Macytentan (opis profesjonalny)

Działanie - Macytentan

Mechanizm działania
Silny antagonista receptorów endoteliny typu A i B (receptory ETA i ETB). In vitro działa ok. 100-krotnie bardziej swoiście na receptory ETA niż na ETB. Macytentan charakteryzuje się wysokim powinowactwem do receptorów ET w komórkach mięśni gładkich tętnic płucnych u ludzi i długim czasem ich blokowania. Zapobiega to zachodzącej z udziałem endoteliny aktywacji układu wtórnych przekaźników, powodujących skurcz naczyń i proliferację komórek mięśni gładkich.

Farmakokinetyka
Farmakokinetykę macytentanu opisano głównie u zdrowych osób. Ekspozycja na macytentan i jego czynny metabolit u osób z nadciśnieniem tętniczym płucnym była odpowiednio ok. 1,2- i 1,3-krotnie większa niż u osób zdrowych. Na farmakokinetykę leku nie ma wpływu stopień nasilenia nadciśnienia tętniczego płucnego. tmax macytentanu wynosi ok. 8 h. t1/2 macytentanu w fazie eliminacji wynosi ok. 16 h, a jego czynnego metabolitu 48 h. U zdrowych osób pokarm nie wpływa na ekspozycję na macytentan i jego czynny metabolit. Po wielokrotnym podaniu farmakokinetyka jest zależna od dawki (do dawki 30 mg). Lek i jego czynny metabolit wiążą się z białkami osocza w >99%, przede wszystkim z albuminami oraz w mniejszym stopniu z α1-kwaśną glikoproteiną. W wyniku oksydacyjnej depropylacji sulfamidu powstaje farmakologicznie aktywny metabolit macytentanu. Reakcja ta zależy od układu cytochromu P450, głównie CYP3A4 (ok. 99%) z nieznacznym udziałem CYP2C8, CYP2C9 i CYP2C19. Czynny metabolit krąży w osoczu ludzkim i może uczestniczyć w działaniu farmakologicznym. Inne szlaki metaboliczne dają produkty nieaktywne farmakologicznie. Niektóre enzymy należące do izoenzymów CYP2C, to znaczy CYP2C8, CYP2C9 i CYP2C19, jak również CYP3A4, uczestniczą w powstawaniu tych metabolitów. Macytentan ulega wydaleniu głównie z moczem (ok. 50% dawki). Ekspozycja na macytentan i jego czynny metabolit zwiększa się odpowiednio 1,3- i 1,6-krotnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Ekspozycja na macytentan zmniejsza się o 21%, 34% i 6%, a na aktywny metabolit o 20%, 25% i 25% u pacjentów z, odpowiednio, łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby.

Wskazania do stosowania - Macytentan

Długotrwałe leczenie nadciśnienia tętniczego płucnego klasy II lub III wg klasyfikacji WHO u osób dorosłych (monoterapia lub leczenie skojarzone). Wykazano skuteczność w nadciśnieniu tętniczym płucnym, w tym nadciśnieniu tętniczym płucnym idiopatycznym, dziedzicznym, związanym z chorobami tkanki łącznej oraz związanym ze skorygowanymi wrodzonymi prostymi wadami serca.

Przeciwwskazania stosowania - Macytentan

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężkie zaburzenia czynności wątroby, z marskością lub bez niej, zwiększona aktywność aminotransferaz w osoczu przekraczająca >3-krotnie górną granicę normy, ciąża, okres karmienia piersią. Nie stosować u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej antykoncepcji.

Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania macytentanu u osób do 18. rż.

Osoby w podeszłym wieku
Ze względu na ograniczone doświadczenie dotyczące stosowania macytentanu u osób po 75. rż., należy zachować ostrożność.

Osoby z nadciśnieniem tętniczym płucnym klasy I wg klasyfikacji WHO
Nie ustalono stosunku korzyści ze stosowania macytentanu do ryzyka z nim związanego u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym płucnym klasy I wg klasyfikacji WHO.

Zaburzenia czynności wątroby
Przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie (co 1 mies.) zaleca się monitorowanie aktywności AST i ALT. W przypadku wystąpienia trwałego, niewyjaśnionego, klinicznie istotnego zwiększenia aktywności AST i/lub ALT albo jeśli zwiększeniu aktywności AST i/lub ALT towarzyszy zwiększone stężenie bilirubiny przekraczające >2-krotnie górną granicę normy albo kliniczne objawy uszkodzenia wątroby (np. żółtaczka), leczenie należy przerwać. U osób bez objawów klinicznych uszkodzenia wątroby, można rozważyć wznowienie leczenia, gdy aktywność enzymów wątrobowych powróci do normy; zaleca się konsultację hepatologa. Nie zaleca się stosowania leku u osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby.

Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ryzyko wystąpienia niedociśnienia i niedokrwistości podczas leczenia macytentanem może być większe. Należy rozważyć monitorowanie ciśnienia tętniczego i stężenia hemoglobiny. Nie ma doświadczenia klinicznego związanego ze stosowaniem macytentanu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek; zaleca się zachowanie ostrożności. Nie ma doświadczenia w stosowaniu macytentanu u pacjentów poddawanych dializie; nie zaleca się podawania leku.

Monitorowanie stężenia hemoglobiny
Nie zaleca się rozpoczynania leczenia u osób z zaawansowaną niedokrwistością. Zaleca się monitorowanie stężenia hemoglobiny przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie, zgodnie ze wskazaniami klinicznymi.

Obrzęk płuc
Zgłaszano przypadki obrzęku płuc podczas podawania leków rozszerzających naczynia krwionośne (głównie prostacyklin) u pacjentów z zarostową chorobą żył płucnych. W przypadku wystąpienia objawów obrzęku płuc podczas stosowania macytentanu, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zarostowej choroby żył płucnych.

Kobiety w wieku rozrodczym
Leczenie można rozpocząć jedynie u kobiet w wieku rozrodczym stosującym skuteczne metody antykoncepcji, u których wykluczono ciążę. Skuteczne metody antykoncepcji należy także stosować 1 mies. po zakończeniu leczenia. Podczas leczenia macytentanem zaleca się wykonywanie testu ciążowego co 1 mies. – umożliwi to wczesne wykrycie ciąży.

Induktory i inhibitory CYP3A4
Należy unikać stosowania macytentanu w skojarzeniu z silnymi induktorami CYP3A4 (np. ryfampicyna, dziurawiec zwyczajny, karbamazepina, fenytoina). Należy zachować ostrożność podczas podawaniu macytentanu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon, rytonawir i sakwinawir).

Dodatkowe składniki preparatu
Ze względu na obecność laktozy w tabletkach, nie powinno się stosować u osób z wrodzoną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ze względu na obecność lecytyny sojowej w tabletkach, nie stosować u osób z nadwrażliwością na soję.

Interakcje - Macytentan

In vitro. Macytentan i jego czynny metabolit: nie wpływają w sposób istotny klinicznie na aktywność enzymów cytochromu P450, w istotnych klinicznie stężeniach nie hamują aktywności transporterów wychwytu wątrobowego lub nerkowego, w tym OATP1B1 i OATP1B3, nie są substratami OATP1B1 i OATP1B3, nie są inhibitorami pomp wątrobowych lub nerkowych, w tym glikoproteiny P i MDR-1 oraz transporterów MATE1 i MATE2-K, nie reagują z białkami zaangażowanymi w wątrobowy transport soli kwasów żółciowych tj. BSEP oraz z polipeptydem kotransportującym sód/taurocholan (NTCP). Macytentan w klinicznie istotnych stężeniach w jelicie hamuje BCRP. Lek nie jest substratem glikoproteiny P i MDR-1.

