medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Mechanizm działania
Prekursor antybiotyku z grupy amidynopenicylin, mecylinamu, będący estrem piwaloiloksymetylowym kwasu amidynopenicylanowego. Mecylinam jest antybiotykiem β-laktamowym o wąskim spektrum działania. Wykazuje działanie bakteriobójcze głównie przeciwko bakteriom Gram-ujemnym. Działa przez hamowanie biosyntezy ściany komórkowej bakterii. Wykazuje dużą swoistość w stosunku do białka wiążącego penicylinę 2 (PBP-2) w ścianie komórkowej bakterii Gram-ujemnych, co odróżnia go od innych antybiotyków β-laktamowych, które szybciej wiążą Gram-ujemne PBP-1A, PBP-1B lub PBP-3. Zaobserwowano synergizm działania mecylinamu z innymi antybiotykami β-laktamowymi, a w tym z ampicyliną, amoksycyliną, cefoksytyną, cefalotyną, cefazoliną, cefradyną, cefamandolem, ceftazydymem i ceftriaksonem w oddziaływaniu na wybrane izolaty Enterobacteriaceae. W niewielkim stopniu działa na normalną mikroflorę skóry, jamy ustnej, jelit i pochwy.
Oporność
W związku z tym, że mecylinam jest antybiotykiem o wąskim spektrum działania na pałeczki Gram-ujemne, prawdopodobieństwo, że będzie się przyczyniał do rozpowszechniania opornych szczepów bakterii jest niewielkie. Wyłączność działania na PBP-2 skutkuje małą opornością krzyżową z innymi antybiotykami β-laktamowymi (penicylinami i cefalosporynami). Mecylinam charakteryzuje mała wrażliwość na większość β-laktamaz (z ESBL włącznie) wytwarzanych przez Enterobacteriaceae.
W przypadku Enterobacteriaceae oporność na mecylinam może wynikać ze znacznej produkcji niektórych β-laktamaz oraz modyfikacji białek wiążących penicylinę.
Szczepy o naturalnej oporności to bakterie Gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium, Staphylococcus saprophyticus (ze względu na duże stężenie mecylinamu w moczu działanie kliniczne obserwuje się zwykle w przypadku ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego powodowanego przez S. saprophyticus) oraz bakterie Gram-ujemne Pseudomonas spp.
Spektrum przeciwdrobnoustrojowe
Szczepy zwykle wrażliwe to bakterie Gram-ujemne: Enterobacter spp., Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis.
Skuteczność kliniczna
W badaniach klinicznych wykazano skuteczność wobec bakterii, które były wrażliwe na działanie mecylinamu in vitro w leczeniu ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego. Mecylinam wykazuje silne działanie bakteriobójcze przeciwko E. coli, Klebsiella spp., Proteus spp. oraz Enterobacter spp. S. saprophyticus, wykazujący graniczną wrażliwość in vitro, wykazuje podatność in vivo z powodu dużego stężenia mecylinamu w wydalanym moczu.
Farmakokinetyka
Po podaniu p.o. piwmecylinam dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego. Ulega hydrolizie przy udziale nieswoistych esteraz występujących we krwi, błonie śluzowej żołądka i jelit oraz innych tkankach, do mecylinamu. Dostępność biologiczna wynosi 60–70% i jest niezależna od obecności pokarmu. tmax po podaniu p.o. w dawce 400 mg wynosi 1–1,5 h. Lek wiąże się z białkami osocza w 5–10%. Małe stężenia obserwuje się w krwi płodów, w pokarmie kobiecym i płynie owodniowym. t1/2 w fazie eliminacji wynosi ok. 1 h. Ulega wydalaniu głównie z moczem i w niewielkim stopniu z żółcią. Wydalanie z moczem zachodzi na drodze przesączania i aktywnego wydzielania kanalikowego. Ok. 60–70% mecylinamu docierającego do krążenia systemowego ulega wydaleniu w postaci niezmienionej z moczem, niemal w całości w ciągu 6 h od podania. Eliminacja mecylinamu zmniejsza się o ok. 75% u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. W zakresie dawek o znaczeniu klinicznym farmakokinetyka mecylinamu ma charakter liniowy.
Zapalenie pęcherza moczowego
Leczenie ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego podatnego na leczenie mecylinamem.
Nadwrażliwość na penicyliny, cefalosporyny lub którykolwiek składnik preparatu, choroby prowadzące do upośledzenia pasażu przełykowego, genetyczne nieprawidłowości metaboliczne, prowadzące do poważnego niedoboru karnityny, takie jak defekt transportera karnityny lub acyduria metylomalonowa i kwasica propionowa.
Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
W przypadku wystąpienia biegunki po zastosowaniu piwmecylinamu należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego spowodowanego przez Clostridium difficile i podjąć odpowiednie działania.
Porfiria
Piwmecylinamu nie powinno się stosować u pacjentów z porfirią, gdyż jego stosowanie powiązano z ostrymi napadami porfirii.
Karnityna
Ze względu na ryzyko utraty karnityny objawiającej się bólami mięśni, zmęczeniem i splątaniem, należy zachować ostrożność w przypadku leczenia długotrwałego lub często powtarzanego.
Kwas walproinowy
Ze względu na zwiększone ryzyko utraty karnityny należy unikać jednoczesnego stosowania z kwasem walproinowym, walproinianami lub innymi lekami uwalniającymi kwas piwalinowy.
Ryzyko owrzodzeń
Ze względu na ryzyko powstania owrzodzeń przełyku tabl. należy popijać co najmniej połową szklanki płynu.
Przesiewowe badania laboratoryjne wykonywane u noworodków
Przyjmowanie piwmecylinamu przez ciężarną kobietę krótko przed porodem może u urodzonego przez nią dziecka powodować uzyskanie fałszywie dodatniego wyniku badania w kierunku kwasicy izowalerianowej wykonywanego w ramach badań przesiewowych noworodków. Powodem może być powstawanie piwaloilokarnityny, która symuluje obecność izowalerylokarnityny. Dlatego w przypadku uzyskania dodatniego wyniku w kierunku kwasicy izowalerianowej na próbce pobranej od noworodka zaleca się poddanie tej próbki badaniu potwierdzającemu, jeśli podejrzewa się, że wynik ten jest wynikiem fałszywie dodatnim związanym ze stosowaniem piwmecylinamu.
Dzieci i młodzież
Nie stosować u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat, gdyż nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania mecylinamu w tej grupie wiekowej.
Probenecyd
Jednoczesne podawanie probenecydu hamuje wydalanie mecylinamu i w ten sposób powoduje zwiększenie jego stężenia we krwi.
Metotreksat
Penicyliny mogą zmniejszać eliminację metotreksatu.
Kwas walproinowy
Ze względu na zwiększone ryzyko utraty karnityny należy unikać jednoczesnego stosowania z kwasem walproinowym, walproinianami lub innymi lekami uwalniającymi kwas piwalinowy.
Leki działające bakteriostatycznie
Działanie bakteriobójcze mecylinamu może być hamowane przez jednoczesne podawanie leków o działaniu bakteriostatycznym, na przykład erytromycyny i tetracyklin.
Często: grzybicze zakażenie sromu i pochwy, biegunka, nudności.
Niezbyt często: zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile, małopłytkowość, reakcja anafilaktyczna, zmniejszenie stężenia kreatyniny, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, wymioty, ból brzucha, niestrawność, owrzodzenie przełyku, zapalenie przełyku, owrzodzenie jamy ustnej, zaburzenia czynności wątroby, wysypka, pokrzywka, świąd, zmęczenie.
Z nieznaną częstością: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy.
Przedawkowanie
Brak znanego przypadku przedawkowania. Duże dawki prawdopodobnie powodują nudności, wymioty, bóle brzucha i biegunkę. W razie przedawkowania zastosować leczenie objawowe i wspomagające.
Dane uzyskane od >1000 kobiet w ciąży wskazują, że piwmecylinam nie wywołuje wad rozwojowych i nie działa szkodliwie na płód/noworodka. Piwmecylinam można stosować w okresie ciąży, jeśli wymaga tego stan kliniczny.
Przyjmowanie piwmecylinamu przez ciężarną kobietę krótko przed porodem może u urodzonego przez nią dziecka powodować uzyskanie fałszywie dodatniego wyniku badania w kierunku kwasicy izowalerianowej wykonywanego w ramach badań przesiewowych noworodków. Powodem może być powstawanie piwaloilokarnityny, która symuluje obecność izowalerylokarnityny. Dlatego w przypadku uzyskania dodatniego wyniku w kierunku kwasicy izowalerianowej na próbce pobranej od noworodka zaleca się poddanie tej próbki badaniu potwierdzającemu, jeśli podejrzewa się, że wynik ten jest wynikiem fałszywie dodatnim związanym ze stosowaniem piwmecylinamu.
Mecylinam przenika do pokarmu kobiecego, ale w dawkach leczniczych nie przewiduje się jego wpływu na organizm dzieci karmionych piersią. Piwmecylinam można stosować w okresie karmienia piersią.
P.o., tabl. należy popić co najmniej połową szklanki płynu; tabl. można przyjmować z pokarmem.
Dorośli. 400 mg 3 ×/d przez 3 dni. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Podeszły wiek, niewydolność nerek lub wątroby
Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u osób w podeszłym wieku oraz osób z niewydolnością wątroby lub nerek.
Mecylinam nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
Gastrolog (gastroenterolog) - czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
