Bazyliksymab (opis profesjonalny)

Działanie - Bazyliksymab

Chimerowe ludzko-mysie przeciwciało monoklonalne (IgG_1κ) produkowane metodami inżynierii genetycznej z wykorzystaniem linii komórek szpiczaka mysiego i przenoszonych przez plazmidy genów mysich. Bazyliksymab wiąże się wybiórczo z antygenem CD25 (łańcuch α receptora dla interleukiny-2 [IL-2]) na powierzchni zaktywowanych limfocytów T, blokując przyłączanie IL-2, a tym samym uniemożliwiając przekazanie sygnału powodującego proliferację limfocytów T. Zablokowanie antygenu CD25 jest stałe i całkowite podczas utrzymywania się stężenia osoczowego bazyliksymabu >0,2 µg/ml (utrzymuje się ono przez 4–6 tyg. po podaniu leku). Mniejsze stężenie (<0,2 µg/ml) w ciągu 1–2 tyg. wywołuje powrót ekspresji antygenu CD25 do wartości sprzed leczenia. Nie wiąże się z komórkami innymi niż pobudzone limfocyty T i makrofagi. Bazyliksymab nie działa supresyjnie na szpik kostny. c_max i AUC zwiększa się proporcjonalnie do dawki w zakresie dawek 20–60 mg. U dorosłych t_1/2 w fazie eliminacji wynosi 4–10,4 dni, całkowity klirens – 22–60 ml/h. U osób dorosłych nie stwierdzono istotnego klinicznie wpływu masy ciała oraz płci na objętość dystrybucji i klirens; t_1/2 w fazie eliminacji nie zależy od wieku, płci ani rasy. U dzieci t_1/2 wynosi 5–14 dni. U dzieci wartości V_d i Cl są mniejsze o ok. 50%.

Wskazania do stosowania - Bazyliksymab

Zapobieganie ostremu odrzucaniu przeszczepu po alogenicznym przeszczepieniu nerki de novo u dorosłych i dzieci po 1. rż. równolegle z leczeniem immunosupresyjnym cyklosporyną w postaci mikroemulsji oraz kortykosteroidami, u pacjentów z panelem przeciwciał reaktywnych <80% lub równolegle z leczeniem immunosupresyjnym cyklosporyną w postaci mikroemulsji, kortykosteroidami oraz azatiopryną lub mykofenolanem mofetylu.

Przeciwwskazania stosowania - Bazyliksymab

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciąża, okres karmienia piersią. Preparatu nie wolno podawać dopóki nie ma całkowitej pewności, że pacjent zostanie poddany transplantacji i równoczesnej immunosupresji. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości podawanie leku należy przerwać i nie należy podawać kolejnej dawki. W podgrupie pacjentów, u których po pierwszym podaniu preparatu przedwcześnie przerwano podawanie drugiego leku immunosupresyjnego z powodu np. zaniechania przeszczepienia lub ze względu na wczesną utratę przeszczepu, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości. Pacjenci po przeszczepieniu otrzymujący leczenie immunosupresyjne będące skojarzeniem leków są w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju chorób proliferacyjnych układu chłonnego (takich jak chłoniak) oraz zakażeń oportunistycznych (takich jak zakażenie wirusem CMV, BK). W badaniach klinicznych częstość występowania zakażeń oportunistycznych była podobna u pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu z bazyliksymabem lub bez niego. Nie odnotowano różnic w częstości występowania nowotworów złośliwych i chorób proliferacyjnych układu chłonnego między schematami leczenia immunosupresyjnego w skojarzeniu z bazyliksymabem lub bez niego. Brak badań dotyczących wpływu żywych i nieaktywnych szczepionek, jak i przenoszenia zakażenia przez żywe szczepionki, u pacjentów leczonych bazyliksymabem. Podczas stosowania bazyliksymabu należy unikać stosowania żywych atenuowanych szczepionek. Szczepionki nieaktywne mogą być podawane pacjentom z immunosupresją, jednak odpowiedź na szczepienie może zależeć od stopnia immunosupresji u danego pacjenta; szczepienie podczas podawania bazyliksymabu może być mniej skuteczne. Nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku w zapobieganiu ostremu odrzuceniu alogenicznych przeszczepów narządów litych innych niż nerki.

Interakcje - Bazyliksymab

Nie należy oczekiwać żadnych interakcji metabolicznych z innymi lekami, ponieważ bazyliksymab jest immunoglobuliną. W trakcie badań klinicznych oprócz cyklosporyny w postaci mikroemulsji, steroidów, azatiopryny i mykofenolanu mofetylu podawano inne leki (np. działające układowo leki przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, leki przeciwbólowe, leki przeciwnadciśnieniowe z grupy leków β-adrenolitycznych lub antagonistów wapnia i leków moczopędnych) bez zwiększenia liczby działań niepożądanych. Zastosowanie bazyliksymabu nie wyklucza późniejszego leczenia za pomocą produktów zawierających mysie przeciwciała antylimfocytowe. U chorych leczonych bazyliksymabem, u których ostre odrzucenie przeszczepu było leczone przeciwciałami (OKT3 lub ATG/ALG), nie obserwowano zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych i zakażeń. Podczas stosowania bazyliksymabu z trójlekową terapią immunosupresyjną zawierającą azatioprynę lub mykofenolan mofetylu nie odnotowano zwiększenia częstości działań niepożądanych lub zakażeń; klirens bazyliksymabu zmniejszał się o 51% podczas stosowania mykofenolanu mofetylu, cyklosporyny w postaci mikroemulsji i kortykosteroidów i o 22% podczas stosowania azatiopryny, cyklosporyny w postaci mikroemulsji i kortykosteroidów.

Działania niepożądane - Bazyliksymab

Dorośli. Najczęściej (>20%): zaparcie, zakażenia układu moczowego, ból, nudności, obrzęki obwodowe, nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość, bóle głowy, hiperkaliemia, hipercholesterolemia, powikłania ze strony rany pooperacyjnej, zwiększenie masy ciała, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, hipofosfatemia, biegunka i zakażenia górnych dróg oddechowych. Dzieci. Najczęściej (>20%): zakażenia układu moczowego, nadmierne owłosienie, zapalenie błony śluzowej nosa, podwyższona temperatura ciała, nadciśnienie tętnicze, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia wirusowe, posocznica i zaparcie. Po wprowadzeniu do obrotu obserwowano występowanie: reakcji nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd, kichanie, sapanie, skurcz oskrzeli, duszność, obrzęk płucny, niewydolność serca, niedociśnienie tętnicze, tachykardia, niewydolność oddechowa, zespół przesiąkania włośniczek), zespołu uwalniania cytokin. Ludzkie przeciwciała antymysie (HAMA) pojawiają się rzadko podczas leczenia bazyliksymabem.

Ciąża i laktacja - Bazyliksymab

Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią (działa immunosupresyjnie, przenika do pokarmu kobiecego). Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody antykoncepcji w trakcie leczenia i przez 16 tyg. po jego zakończeniu.

Dawkowanie - Bazyliksymab

I.v. we wstrzyknięciu lub wlewie trwającym 20–30 min. Dorośli i dzieci ≥35 kg mc. 2 dawki po 20 mg. Dzieci po 1. rż. <35 kg mc. 2 dawki po 10 mg. 1. dawkę należy podać 2 h przed zabiegiem przeszczepienia, a 2. dawkę – 4 dni po przeszczepieniu. Nie należy podawać 2. dawki w przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości na lek lub powikłań pooperacyjnych, takich jak utrata przeszczepu.

Uwagi dla Bazyliksymab

Przechowywać i przewozić w temp. 2–8°C. Roztwór przygotowany przez rozpuszczenie zawartości fiolki w dołączonym przez producenta rozpuszczalniku można przechowywać przez 24 h w temp. 2–8°C bądź w temp. pokojowej przez 4 h. Roztwór należy podawać jako bolus lub, po rozcieńczeniu do objętości przynajmniej 50 ml 0,9% roztw. NaCl bądź 5% roztw. glukozy, w 20–30-min wlewie dożylnym. Nie należy mieszać bazyliksymabu z innymi podawanymi lekami; podawać przez wydzieloną linię infuzyjną. Brak badań dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Preparaty na rynku polskim zawierające bazyliksymab