leczenia z powodu ryzyka krwawień mózgowych), przemijająca leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych czyli leukocytów), niedokrwistość hemolityczna, zmniejszenie stężenia hemoglobiny we krwi, eozynofilia. Możliwe zaburzenia ze strony układu moczowego (np. hemoglobinuria, krwiomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek; głównie u pacjentów stosujących leczenie przerywane; objawy te ustępują po odstawieniu leku i zastosowaniu odpowiedniego leczenia). Mogą wystąpić: bóle i zawroty głowy, znużenie, senność, zmęczenie, zaburzenia koncentracji, stany splątania, zmiany zachowania, bóle i drętwienie kończyn, zaburzenia widzenia, osłabienie mięśniowe, miopatia, zaburzenia miesiączkowania (u kobiet długotrwale leczonych ryfampicyną), łagodne, samoistnie ustępujące reakcje skórne (zaczerwienienie, wysypka, świąd), pomarańczowe zabarwienie śliny, moczu, łez, potu i kału, objawy nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, eozynofilia, opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i języka, złuszczające zapalenie skóry, martwica toksyczna rozpływna naskórka, obrzęk twarzy i kończyn, objawy grypopodobne (gorączka, dreszcze, bóle głowy i mięśni, zawroty głowy), krótki oddech, sapanie, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, a nawet wstrząs anafilaktyczny (najczęściej u pacjentów stosujących leczenie przerywane i/lub przyjmujących duże dawki ryfampicyny).
Działania niepożądane spowodowane przez izoniazyd mogą obejmować: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, żółtaczkę, Rzadko może wystąpić zapalenie wątroby lub postępująca niewydolność wątroby, niekiedy prowadząca do śmierci, poprzedzona jadłowstrętem, nudnościami, wymiotami, zmęczeniem, osłabieniem. Izoniazyd może powodować obwodową neuropatię z parestezjami (zaburzenia czuciowe, drętwienia kończyn, mrowienia, niezborność ruchów), bóle i zawroty głowy, drgawki (u chorych na padaczkę może zwiększyć się częstość napadów padaczkowych), psychozy, zaburzenia psychiczne, rzadko skurcze mięśni, zapalenie nerwu wzrokowego. Często występuje niedobór pirydoksyny (witaminy B6). Możliwe: nudności, wymioty, niestrawność, jadłowstręt, zmęczenie, osłabienie, gorączka, ginekomastia, kwasica metaboliczna, zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Rzadko skórne reakcje alergiczne (pokrzywka, świąd, wyprysk, wysypka, rumień), pelagra i skórne zmiany pelagryczne. Bardzo rzadko występują: niedokrwistość, agranulocytoza (znaczący niedobór granulocytów), małopłytkowość, eozynofilia, zespół podobny do tocznia (zapalenie naczyń).

Przeczytaj też artykuły

Gruźlica Mykobakterioza

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta