Telmisartan – lek przeciwnadciśnieniowy, zapobiegający skurczom ścian naczyń krwionośnych. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II (leki te nazywane są też sartanami lub oznaczane skrótem ARB, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin II Receptor Blockers). Działanie telmisartanu, podobnie jak innych sartanów, polega na wybiórczym blokowaniu receptorów angiotensyny II (a konkretnie tzw. receptorów AT1) występujących m.in. na powierzchni komórek mięśni gładkich w ścianach naczyń krwionośnych. Zablokowanie tych receptorów uniemożliwia ich łączenie się z angiotensyną II co hamuje efekty jej działania. Angiotensyna II jest substancją powodującą skurcz naczyń krwionośnych, wpływającą na funkcje nerek i stymulującą uwalnianie aldosteronu przez nadnercza. Efektem działania angiotensyny II jest zwiększenie ciśnienia tętniczego a także zmiany morfologiczne w układzie sercowo-naczyniowym (np. pogrubienie ścian naczyń, rozrost serca). Działanie telmisartanu, podobnie jak innych leków z tej grupy, skutecznie blokuje biologiczne efekty działania angiotensyny II i w rezultacie prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, zmniejszenia stężenia aldosteronu i obniżenia ciśnienia tętniczego. Telmisartan, podobnie jak inne sartany, stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Telmisartan obniża ciśnienie tętnicze (skurczowe i rozkurczowe) nie wpływając na częstotliwość rytmu serca. Obniżenie ciśnienia tętniczego pojawia się stopniowo w ciągu 3. godzin po przyjęciu pojedynczej dawki telmisartanu i utrzymuje się przez ponad 24 godziny. Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego wymaga zwykle 4.–8. tygodni stosowania preparatu. Zaprzestanie stosowania telmisartanu przez chorych z nadciśnieniem tętniczym nie powoduje nagłego wzrostu ciśnienia (brak tzw. efektu z odbicia). Ciśnienie tętnicze stopniowo, w ciągu kilku dni, powraca do wartości sprzed rozpoczęcia leczenia. Dodatkowo telmisartan stosowany jest w profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego u osób z grupy ryzyka. W grupie ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego znajdują się osoby z jawną chorobą miażdżycową (choroba niedokrwienna serca, udar mózgu, choroba tętnic obwodowych w wywiadzie) oraz chorzy na cukrzycę typu 2 z powikłaniami narządowymi. Częstość występowania działań niepożądanych telmisartanu w badaniach klinicznych nie różniła się od częstości występowania działań niepożądanych placebo.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł