Eptifibatide Accord - roztwór do infuzji

Lek jest cyklicznym, syntetycznym heptapeptydem. To inhibitor agregacji płytek należący do klasy RGD (arginina-glicyna-asparginian)-mimetyków. Mechanizm jego działania polega na uniemożliwianiu łączenia się fibrynogenu, czynnika von Willebranda i innych cząsteczek adhezyjnych z receptorami GP IIb/IIIa. Prowadzi to do odwracalnego hamowania agregacji płytek krwi. Działanie to jest zależne od dawki, pojawia się natychmiast po podaniu i zanika po ok. 4 godzinach. Lek wydłuża czas krwawienia do 5 razy, po zaprzestaniu podawania wlewu czas krwawienia wraca do normy po ok. 2–8 godzinach. Eptyfibatyd nie wpływa na czas protrombinowy ani na czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT).

Preparat jest wskazany do stosowania w celu zapobiegania wystąpieniu wczesnego zawału serca u dorosłych z niestabilną dławicą piersiową lub zawałem serca bez załamka Q, z ostatnim epizodem bólu w klatce piersiowej, występującym w ciągu 24 godzin i zmianami w EKG i/lub zwiększeniem aktywności enzymów wskaźnikowych zawału serca.
Leczenie jest prawdopodobnie najbardziej korzystne u chorych z dużym ryzykiem wystąpienia zawału serca w ciągu 3-4 dni po wystąpieniu ostrych objawów dławicy piersiowej, w tym np. u chorych, którzy prawdopodobnie zostaną poddani wczesnej przezskórnej angioplastyce wieńcowej (PTCA).
Preparat należy stosować równolegle z kwasem acetylosalicylowym i niefrakcjonowaną heparyną.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób:
• z objawami krwawienia z przewodu pokarmowego, obfitym krwawieniem z układu moczowo-płciowego lub innymi, czynnymi, nieprawidłowymi krwawieniami w ciągu 30 dni poprzedzających leczenie
• po udarze przebytym w ciągu ostatnich 30 dni lub po udarze krwotocznym w przeszłości
• z przebytymi w przeszłości chorobami wewnątrzczaszkowymi (nowotwory, wady rozwojowe tętniczo-żylne, tętniak)
• po przebytym w ciągu ostatnich 6 tygodni dużym zabiegu chirurgicznym lub ciężkim urazie
• ze skazą krwotoczną przebytą w przeszłości
• z małopłytkowością (<100 000 komórek/mm3)
• z czasem protrombinowym 1,2-krotnie większym od wartości prawidłowych lub współczynnikiem INR ≥2,0
• z ciężkim nadciśnieniem tętniczym (ciśnienie skurczowe >200 mm Hg lub ciśnienie rozkurczowe >110 mm Hg, pomimo leczenia przeciwnadciśnieniowego)
• z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min)
• dializowanych
• ze znaczącymi klinicznie zaburzeniami czynności wątroby
• jednocześnie stosujących inne inhibitory receptorów glikoproteinowych (GP) IIb/IIIa drogą pozajelitową (lub u których ich podanie jest planowane).

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Podczas leczenia należy uważnie obserwować chorych, a szczególnie: kobiety, osoby w podeszłym wieku, chorych z małą masą ciała oraz u osoby z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≥30–<50 ml/min), a także osoby, którym wcześnie podano lek, pod kątem występowania objawów krwawienia.

U chorych poddawanych przezskórnej plastyce tętnic, krwawienie występuje najczęściej w miejscu dostępu do tętnicy. Należy uważnie kontrolować wszystkie możliwe miejsca wystąpienia krwawienia (miejsca wprowadzenia cewnika, miejsca wkłucia do żyły lub tętnicy, nacięcia oraz przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy, ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy oraz przestrzeń pozaotrzewnowa).

Należy zachować ostrożność u osób, które stosują jednocześnie inne leki wpływające na proces krzepnięcia krwi, w tym tyklopidynę, klopidogrel, leki trombolityczne, doustne leki przeciwzakrzepowe, roztwory dekstranu, adenozynę, sulfinpirazon, prostacyklinę, niesteroidowe leki przeciwzapalne lub dypirydamol.

Brak doświadczenia odnośnie równoległego stosowania eptyfibatydu i drobnocząsteczkowych heparyn.

