Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa (opis profesjonalny)

Działanie - Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

Mechanizm działania
Szczepionka zawiera oczyszczony polisacharyd otoczkowy (Vi) pałeczki Salmonella typhi (szczep Ty2). Odporność pojawia się ok. 2–3 tyg. po szczepieniu i utrzymuje się co najmniej 3 lata. W krajach uprzemysłowionych po jednorazowym podaniu szczepionki uzyskuje się serokonwersję u >90% osób. W rejonach endemicznych (Nepal, Południowa Afryka) ochronne miano przeciwciał stwierdzono odpowiednio u 77% i 55% szczepionych.

Wskazania do stosowania - Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

Zapobieganie zakażeniom durem brzusznym u dorosłych i dzieci po 2. rż. udających się w rejony endemiczne oraz u osób, którym nie można podać szczepionki pełnokomórkowej.

Przeciwwskazania stosowania - Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Konieczność odroczenia szczepienia
Szczepienie należy odroczyć w przypadku ostrych chorób zakaźnych, chorób przebiegających z gorączką lub postępujących chorób przewlekłych.

Droga podania
Nie podawać donaczyniowo.

Dzieci
Szczepionka nie jest wskazana u dzieci przed 2. rż., ponieważ odpowiedź immunologiczna na szczepienie może nie być wystarczająca

Uwagi
Szczepienie nie zabezpiecza przed zakażeniem S. paratyphi A i B.

Omdlenie
Omdlenie (zasłabnięcie) może wystąpić po szczepieniu lub nawet przed nim, szczególnie u młodzieży, jako psychogenna odpowiedź na ukłucie igłą; może temu towarzyszyć kilka objawów neurologicznych, takich jak: przemijające zaburzenia widzenia, parestezje oraz toniczno-kloniczne ruchy kończyn podczas odzyskiwania przytomności; należy wdrożyć procedury zapobiegające urazom w wyniku omdlenia.

Interakcje - Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

Inne szczepionki
Szczepionka może być podawana jednocześnie, ale w oddzielne miejsca, ze szczepionkami przeciw WZW A i B, żółtej gorączce, błonicy, tężcowi, poliomyelitis, wściekliźnie, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych wywołanym przez Neisseria meningitidis A lub C.

Działania niepożądane - Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

Bardzo często: ból, stwardnienie, zaczerwienienie w miejscu podania.

Często: gorączka.

Ponadto: reakcja anafilaktoidalna, choroba posurowicza, ból głowy, omdlenie wazowagalne w odpowiedzi na szczepienie, nudności, ból brzucha, świąd, wysypka, pokrzywka, ból stawów, ból mięśni, zmęczenie, złe samopoczucie.

Ciąża i laktacja - Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

Kategoria C. Ze względu na ograniczone dane nie zaleca się stosowania szczepionki u kobiet w ciąży; w razie konieczności, należy rozważyć ewentualne korzyści i ryzyko związane z zastosowaniem szczepionki, biorąc pod uwagę sytuację epidemiologiczną.

Szczepionkę można podawać w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie - Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

I.m lub s.c. Dorośli i dzieci po 2. rż. Uodpornienie uzyskuje się po podaniu jednej dawki. Szczepienia należy powtarzać co 3 lata, jeśli osoba nadal narażona jest na zakażenie.

Uwagi dla Szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa

Warunki przechowywania
Przechowywać w temp. 2–8°C, nie zamrażać.

Przeczytaj też artykuły

• Biegunka infekcyjna
• Biegunka ostra

Preparaty na rynku polskim zawierające szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa