medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania
Półsyntetyczny lipopeptyd syntetyzowany z produktu fermentacji Glarea lozoyensis. Hamuje syntezę beta-(1,3)-D-glukanu, składnika ściany komórkowej wielu grzybów pleśniowych i drożdżaków, który nie występuje w komórkach ssaków. Kaspofungina działa grzybobójczo na drożdżaki z rodzaju Candida. Podczas ekspozycji grzybów z rodzaju Aspergillus na kaspofunginę dochodzi do rozpadu i śmierci części szczytowej grzybni i miejsc jej rozgałęziania, gdzie następuje wzrost komórek i ich podział. In vitro lek jest aktywny wobec Aspergillus fumigatus, Aspergillus flavus, Aspergillus niger, Aspergillus nidulans, Aspergillus terreus, Aspergillus candidus, Candida albicans, Candida dubliniensis, Candida glabrata, Candida guilliermondii, Candida kefyr, Candida krusei, Candida lipolytica, Candida lusitaniae, Candida parapsilosis, Candida rugosa i Candida tropicalis, w tym przeciw izolatom opornym na wiele leków. Lek najprawdopodobniej nie działa na drożdżaki z rodzajów innych niż Candida oraz pleśnie z rodzajów innych niż Aspergillus. Nie ustalono korelacji pomiędzy wartością MIC a skutecznością kliniczną. Mechanizm powstawania oporności na lek pozostaje nieznany.
Farmakokinetyka
Po podaniu i.v. lek wiąże się w znacznym stopniu z białkami osocza. Ulega samoistnemu rozpadowi do związku z otwartym pierścieniem, który ulega następnie hydrolizie i N-acetylacji; powstające związki pośrednie łączą się nieodwracalnie z białkami osocza. Lek nie hamuje aktywności izoenzymów CYP 1A2, 2A6, 2C9, 2C19, 2D6, 3A4 cytochromu P-450. Na klirens osoczowy największy wpływ ma dystrybucja. Lek jest wydalany z moczem (41%) i kałem (34%). t1/2 ok. 12–15 dni. Farmakokinetyka jest nieliniowa. Niewydolność nerek lub łagodna niewydolność wątroby prowadzi do niewielkiego zwiększenia stężeń leku we krwi. Umiarkowana niewydolność wątroby powoduje znaczne zwiększenie stężeń leku we krwi. U zwierząt kaspofungina przenika przez łożysko i do mleka matki.
Leczenie grzybic
Leczenie inwazyjnej kandydozy u dorosłych lub dzieci.
Leczenie inwazyjnej aspergilozy u dorosłych lub dzieci w przypadku oporności na leczenie amfoterycyną B, preparatami lipidowymi amfoterycyny B i/lub itrakonazolem albo nietolerancji tych leków.
Leczenie empiryczne w przypadku podejrzenia zakażenia Candida spp. lub Aspergillus spp. u dorosłych lub dzieci z gorączką i neutropenią.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.
Cyklosporyna
Równolegle z cyklosporyną stosować wyłącznie po rozważeniu korzyści i ryzyka; należy wówczas rozważyć monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych.
Osoby do 18. rż.
Ze względu na brak odpowiednich badań nie stosować u osób do 18. rż.
Niewydolność wątroby
Nie ma doświadczeń dotyczących stosowania u osób z ciężką niewydolnością wątroby; w razie konieczności podawania kaspofunginy u tych chorych należy zachować szczególną ostrożność.
Długotrwałe stosowanie
Dane dotyczące stosowania dłużej niż 4 tyg. są ograniczone, niemniej wskazują one na dobrą tolerancję kaspofunginy stosowanej do 162 dni.
Rozcieńczanie preparatu
Do rozcieńczania preparatu nie stosować roztworów zawierających glukozę.
Dodatkowe składniki preparatu
Nie stosować u chorych z dziedzicznym zaburzeniem tolerancji fruktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Cyklosporyna
Cyklosporyna zwiększa AUC kaspofunginy o ok. 35%; kaspofungina nie wpływa na stężenie cyklosporyny; podczas równoległego stosowania tych leków zwiększa się aktywność aminotransferaz.
Takrolimus
Kaspofungina zmniejsza stężenie takrolimusu; podczas równoległego stosowania tych leków konieczne jest monitorowanie stężeń takrolimusu.
Ryfampicyna, induktory cytochromu P-450
Ryfampicyna zwiększa AUC i stężenie kaspofunginy w pierwszym dniu podawania obu leków; podczas długotrwałego stosowania obu leków ryfampicyna zmniejsza stężenie kaspofunginy, nie wpływając istotnie na AUC; podobnych efektów należy oczekiwać w przypadku stosowania induktorów cytochromu P-450; stężenie kaspofunginy może ulegać zmniejszeniu podczas równoległego stosowania efawirenzu, newirapiny, deksametazonu, fenytoiny, karbamazepiny.
Inne leki
Itrakonazol, amfoterycyna B, mykofenolan mofetylu, nelfinawir, takrolimus nie wpływają na farmakokinetykę kaspofunginy; również kaspofungina nie wpływa na farmakokinetykę itrakonazolu, amfoterycyny B, mykofenolanu mofetylu.
Bardzo często: gorączka.
Często: niedokrwistość, bóle głowy, tachykardia, zapalenie żył lub zakrzepowe zapalenie żył, uderzenia gorąca, duszności, ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, osutka, świąd, pocenie się, ból, dreszcze, powikłania dotyczące żył, do których podawano lek, zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny bezpośredniej i całkowitej, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie hematokrytu, zmniejszenie stężenia potasu w surowicy, niedobór magnezu we krwi, zmniejszenie stężenia albumin, zmniejszenie liczby leukocytów, zwiększenie liczby eozynofilów, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, zwiększenie liczby krwinek czerwonych wydalanych w moczu, wydłużenie czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji, zmniejszenie stężenia całkowitego białka w surowicy, zwiększenie wydalania białka w moczu, wydłużenie czasu protrombinowego, zmniejszenie stężenia sodu w osoczu, zwiększenie liczby krwinek białych wydalanych w moczu, zmniejszenie stężenia wapnia w osoczu).
Niezbyt często hiperkalcemia.
Także reakcja anafilaktyczna, osutka, obrzęk twarzy, świąd, uczucie gorąca, skurcz oskrzeli. U osób z aspergilozą obrzęk płuc, zespół zaburzeń oddychania u dorosłych, nacieki w badaniu radiograficznym.
Po wprowadzeniu leku na rynek obserwowano także zaburzenia czynności wątroby, obrzęk (miejscowy i obwodowy).
Przedawkowanie
Przedawkowanie. Po niezamierzonym podaniu dawki dobowej 140 mg nie odnotowano działań niepożądanych. Lek nie jest usuwany podczas hemodializy.
Kategoria C. U kobiet w ciąży stosować wyłącznie w razie bezwzględnej konieczności.
Podczas leczenia kaspofunginą nie należy karmić piersią.
I.v. we wlewie trwającym 1 h.
Dorośli. Początkowo dawka nasycająca 70 mg, następnie u osób <80 kg mc. 50 mg/d, u osób >80 kg mc. – 70 mg/d.
Dzieci 12. mż.–17. rż. Początkowo dawka nasycająca 70 mg/m2 pc., a następnie 50 mg/m2 pc./d (dawka maks. 70 mg/d); jeśli dawka wynosząca 50 mg/m2 pc./d jest dobrze tolerowana, ale nie zapewnia zadowalającej odpowiedzi klinicznej, można ją zwiększyć do 70 mg/m2 pc./d. Nie przeprowadzono wystarczających badań klinicznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u noworodków i niemowląt poniżej 12. mż.; zachować ostrożność; ograniczone dane sugerują, że można rozważyć podawanie noworodkom i niemowlętom poniżej 3. mż. 25 mg/m2 pc./d, a dzieciom 3.–11. mż. 50 mg/m2 pc./d.
W inwazyjnej kandydozie czas leczenia ustala się indywidualnie; po uzyskaniu poprawy i ujemnych wyników posiewów można rozważyć wdrożenie doustnego leczenia przeciwgrzybiczego; zwykle leczenie przeciwgrzybicze należy stosować przez 14 dni po ostatnim dodatnim wyniku posiewu.
W inwazyjnej aspergilozie czas leczenia ustala się indywidualnie; leczenie należy zwykle kontynuować przez 7 dni po ustąpieniu objawów. W leczeniu empirycznym chorych z gorączką i neutropenią stosować przynajmniej przez 72 h po ustąpieniu neutropenii; u osób ze zdiagnozowanymi zakażeniami grzybiczymi stosować przynajmniej przez 14 dni, leczenie należy kontynuować przynajmniej przez 7 dni po ustąpieniu neutropenii i objawów klinicznych.
Osoby w podeszłym wieku, niewydolność wątroby i/lub nerek
U osób z upośledzoną czynnością nerek, łagodnym upośledzeniem czynności wątroby lub w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. U osób z umiarkowaną niewydolnością wątroby dawka początkowa 70 mg, a następnie 35 mg/d.
Induktory enzymów
W przypadku stosowania równolegle z induktorami izoenzymów metabolizujących kaspofunginę rozważyć zwiększenie dawki do 70 mg/d.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