Ze względu na ograniczone dane odnośnie bezpieczeństwa i skuteczności, nie zaleca się stosowania preparatu u osób, u których wskazane jest leczenie trombolityczne (np. pełnościenny zawał serca z nowym patologicznym załamkiem Q, z uniesieniem odcinka ST, lub blokiem lewej odnogi pęczka Hisa w zapisie EKG).

W przypadku konieczności zastosowania leczenia trombolitycznego, wykonania pilnego zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) lub kontrapulsacji wewnątrzaortalnej, należy niezwłocznie przerwać podawanie wlewu.

W przypadku wystąpienia intensywnego krwawienia, którego nie można opanować za pomocą ucisku, należy natychmiast przerwać podawanie zarówno eptyfibatydu jak i stosowanej równolegle niefrakcjonowanej heparyny.

Podczas leczenia występuje istotne zwiększenie częstości krwawień, szczególnie w miejscu wprowadzenia koszulki cewnika do tętnicy udowej, należy zachować ostrożność, a po usunięciu koszulki, dokładnie kontrolować parametry krzepnięcia krwi.

Preparat hamuje agregację płytek krwi, nie mając prawdopodobnie wpływu na ich żywotność. Podczas leczenia może wystąpić małopłytkowość (w tym ostra, głęboka małopłytkowość). Mechanizm tego zjawiska nie jest w pełni poznany, jednak obecność we krwi chorego przeciwko receptorom GP IIb/IIIa związanym z eptyfibatydem, wskazuje na mechanizm immunologiczny. Opisane przeciwciała występują naturalnie u niektórych zdrowych osób, dlatego małopłytkowość może wystąpić już po pierwszym podaniu preparatu. Należy oznaczyć liczbę płytek krwi przed rozpoczęciem leczenia, w ciągu 6 godzin po podaniu preparatu, co najmniej 1 raz na dobę w czasie trwania oraz natychmiast w przypadku objawów klinicznych niespodziewanego krwawienia. W przypadku zmniejszenia liczby płytek krwi do wartości poniżej 100 000/mm3 lub wystąpienia ostrej, głębokiej małopłytkowości, należy rozważyć przerwanie podawania wszystkich leków, które mogą mieć wpływ na zmniejszenie liczby płytek krwi, włączając w to eptyfibatyd, heparynę i klopidogrel. Decyzję o podaniu koncentratu płytek krwi lekarz podejmie, biorąc pod uwagę stan kliniczny chorego.

Ze względu na brak danych, podawanie preparatu osobom, u których wcześniej wystąpiła immunologicznie indukowana małopłytkowość związana ze stosowaniem inhibitorów GP IIb/IIIa, nie jest zalecane.

Równolegle z eptyfibatydem zalecane jest podawanie heparyny, o ile nie istnieją przeciwwskazania do jej stosowania (szczegółowe informacje znajdują się w zarejestrowanych materiałach producenta).

Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać następujące badania: oznaczenie czasu protrombinowego (PT), aktywowanego czasu tromboplastyny częściowej (APTT), stężenia kreatyniny w surowicy, liczby płytek krwi, wartości hematokrytu oraz stężenia hemoglobiny. Stężenie hemoglobiny, wartość hematokrytu i liczbę płytek krwi należy także kontrolować w ciągu 6 godzin od rozpoczęcia leczenia, a następnie co najmniej 1 raz w ciągu doby (lub częściej, jeśli wystąpi zmniejszenie tych wartości). Jeśli liczba płytek zmniejsza się poniżej 100 000/mm3, konieczne jest dalsze oznaczanie liczby płytek krwi w celu wykluczenia rzekomej małopłytkowości. Należy zaprzestać podawania niefrakcjonowanej heparyny. U pacjentów poddawanych PCI należy oznaczyć także ACT.

Informacje o dodatkowych składnikach preparatu:
  preparat zawiera 172 mg sodu w 1 fiolce, co odpowiada 8,6% zalecanego maksymalnego dziennego spożycia sodu dla osoby dorosłej.

Preparat ma postać roztworu do wstrzykiwań. Przeznaczony jest do stosowania wyłącznie w warunkach szpitalnych. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli z objawami niestabilnej dławicy piersiowej (UA) lub zawałem serca bez załamka Q (NQMI).

180 mikrogramów na kg masy ciała w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) jak najszybciej po ustaleniu rozpoznania, a następnie wlew ciągły w dawce 2 mikrogramy na kg masy ciała na minutę do 72 godzin, do czasu rozpoczęcia zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) lub do czasu wypisania ze szpitala (zależnie od tego co nastąpi pierwsze). Jeśli podczas podawania eptyfibatydu wykonywana jest przezskórna interwencja wieńcowa (PCI), wlew należy kontynuować przez 20–24 godzin po zakończeniu PCI; całkowity czas leczenia wynosi wówczas maksymalnie 96 godzin.

Jeśli podczas leczenia eptyfibatydem, chory wymaga natychmiastowego lub pilnego wykonania zabiegu kardiochirurgicznego, należy natychmiast przerwać podawanie wlewu. Jeśli zachodzi potrzeba przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego w trybie przyspieszonym, należy przerwać wlew eptyfibatydu w odpowiednim czasie, pozwalającym na powrót prawidłowej czynności płytek krwi.

Stosowanie preparatu u osób z klinicznie istotnymi zaburzeniami czynności wątroby jest przeciwwskazane. Należy zachować ostrożność u osób, u których zaburzeniom czynności wątroby towarzyszą zaburzenia krzepnięcia.

Stosowanie preparatu u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek jest przeciwwskazane. U osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek należy podać dożylny bolus 180 mikrogramów na kg masy ciała, a następnie wlew ciągły w dawce 1,0 mikrogram na kg masy ciała na minutę przez zalecany czas leczenia.

Ze względu na brak danych odnośnie bezpieczeństwa i skuteczności, nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Zaleca się równoległe z preparatem stosowanie heparyny oraz kwasu acetylosalicylowego (jeśli nie jest to przeciwwskazane).

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.

Ze względu na brak badań nie zaleca się stosowania preparatu w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne
Jeśli konieczne jest zastosowanie u kobiety karmiącej piersią, zaleca się przerwanie karmienia.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W szczególności skonsultuj się z lekarzem, jeżeli stosujesz którykolwiek z niżej wymienionych leków, ponieważ konieczna może być zmiana dawkowania lub zaprzestanie przyjmowania określonego preparatu.

Podczas stosowania warfaryny i dipirydamolu równolegle z eptyfibatydem, ryzyko wystąpienia dużych i małych krwawień nie zwiększa się.

Brak przekonujących dowodów, że eptyfibatyd zwiększa ryzyko wystąpienia dużych i małych krwawień podczas stosowania go z tkankowym aktywatorem plazminogenu; ryzyko to jest większe w przypadku równoległego stosowania ze streptokinazą. W badaniu dotyczącym ostrego zawału serca z uniesieniem odcinka ST skojarzone stosowanie zmniejszonej dawki tenekteplazy z eptyfibatydem zwiększało ryzyko wystąpienia dużych i małych krwawień.

Jak każdy lek, również Eptifibatide Accord może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Często mogą wystąpić: zatrzymanie akcji serca, migotanie komór, częstoskurcz komorowy, zastoinowa niewydolność serca, blok przedsionkowo-komorowy, migotanie przedsionków, wstrząs, niedociśnienie tętnicze, zapalenie żył.

Niezbyt często mogą wystąpić: małopłytkowość, niedotlenienie mózgu.

Bardzo często mogą wystąpić: krwawienie (duże lub małe krwawienie, w tym: krwawienie z dostępu do tętnicy udowej, krwawienie związane z zabiegiem pomostowania aortalno-wieńcowego, krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z układu moczowo-płciowego, krwawienie do przestrzeni zaotrzewnowej, krwawienie wewnątrzczaszkowe, wymioty krwawe, krwiomocz, krwawienie z jamy ustnej i gardła, zmniejszenie stężenia hemoglobiny/ wartości hematokrytu i inne).

Ponadto, po wprowadzeniu preparatu do obrotu, bardzo rzadko występowały: krwawienia prowadzące do zgonu (w większości dotyczące zaburzeń ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego: krwotoki domózgowe i wewnątrzczaszkowe); krwotok płucny, ostra głęboka trombocytopenia, krwiak, reakcje anafilaktyczne, reakcje w miejscu podania, takie jak pokrzywka.