Furosemid hameln - roztwór do wstrzykiwań

Stany nagłe wymagające szybkiej i skutecznej diurezy, gdy podanie p.o. jest niemożliwe: obrzęki w przebiegu chorób serca, płuc, wątroby i nerek. Zaleca się podawanie we wlewie i.v., jeśli taka droga podania jest niemożliwa, po doraźnym podaniu jednej lub kilku dawek w bolusie, preferowane jest podawanie małych dawek w krótkich odstępach czasu (ok. 4 h) niż podawanie większych dawek w dłuższych odstępach czasu. Podanie i.m. należy ograniczyć do wyjątkowych przypadków, kiedy podanie p.o. i i.v. nie jest możliwe (ta droga podania nie jest odpowiednia w leczeniu ostrych stanów, np. obrzęku płuc). Dorośli. Początkowo 20–50 mg i.m. lub i.v. W razie konieczności dawkę zwiększać stopniowo o 20 mg i nie stosować częściej niż co 2 h. W przypadku konieczności stosowania dawek >50 mg, zaleca się podawanie leku w powolnym wlewie i.v. Dawka maks. 1,5 g/d. U osób w podeszłym wieku ze względu na wolniejszą eliminację leku dawkowanie należy dostosowywać do uzyskania pożądanej reakcji. Dzieci. 0,5–1,5 mg/kg mc./d, dawka maks. 20 mg/d. U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny w osoczu >5 mg/dl) wlewu i.v. nie podawać z szybkością >2,5 mg/min.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, amiloryd, sulfonamidy lub ich pochodne, hipowolemia, odwodnienie, bezmocz, niewydolność nerek z bezmoczem niereagującym na leczenie furosemidem, ciężka hipokaliemia lub hiponatremia, śpiączka lub stany przedśpiączkowe związane z encefalopatią wątrobową, niewydolność nerek spowodowana zatruciem substancjami nefro- lub hepatotoksycznymi, niewydolność nerek związana ze śpiączką wątrobową, zaburzenia czynności nerek z klirensem kreatyniny <30 ml/min/1,73 m², choroba Addisona, porfiria, zatrucie naparstnicą, okres karmienia piersią.