Pegaspargaza (opis profesjonalny)

Działanie - Pegaspargaza

Mechanizm działania
Pochodna L-asparaginazy, enzymu izolowanego z Escherichia coli, katalizującego rozszczepienie L-asparaginy na kwas asparaginowy i amoniak. Powstaje poprzez połączenie wiązaniem kowalencyjnym eteru monometylowego polietylenoglikolu z asparaginazą. Asparaginaza wykazuje działanie cytostatyczne w stosunku do tych komórek nowotworowych, które charakteryzują się małą aktywnością syntetazy L-asparaginianowej, są więc uzależnione od dostępności egzogennego aminokwasu. Na skutek rozkładu L-asparaginy przez podawaną z zewnątrz asparaginazę dochodzi do zahamowania syntezy kwasów nukleinowych i białek w komórkach nowotworowych.

Wskazania do stosowania - Pegaspargaza

Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej
Chemioterapia skojarzona w leczeniu reindukującym ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci i dorosłych, u których rozwinęła się nadwrażliwość na niezmodyfikowaną L-asparaginazę.

Przeciwwskazania stosowania - Pegaspargaza

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Zapalenie trzustki, także w wywiadzie. Krwawienie związane z uprzednim leczeniem L-asparaginazą. U chorych, u których uprzednio wystąpiły ciężkie reakcje alergiczne, jak: uogólniona pokrzywka, skurcz oskrzeli, obrzęk krtani, niedociśnienie lub inne poważne działania niepożądane.

Leki o działaniu przeciwzakrzepowym
Ze względu na nasilone ryzyko krwawień należy zachować ostrożność u chorych przyjmujących jednocześnie leki o działaniu przeciwzakrzepowym (np. NLPZ).

Zaburzenia czynności wątroby
Należy zachować szczególną ostrożność u chorych leczonych preparatami powodującymi uszkodzenia wątroby, szczególnie w przypadku już istniejących zaburzeń czynności wątroby.

Działanie immunosupresyjne
Pegaspargaza może wykazywać działanie immunosupresyjne i może predysponować do rozwoju zakażeń u leczonych nią osób.

Kontrola przebiegu leczenia
W trakcie leczenia konieczne jest monitorowanie obrazu krwi obwodowej i szpiku kostnego, stężenia glukozy, aktywności amylazy w surowicy, a u chorych leczonych w skojarzeniu z hepatotoksyczną chemioterapią także czynności wątroby. Należy również kontrolować stężenie fibrynogenu, czas protrombinowy i czas częściowej tromboplastyny po aktywacji.

Interakcje - Pegaspargaza

Inne leki wiążące się z białkami osocza
Nadmierna utrata białek wywołana przez pegaspargazę może zwiększać toksyczność innych leków wiążących się z białkami osocza.

Metotreksat
Pegaspargaza poprzez zahamowanie syntezy białek i replikacji komórek może osłabiać efekty działania metotreksatu.

Leki metabolizowane w wątrobie
Pegaspargaza może zakłócać proces deaktywacji enzymatycznej leków metabolizowanych w wątrobie.

Leki o działaniu przeciwzakrzepowym
W trakcie jednoczesnego stosowania z pochodnymi kumaryny, heparyną, dipirydamolem, kwasem acetylosalicylowym i NLPZ zwiększa się ryzyko wystąpienia krwawień.

Działania niepożądane - Pegaspargaza

Często (≥5%): reakcje alergiczne (osutka, obrzęki, ból, gorączka, dreszcze, pokrzywka, duszność, skurcz oskrzeli), zwiększenie aktywności ALT, nudności, wymioty, złe samopoczucie.

Rzadziej (1–5%): reakcja anafilaktyczna, reakcja w miejscu wstrzyknięcia, obrzęk warg, ból brzucha, ból kończyn, niedociśnienie, częstoskurcz, zakrzepica, brak łaknienia, biegunka, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby, uogólnione wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, zmniejszenie stężenia fibrynogenu, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, leukopenia, małopłytkowość, hiperglikemia, hipoglikemia, hiperurykemia, obrzęki obwodowe, zwiększenie aktywność AST, bóle stawów, bóle mięśni, drgawki, bóle głowy, poty nocne, parestezje.

Rzadko (<1%): skurcz oskrzeli, wysypka z wybroczynami, obrzęk twarzy, posocznica, wstrząs septyczny, ból w klace piersiowej, zapalenie wsierdzia, nadciśnienie tętnicze, zaparcia, wzdęcia, ból żołądka i/lub jelit, powiększenie wątroby, wzmożony apetyt, zaburzenia krzepnięcia, plamica, zwiększenie aktywności amylazy, nadmierne pragnienie, hiponatremia, spadek masy ciała, dezorientacja, zawroty głowy, chwiejność emocjonalna, senność, kaszel, krwawienie z nosa, zakażenia górnych dróg oddechowych, rumień, świąd, krwiomocz, zaburzenia czynności nerek, zwiększenie stężenia amoniaku we krwi.

Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania brak swoistego antidotum – leczenie objawowe i podtrzymujące.

Ciąża i laktacja - Pegaspargaza

Kategoria C. Nie zaleca się stosowania w ciąży. W trakcie leczenia należy stosować skuteczne metody antykoncepcji.

Nie stosować w okresie karmienia piersią lub przerwać karmienie piersią, jeśli leczenie jest konieczne.

Dawkowanie - Pegaspargaza

Podawać i.m. lub w trwającym 1–2 h wlewie i.v.; w przypadku mniejszych objętości zaleca się podawanie i.m. I.m. nie należy podawać więcej niż 2 ml u dzieci i 3 ml u dorosłych, jeśli objętość podawanego leku jest większa niż zalecana, iniekcje należy wykonać w kilku różnych miejscach.

Dorośli >21. rż. 2000 j.m./m² pc. co 14 dni.
Dzieci, młodzież i dorośli ≤21. rż.: osoby ≥0,6 m² pc. – 2500 j.m./m² pc. co 14 dni, osoby <0,6 m² pc. - 82,5 j.m./kg mc. co 14 dni.

Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Uwagi dla Pegaspargaza

Lek może upośledzać sprawność psychofizyczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn; działanie to dodatkowo potęguje alkohol.

Warunki przechowywania
Przechowywać w temp. 2–8°C. Nie zamrażać. Unikać intensywnego mieszania i wstrząsów.

Sposób stosowania leku
Lek powinien być stosowany pod nadzorem onkologa klinicznego z odpowiednim doświadczeniem w stosowaniu leków przeciwnowotworowych.

Przeczytaj też artykuły

• Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL)

Preparaty na rynku polskim zawierające pegaspargaza