Silne induktory CYP3A4
Należy wziąć pod uwagę zmniejszoną skuteczność macytentanu podczas jednoczesnego stosowania silnego induktora CYP3A4, takiego jak ryfampicyna. Należy unikać stosowania macytentanu w skojarzeniu z silnymi induktorami CYP3A4 (np. ryfampicyna, dziurawiec zwyczajny, karbamazepina, fenytoina).

Silne inhibitory CYP3A4
Silne inhibitory CYP3A4 mogą zwiększać ekspozycję na macytentan. Należy zachować ostrożność podczas podawaniu macytentanu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon, rytonawir i sakwinawir).

Warfaryna
Macytentan nie wpływa na działanie przeciwzakrzepowe warfaryny. Warfaryna nie wpływa na farmakokinetykę macytentanu ani jego czynnego metabolitu.

Sildenafil
Podczas jednoczesnego podawania macytentanu i sildenafilu dochodzi do zmian ekspozycji na sildenafil oraz czynny metabolit macytentanu; zmiany te nie są klinicznie istotne. W badaniach u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym płucnym wykazano bezpieczeństwo i skuteczność równoległego stosowania macytentanu z sildenafilem.

Cyklosporyna A
Jednoczesne stosowanie cyklosporyny A (inhibitor CYP3A4 i OATP) nie wpływało w sposób klinicznie istotny na ekspozycję na macytentan w stanie stacjonarnym i jego czynny metabolit.

Doustne środki antykoncepcyjne
Macytentan w dawce 10 mg 1 ×/d nie wpływał na farmakokinetykę doustnego środka antykoncepcyjnego (1 mg noretysteronu i 0,035 mg etynyloestradiolu).

Działania niepożądane - Macytentan

Bardzo często: zapalenie błon śluzowych nosa i gardła, zapalenie oskrzeli, niedokrwistość, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, ból głowy, obrzęk, zatrzymanie płynów.

Często: zapalenie gardła, grypa, zakażenia dróg moczowych, leukopenia, małopłytkowość, zwiększenie aktywności aminotransferaz, niedociśnienie, obrzęk błony śluzowej nosa.

Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości (np. obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka).

Przedawkowanie
W badaniach po podaniu zdrowym osobom jednorazowej dawki do 600 mg, obserwowano wystąpienie działań niepożądanych, takich jak ból głowy, nudności i wymioty. W przypadku przedawkowania należy zastosować odpowiednie leczenie podtrzymujące.

Ciąża i laktacja - Macytentan

Leczenie można rozpocząć jedynie u kobiet w wieku rozrodczym stosującym skuteczne metody antykoncepcji, u których wykluczono ciążę. Skuteczne metody antykoncepcji należy także stosować 1 mies. po zakończeniu leczenia. Podczas leczenia macytentanem zaleca się wykonywanie testu ciążowego co 1 mies. – umożliwi to wczesne wykrycie ciąży.

Brak danych dotyczących stosowania macytentanu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Potencjalne ryzyko u ludzi jest nieznane. Nie stosować u kobiet w ciąży.

Nie wiadomo czy lek przenika do pokarmu kobiecego. Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka karmionego piersią. Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie - Macytentan

Dorośli. P.o., niezależnie od posiłków; tabletki połykać w całości. 10 mg 1 ×/d, o tej samej porze.

Dostosowanie dawki
Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób w podeszłym wieku; zachować ostrożność u osób po 75. rż. Z danych farmakokinetycznych wynika, że nie ma konieczności dostosowania dawki u osób z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Nie ma jednak doświadczenia klinicznego związanego ze stosowaniem leku u osób z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby oraz osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się stosowania u osób poddawanych dializie.

Uwagi dla Macytentan

Sposób stosowania leku
Stosowanie leku należy rozpoczynać i monitorować przez lekarza specjalistę doświadczonego w leczeniu nadciśnienia tętniczego płucnego.

Macytentan ma niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych. Mogą jednak wystąpić działania niepożądane macytentanu (np. bóle głowy, niedociśnienie), mogące wpływać na te czynności.

Preparaty na rynku polskim zawierające macytentan

Opsumit (tabletki powlekane)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta