Kwas zoledronowy jest lekiem zaliczanym do grupy bisfosfonianów. Mechanizm działania leku polega na łączeniu się z hydroksyapatytami znajdującymi się w kościach, ze szczególnie dużym powinowactwem do tych części kości, które podlegają aktywnej przebudowie. Kwas zoledronowy hamuje aktywność osteoklastów, czyli komórek kościogubnych, mających zdolność rozpuszczania i resorpcji tkanki kostnej, nie wpływa natomiast hamująco na proces tworzenia kości. Dzięki temu następuje stopniowy przyrost masy kostnej i tworzenie normalnej tkanki kostnej z lekiem wbudowanym w macierz kości, w której jest farmakologicznie nieaktywny. Wykazano, że w porównaniu z placebo albo z niestosowaniem żadnego swoistego leczenia, kwas zoledronowy zmniejsza ryzyko złamań kręgów, skuteczność w zapobieganiu złamaniom szyjki kości udowej nie została ustalona.
Wskazaniem do stosowania kwasu zoledronowego jest leczenie osteoporozy, w tym osteoporozy związanej z długotrwałym stosowaniem ogólnoustrojowo glikokortykosteroidów, u kobiet po menopauzie oraz u mężczyzn ze zwiększonym ryzykiem złamań. Ponadto lek stosuje się zapobieganiu powikłaniom kostnym (np. patologiczne złamania, złamania kompresyjne kręgów, napromienianie lub operacje kości albo hiperkalcemia w przebiegu choroby nowotworowej) u chorych z zaawansowanymi nowotworami z przerzutami do kości, w leczeniu hiperkalcemii wywołanej chorobą nowotworową oraz w chorobie Pageta kości.
Kwas zoledronowy podaje się dożylnie. W leczeniu osteoporozy lek podaje się raz na rok, w innych wskazaniach co 3–4 tygodnie (choroby nowotworowe) lub jednorazowo (choroba Pageta).
Ponieważ lek podawany jest dożylnie, jego dostępność biologiczna wynosi 100%. Nie ma dowodów na to, by kwas zoledronowy był metabolizowany w organizmie ludzkim.
Więcej informacji – patrz: opisy preparatów
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł