medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania
Swoista szczepionka przeciwko pałeczce ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa, w skład której wchodzą połączone w równych objętościach supernatanty zawierające antygeny strukturalne i pozakomórkowe zabitych szczepów P. aeruginosa. Szczepy hodowane są na podłożu syntetycznym i reprezentują 7 immunotypów. Szczepionka podawana profilaktycznie i leczniczo stymuluje czynność organizmu, powodując zwiększenie stężenia przeciwciał skierowanych przeciw pałeczce ropy błękitnej w surowicy. Podana bezpośrednio po urazie zmniejsza ryzyko wystąpienia bakteriemii i posocznicy.
Stany zagrożenia zakażeniem i posocznicą wywołaną przez P. aeruginosa, zwłaszcza u osób z rozległymi oparzeniami. Preparat stosuje się profilaktycznie w celu uzyskania czynnej odporności na zakażenia wywołane przez P. aeruginosa oraz leczniczo w zakażeniach wywołanych przez tę bakterię w celu poprawy swoistej odporności i zmniejszenia ryzyka wystąpienia bakteriemii oraz posocznicy.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ostre stany chorobowe z gorączką niewywołane przez P. aeruginosa (łagodne infekcje nie są przeciwwskazaniem do podania szczepionki), zaostrzenie chorób przewlekłych (szczepienie wykonać po ustąpieniu zaostrzenia), ciąża, okres karmienia piersią. W przypadku występowania przeciwwskazań do stosowania szczepionki należy rozważyć stosunek ryzyka podania szczepionki do ryzyka wystąpienia zakażenia.
Wywiad lekarski
Szczepienie powinno być poprzedzone przeprowadzeniem dokładnego wywiadu lekarskiego (ze szczególnym uwzględnieniem poprzednich szczepień i działań niepożądanych, które mogły być nimi spowodowane) oraz badaniem lekarskim.
Reakcja anafilaktyczna
Podobnie jak w przypadku innych szczepionek, należy zapewnić możliwość odpowiedniego leczenia w przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Po szczepieniu pacjent powinien pozostawać pod obserwacją lekarza przez 30 min.
Leczenie immunosupresyjne, niedobory odporności
U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu lub z niedoborami odporności odpowiedź na szczepionkę może być osłabiona. Zaleca się przesunięcie terminu szczepień do zakończenia terapii immunosupresyjnej.
Droga podania
Nie podawać donaczyniowo, a przed podaniem należy upewnić się, że igła nie jest wprowadzona do naczynia krwionośnego.
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.
Leczenie immunosupresyjne
U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu odpowiedź na szczepionkę może być osłabiona; zaleca się przesunięcie terminu szczepień.
Ból głowy, zaczerwienienie, obrzęk, ból w miejscu podania, gorączka, złe samopoczucie. Objawy te zwykle ustępują po 24–48 h. W razie wystąpienia działań niepożądanych należy wydłużyć przerwy między kolejnymi dawkami lub powtórzyć dawkę, po której wystąpiły te reakcje, dochodząc jednak konsekwentnie do dawki 1 ml.
Nie stosować w czasie ciąży i w okresie karmienia piersią.
I.m. W 1. dniu 0,2 ml, w 4. – 0,4 ml, w 6. – 0,6 ml, w 8. – 0,8 ml, w 10. – 1 ml. U osób oparzonych podać możliwie najwcześniej, w 1.–3. dniu od oparzenia i ściśle przestrzegać podanego schematu. W przypadku wystąpienia silnych odczynów miejscowych lub ogólnych wydłużyć przerwy między kolejnymi dawkami lub powtórzyć ostatnią podaną dawkę, dochodząc jednak konsekwentnie do dawki 1 ml.
Warunki przechowywania
Przechowywać w temp. 2–8°C. Nie zamrażać. W przypadku zamrożenia szczepionkę należy zniszczyć.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
